Στο δρόμο που χάραξαν η Στέλλα και ο Κωνσταντίνος ψάχνοντας λύση στο πολυδιάστατο πρόβλημα της μονής κάλτσας που ψάχνει το ταίρι της, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσαμε εμείς το κρίσιμο αυτό ζήτημα…
Το πρόβλημα
Οι κάλτσες χάνουν τα ταίρια τους. Διπλές τις αγοράζεις, μονές τις βρίσκεις όταν έρθει η ώρα να τις διπλώσεις και να τις βάλεις στο συρτάρι…Πού στο καλό εξαφανίζεται το ταίρι; Και τι στην ευχή να την κάνεις τη μονή κάλτσα; Όταν βρεις τη δεύτερη, με μαθηματική ακρίβεια έχεις χάσει την πρώτη… Και το κυνηγητό συνεχίζεται…
Η λύση
Η λύση για εμάς ήρθε με τη μορφή μιας «κρεμάστρας για μονές κάλτσες» που παραγγείλαμε από ένα Αγγλικό site.
Μόλις την τοποθετήσαμε στον τοίχο … το πρόβλημα λύθηκε! Μεγάλη επιτυχία! Οι μονές κάλτσες τώρα πια βρίσκουν το ταίρι τους, σε διάστημα λίγων ημερών. Η κρεμάστρα τοποθετείται πάνω από το πλυντήριο σου – ή όπου αλλού σε βολεύει τέλος πάντων – και όποτε βρεις μονή κάλτσα την κρεμάς εκεί… Όταν δεήσει και εμφανιστεί το ταίρι, ξέρεις ακριβώς πού θα βρεις την πρώτη. Είναι εκεί κρεμασμένη περιμένοντας υπομονετικά το ζευγάρι της. Ενώ στην αρχή είχαμε δεκάδες μονές κάλτσες, όταν αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε την κρεμάστρα οι κάλτσες άρχισαν να βρίσκουν άμεσα το ταίρι τους και τώρα πια ποτέ δε θα δεις πάνω από 2-3 μοναχικές κάλτσες κρεμασμένες…
Τα καλά νέα και τα κακά νέα
Πρώτα τα κακά: Τα κακά νέα είναι ότι η κρεμάστρα δεν είναι πλέον διαθέσιμη στο site από το οποίο την είχαμε παραγγείλει. Τα καλά είναι ότι το προϊόν υπάρχει ακόμα στην αγορά. Έψαξα στο Google και βρήκα κι άλλα site που τη διαθέτουν. Αναζητήστε την κι εσείς ! Η κρεμάστρα γράφει The Sock Exchange και από κάτω Finding the Perfect Partner for all those lonely socks. Χρησιμοποιώντας τις παραπάνω λέξεις ως όρους αναζήτησης, το Google θα σας βγάλει αρκετά αποτελέσματα…
Εξάλλου αν πιάνει το χέρι σας, μπορείτε να κατασκευάσετε κάτι αντίστοιχο και μόνοι σας! Δεν είναι τίποτα πολύπλοκο… Είναι ξύλινα μανταλάκια, κολλημένα πάνω σε μια σανίδα. Τα μανταλάκια είναι διακοσμημένα με μίνι ξύλινες καλτσούλες αλλά η διακόσμηση μπορεί φυσικά να αλλάξει…
Άλλα χρήσιμα καλτσομυστικά
✔ Η καλύτερη λύση για το πρόβλημα της χαμένης κάλτσας είναι να εξαλείψεις το πρόβλημα πριν καν προκύψει. 
Δηλαδή το ζευγάρι των καλτσών να παραμείνει ενωμένο τόσο κατά το πλύσιμο όσο και κατά το άπλωμα ή το στέγνωμα. Κάποτε στην Αγγλία είχα βρει μερικά πλαστικά πιαστηράκια στο σχήμα πατούσας που αποδείχτηκαν σωτήρια! Όταν όμως μετά από 5-6 χρόνια διαλύθηκαν από την πολλή χρήση, δεν κατάφερα ξαναβρώ ακριβώς τα ίδια. Βρήκα κάποια άλλα, αντίστοιχα (σαν κι αυτά) αλλά δεν ήταν εξίσου αποτελεσματικά γιατί οι κάλτσες γλιστρούσαν και έβγαιναν οπότε … δώρον άδωρον… Θα συνεχίζω όμως την αναζήτηση των ιδανικών πιαστηρακίων (είναι σωστή αυτή η λέξη;) γιατί είναι η πλέον βολική λύση.
✔ Μια και μιλάμε για καλτσοπροβλήματα, να και ένα ακόμα που λύσαμε με επιτυχία: Η Εβελίνα και η Εβίτα φοράνε ίδιο περίπου μέγεθος κάλτσας οπότε από το μέγεθος ποτέ δεν μπορούσα να διακρίνω ποιο ζευγάρι ήταν ποιανής. Κάποια στιγμή κουράστηκα να ξοδεύω χρόνο προσπαθώντας να θυμηθώ αν οι κάλτσες που είχα διπλώσει ήταν της Εβελίνας ή της Εβίτας. Έχω και ζωή επιτέλους, δεν μπορώ να ασχολούμαι όλη την ώρα με κάλτσες! Αποφάσισα να αρχίσω να ράβω ένα κομμάτι κλωστής στο μέσα μέρος της κάλτσας – πορτοκαλί για την Εβελίνα και κίτρινο για την Εβίτα για να τις μαρκάρω. Καλή λύση μέχρι που σκέφτηκα μία ακόμη απλούστερη και γρηγορότερη… Όταν στην αρχή της σχολικής χρονιάς αγοράζω καινούργιες κάλτσες τις φωτογραφίζω. Οι κάλτσες της Εβελίνας στη μία φωτογραφία και η κάλτσες της Εβίτας στην άλλη. Κάνω μία πρόχειρη εκτύπωση, την κολλάω σε σημείο που με εξυπηρετεί και έτσι έχω πάντα ένα πρόχειρο «λυσάρι» για το ποια κάλτσα είναι ποιανής. Πάει κι αυτό!
Και τώρα με συγχωρείτε, όλη αυτή η κουβέντα περί κάλτσας με κούρασε! Εξάλλου πολλές εταιρείες στο internet έχουν αρχίσει να πουλάνε σετ παράταιρων καλτσών (συνήθως σε σετ των τριών)…
 |
 |
 |
 |
|---|
Μήπως να το καθιερώσουμε κι εμείς; Ή να το γυρίσουμε αποκλειστικά και μόνο στα καλσόν;;; (ή κλασόν κατά την Εβίτα…) Είναι όμορφα, χαριτωμένα και πάντα ενωμένα!
Υ.Γ. Ό,τι κι αν κάνουμε μερικές κάλτσες θα χαθούν – θα προτιμήσουν την καλτσοχώρα από το μάταιο τούτο κόσμο… (Πάντως έχω αξιόπιστες πληροφορίες ότι μερικές τις τρώει και το πλυντήριο!) Αλλά τι να γίνει; Ας περιορίσουμε το πρόβλημα όσο μπορούμε και οι απώλειες είναι και αυτές μέσα στην καλτσο-ζωή …
****************************
Εσάς σας έχει απασχολήσει το θέμα της χαμένης κάλτσας; Αντιμετωπίζετε άλλα καλτσοπροβλήματα; Υπάρχει κάποια έξυπνη λύση που θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας;
Meta tin anartisi tou post sto facebook, irtha kai ksanadiavasa to post tou blog!
Koita ti vrika sto amazon! Den ksero an exeis vrei entometaksi kati antistoixo, ta link mporei na voithisoun ki esena kai tis kaltsoules sas!
http://www.amazon.de/RUCO-V830-Mehrzweck-Sockenhalter-20er-Set/dp/B000I46D9K/ref=pd_sim_k_4
http://www.amazon.de/SUPI-Sockenklammern-Sockenclips-Sockenhalter-stoffschonend/dp/B001DH091O/ref=sr_1_42?ie=UTF8&qid=1290447377&sr=8-42
Κατερίνα, ευχαριστούμε για τα χρήσιμα links!
Τελικά, 2-3 μήνες αφού έγραψα αυτό το post, βρήκα κάπου στο internet εκείνα τα πιαστηράκια που χρησιμοποιούσα στην Αγγλία και τα παρήγγειλα!
Ευχαριστούμε και πάλι σίγουρα θα φανούν σε κάποιον χρήσιμα! 🙂
Έχει τόσες πολλές ενδιαφέρουσες και πολύ διασκεδαστικές αναρτήσεις το blog σου,που και χίλια μπράβο να πω,νομίζω ότι δε φτάνουν…
Υπόσχομαι να συνεχίσω τις ανακαλύψεις μέχρι να τα βρω όλα!
Στέλλα
Χαίρομαι που ανακάλυψες τις παλιότερες αναρτήσεις και που τις βρίσκεις χρήσιμες και διασκεδαστικές!
Μου άρεσε πάρα πολύ η κρεμάστρα.Θα δω αν τη βρω,να παραγγείλω κι εγώ.Εμείς έχουμε πιαστράκια σε σχήματα φρούτων,για αυτή τη δουλειά.Ευτυχώς βγήκαν πολύ καλά και δε σκούριασαν ούτε έσπασαν,παρά τη συχνή χρήση.
Αλλά η λύση με τις φωτογραφίες είναι η καλύτερη,που θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος.Μπράβο!
Γέλασα πολύ μ'αυτό που είπε η Εβελίνα στη μικρή,να πάνε να δουν στο computer,για να λύσουν τη διαφόρά!
Τα παιδικά καλσόν είναι απίστευτα!Ζουζουνίστικα,χαριτωμένα,ζεστά και βολικά…
Θυμήθηκα κάτι πανέμορφα καλσόν που είχα κι εγώ μικρή.Τώρα δε με βολεύουν και τόσο.Με έχουν σώσει τα κολάν,από όλες τις απόψεις.
Καλτσοκαληνύχτα!
Καλησπέρα Μάγια! Καλώς ήρθες!
Τι πλάκα ο μονόλογος της αζευγάρωτης κάλτσας σου… Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που ενδιαφέρεται για τα … ανεξήγητα αυτά θέματα!
Ελπίζω τώρα που γνωριστήκαμε να τα λέμε συχνά!
καταρχήν καλησπέρα! σήμερα ανακάλυψα το blog σου και το διάβασα (σχεδόν) όλο! τα παιδάκια σου είναι απίστευτα, διασκέδασα με τις σκέψεις τους και χαίρομαι που βλέπω μια τόσο όμορφη οικογένεια!:)
το θέμα της χαμένης κάλτσας είναι μεγάλο! έχω ΄γράψει τον μονόλογο της αζευγάρωτης κάλτσας στο δικό μου blog, δες το αν έχεις χρόνο: http://mayasrandomthoughts.blogspot.com/2007/11/blog-post_24.html
Μην ανησυχείς Σωτήρη. Η μόδα τις θέλει παράταιρες. Όπως και να τις φορέσεις θα είσαι μέσα!
Σε εμένα, εκτός του ότι χάνονται μου αλλάζουν και χρώμα. Μπλε τις βάζω, η μια βγαίνει μπλε η άλλη γκρίζα. Τότε ή θα περιμένω να…ισορροπήσουν όλες σε ένα χρώμα(απροσδιόριστο)η να αλλάξω συνήθεια(προς μεγάλη στεναχώρια των ινδο-πακιστανών συμπολιτών μας).
Δημιουργία
Ωραία καλτσολύση! Καλή Κυριακή εύχομαι!
Εγω το καλτσοπροβλημα το ελυσα βαζοντας τις καλτσες μεσα σε σακουλες πλυσιματος που ειναι για μικρα ρουχα,οποτε δεν ξαναχαθηκαν.
Μαρία
Αχ Άκη! Αχ Άκη! Τι μας κάνεις και δεν προσέχεις!
Χρόνια πολλά στην ανιψιά σου – δώσε της ένα φιλί κι από εμάς! Καλό βράδυ Μαρία μου!
καλτσοπροβλήματα! μέχρι στιγμής δεν έχω χάσει κάλτσα για κάλτσα γιατί μου κόβεται η καρδιά να τις πετάξω χώρια κ αν έχασα, φταίει ο Άκης που δε ξέρει να μαζεύει κάλτσες από την απλώστρα κ καταλήγουν ευθύς στη καλτσοχώρα ή αλλιώς στην αυλή του γείτονα του ισογείου. δε τολμά ή μάλλον βαριέται να πάει να τις ζητήσει κ μένουν στα αζήτητα! έχω χάσει εξαιτίας του ένα καταπληκτικό ταίρι από κάλτσες χρωματιστές (μόνο τέτοιες φοράω, μια ζωή με τις αθλητικές τις άσπρες ήμουν, καθότι αθλήτρια)ένα εσώρουχο μινέρβα γαλάζιο (το ακριβοπλήρωσα αλλά ήταν στα τελευταία του) κ νομίζω μια μαύρη κάλτσα του Άκη..
εννοείται πως ο Άκης σαν τσαπατσούλης που είναι, έχει χάσει του κόσμου τα ζευγάρια και τα ταίρια του, αφού τις σπέρνει σε όλο το σπίτι μήπως κ φυτρώσουν.. σαν το στάρι ένα πράγμα!
τελικά πολύ το παινεύομαι που δε χάνω κάλτσες κ αύριο δε θα έχω ζευγάρι να σταυρώσω!
η λύση σας είναι τέλεια… όταν θα αποκτήσω κ εγώ ζουζούνια, θα φτιάξω μία. ίσως φτιάξω για τα ανήψια μου.. (αύριο έχει γενέθλια η μεσαία του αδερφού μου, αναμένεται μεγάλο μπαμ στο πάρτυ..)
πολλά φιλιά σε όλους σας!
Δεσποινάριον
Συμφωνώ με την ανάλυση στο καλτσορηπορτ. Συμπέρασμα: η ζωή είναι πολύ μικρή, φορέστε κουλουράκια στις πατούσες!!! Χαχα, μπράβο, πολύ γέλασα! Φιλιά!
Πριν λιγες μερες μπηκα σε ενα μαγαζι στο Φρισκο και ειδα κατι καλτσες φανταστικες! Τι ο Ελβις τι η Μεριλυν μονροε ολοι στα ποδια μας. Κι εκει που χαζευα ερχεται ο Ερρικος με ενα πακο καλτσες και λεει. Εγω βρηκα τις δικες μου! Τι να δω σκιουρακια, ρακεττες του τενις. Στην αρχη τρομαξα αλλα μετα μαλακωσα. Ο κοσμος θελει να παιξει με τα χρωματα και το κανει με τις καλτσες που .. αλλοτε φαινονται αλλοτε δε φαινονται. Εσυ ομως ξερειες οτι εχεις κουλουρακια στις πατουσες. Και το παραλογο σε κανει να χαμογελας. Οι ροζ καλτσουλες των μικρων πριγκιπισσων ειναι χαρμα. Τωρα που λειπουν τα παιδακια μου.. οι καλτσες ειναι μονο χιζ εντ χερς οποτε δεν μπερδευομαστε. Φιλακια και νασαι καλα με το χαρουμενο καλτσορηπορτ.
Πουαντερί
Τελικά όλες οι μαμάδες μικρών παιδιών (και μεγάλων) έχουν το ίδιο πρόβλημα… Μου φαίνεται ότι την επόμενη φορά που θα βρούμε μονή κάλτσα θα θυμηθούμε τις υπόλοιπες μπλογκομαμάδες και θα σκάσουμε στα γέλια!
Psipsinel
Και τι διατριβή, καλτσοδιατριβή! Ελπίζω ο καθηγητής να με περάσει! Και ελπίζω κάποιες από τις πληροφορίες να σας φανούν χρήσιμες!
Ό,τι κι αν κάνουμε μερικές ……… θα χαθούν – θα προτιμήσουν την ……. από το μάταιο τούτο κόσμο… (Πάντως έχω αξιόπιστες πληροφορίες ότι μερικές τις τρώει και το ……….!) Αλλά τι να γίνει; Ας περιορίσουμε το πρόβλημα όσο μπορούμε και οι απώλειες είναι και αυτές μέσα στην ζωή …
Όπως καταλαβαίνεις Άσπα μου, το παραπάνω κείμενό σου, με τις λέξεις που παρέλειψα, μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε πρίπτωση, συμπληρώνοντας τις αντίστοιχες λέξεις… Καθένας με τον πόνο του που λένε! Εύγε κούκλα μου, έγραψες πάλι! Χίλια φιλιά!
καλημερα!
παρα πολυ εξυπνη η κρεμαστρα γιατι στο δικο μου σπιτι κατρακυλάνε πολλες μονες καλτσες των παιδιων…….
diatrivi olokliri ekanes!!!!!! bravo bravo!! ke poli kales i idees gia na min xanonte
Αδαμαντία
Είναι πρωτοποριακή λύση και θα μας λύσει τα χέρια! (Ή μήπως τα πόδια;;; Για κάλτσες μιλάμε…)
Roadartist
Προβλήματα, άσε, προβλήματα! Το πρόβλημα της εξαφανισμένης κάλτσας και άλλες ιστορίες… Καλό βράδυ!
ΥΟ!Reeka
Σε διαβεβαιώνω ότι δεν είσαι ο μόνος που αντιμετωπίζεις αυτά τα προβλήματα! Απλά όλοι οι άλλοι μιλάμε για πιο ανώδυνα πράγματα: Κάλτσες που χάνονται, που λερώνονται κλπ. Πάντως δεν επιμένω να μάθω λεπτομέρειες!
Καλό βράδυ!
Τρελοτουρίστρια
Είναι πραγματικά χαριτωμένες και οι καλτσούλες και τα κλασονάκια! Κορίτσια παιδί μου, κορίτσια! Τα φιλιά μου!
Μαριλένα
Το σχόλιό σου προκάλεσε ενθουσιασμό στα πλήθη και απέκτησες Fan Club! Μια χαρά μου φαίνεται η λύση σας: εύκολη, οικολογική, ανέξοδη! Πρέπει να τη σκεφτούμε σοβαρά…
Καλό βράδυ σε όλους σας!
fotini
… σε καλτσοκουβέντα να βρισκόμαστε! Καλό βράδυ Φωτεινή!
Ψηφιζω κι εγω λυση Μαριλενας!!! Δαγκωτο!!
Δεν ξέρω τί γίνεται με τις κάλτσες, τα έχω παίξει πλέον και δεν ασχολούμαι…Αγοράζω καινούριες κάλτσες σχεδόν κάθε βδομάδα…Κυρίως για τον Ίωνα…Που τις φοράνε και οι μικρές…
43 ο Ίωνας, 38 εκείνες…
Εγώ που φοράω 41, κάνω σαφάρι για τις δικές μου…
Τί να κάνω η μάνα…
Πάντως σε θαυμάζω…Τόσος κόπος…Απορώ πώς προλαβαίνεις…
..δε φανταζόμουν οτι βιώνετε τέτοια προβλήματα!!!
🙂
Πέρα από τη πλάκα, η λύση της Μαριλένας είναι ριζοσπαστική!!
Παντως πολύ μου άρεσαν οι κατσουλες σας 🙂
εγώ πάλι αντιμετωπίζω το πρόβλημα της τρύπιας κάλτσας. όλες τρυπάνε μετά από κάποιο διάστημα. το να κόβω τακτικα τα νύχια μου δεν βοηθάει. επίσης της βρωμερής κάλτσας. αλλά δεν θες να μάθεις λεπτομέρειες
Πόσο μ’αρέσουν αυτές οι καλτσούλες!!! Και αυτά τα κλασόν, καταπληκτικά!!!
Σούπερ η ανάρτηση!!
Τρελοτουρίστρια
εμείς σπιτι μας τις εχουμε καταργήσει τις κάλτσες.
όποτε θέλουμε να βγούμε έξω, ζωγραφίζουμε τα ποδια μας με μαρκαδόρο.
εγώ, προτιμώ τα φλούο χρώματα
τα κορίτσια τα ροζ
ο Χρονης, παίζει μεταξύ πουά και ριγέ!
την καλησπέρα μου :)))
xaxaxaxaaaaa καλτσοπροβλήματα, καλτσομπερδέματα!!!!!
Όλγα
Μήπως να δοκιμάσουμε κι εμείς τα σετ των παράταιρων καλτσών; Είναι γλυκύτατες κι αυτές! Πάντως με τη δημιουργικότητα που έχεις σίγουρα μπορείς να φτιάξεις μια super custom κρεμάστρα! Φιλάκια πολλά!!!
Leviathan
Ε τότε σου στέλνουμε κι εμείς πολλά χαμόγελα! Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και καλό απόγευμα!
Αρχοντία
Γνωρίζω τις ανησυχητικές διαστάσεις του προβλήματος των βρώμικων καλτσών! Τα κορίτσια κυκλοφορούν επίσης μόνο με κάλτσες μέσα στο σπίτι… Οπότε κάθε φορά που περνάω μπροστά από το πλυντήριο, το χαϊδεύω, του στέλνω φιλάκια και του λέω και γλυκόλογα!!! Δουλεύει non-stop το καημενούλι!!! Να μου φιλήσεις τη μικρή!
gskastro
Αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει το μυαλό των αντρών… Αυτό έγραφα και στον VaD λίγο πιο πάνω… Δουλεύει απλά και σταράτα… Ενώ εμείς οι γυναίκες, όχι απλά το αναλύουμε το θέμα, αλλά γράφουμε αναρτήσεις για «το κρίσιμο αυτό ζήτημα»! Θα το δοκιμάσω το κόλπο στον Βασίλη αλλά ας μείνει μεταξύ μας!!! Καλό απόγευμα!
Venceremos
Καλτσοκαλημέρα και σε σένα! Και εμάς μας βλέπω στο προσεχές μέλλον να μοιραζόμαστε οι τρεις γυναίκες του σπιτιού τα ίδια αξεσουάρ! Εδώ που τα λέμε ανυπομονώ, θα έχει τρομερή πλάκα! Φιλιά πολλά…
Στέλλα
Μου φαίνεται ότι η ιδέα που είχες να πρωτογράψεις για τις κάλτσες άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου!
Είμαι μέσα για τις παράταιρες κάλτσες, ας φέρουμε τη μόδα στην Ελλάδα!
Κι εμείς τα κλα-σον τα έχουμε μόνο για τις «επίσημες» εμφανίσεις (και το μπαλέτο φυσικά). Δεν υπάρχει περίπτωση να πάει η Εβελίνα σχολείο με φούστα. Αφού όλο πάνω σε ένα δέντρο βρίσκεται!
Σας χαιρετούμε από Αθήνα!
Sofia
Γεια σου αστυνόμε Σαΐνη! Ωραία η ιδέα για το δίχτυ! Τουλάχιστον όσο είναι μέσα στο πλυντήριο παραμένουν περιορισμένες… Βρε καλτσοκουβέντα που ανοίξαμε σήμερα!
Φαραώνα μου, είδες γλυκά καλτσάκια που κυκλοφορούν; Να τα πιεις στο ποτήρι! Φιλάκια πολλά…
VaD
Αχ, καλά τα λες… Απλά είναι τα πράγματα και εμείς οι γυναίκες τα κάνουμε πολύπλοκα!
Καλώς ήρθες! Εγώ έχω αδυναμία στους Βασίληδες λόγω ονόματος και ο Βασίλης θα ενθουσιαστεί που είσαι ομοιοπαθής του!
Βασίλη
Ε βέβαια, στο computer υπάρχουν πάντα όλα τα ντοκουμέντα αλλά αν ξαναχρειαστεί η τυπωμένη σελίδα είναι μέσα στο ντουλάπι με τα απορρυπαντικά!
Συμφωνώ που αποφεύγεις τη λύση του κλασόν!
Tέλεια ανάρτηση!! Τα καλτσάκια των κοριτσιών είναι κουκλίτσικα!Πειράζει που ακόμη και σήμερα αγοράζω κι εγώ τέτοιες κάλτσες?? Χμ, μάλλον έχω παιδικά απωθημένα!
Πολύ καλή η ιδέα σου με την κρεμάστρα, σίγουρα όποιος έχει λίγη φαντασία και μεράκι μπορεί να φτιάξει μία custom..!
Έχω και εγώ παρόμοιο πρόβλημα, συνέχεια χάνονται οι καλτσούλες και μου έδωσες τρομερή ιδέα!
Φιλάκια πολλά Άσπα μου
kala ekpliktiki i anartisi sou!!me ekane na xamogelaso!kai praktiko mazi!!kalo sou mesimeri!! 🙂
μαλιστα…
καλο μου ακουγεται…
χανεις καλτσα ,βρισκεις καλτσα…
τα προβληματα μιας νοικοκυρας…
Είναι ένα πρόβλημα κι αυτό των χαμένων καλτσών, αλλά πιο πολύ με απασχολεί αυτόν τον καιρό, το πρόβλημα των βρώμικων καλτσών, το οποίο τείνει να πάρει ανησυχητικές διαστάσεις, μια και η Δήμητρα, (ετων 2,5), επιμένει να περπατάει μέσα και έξω από το σπίτι ξυπόλυτη (με κάλτσες αλλά χωρίς παπούτσια)ακριβώς όπως και ο μπαμπάς της (ετών πολλών περισσότερων). Με αυτόν το ρυθμό βρωμίσματος κάλτσας, αν λάβουμε υπόψην και το ποσοστό καλτσών που χάνεται όπως περιγράφεται πιο πάνω, ξεμένω συνέχεια!!!
Χαχαα…..
έρχεστε τελευταίοι…..
Πέντε τα παιδιά (τώρα το μικρότερο είναι 20 ετών) και ένας ο καλός μου ο Γλάρος, ΜΕΤΡΑ τις ΜΟΝΕΣ….
Τις έβαζα λοιπόν, σε μια μεγάλη σακούλα και πήγαιναν μόνοι τους όοοοοταν και εάν εβρισκαν την άλλη μονή για να τις ζευγαρώσουν.
Είχε τύχει να βρεθεί το ταίρι και ύστερα από….μήνες….
Τόσο καλά…
🙂
Καλά να είσαι, είναι ΚΑΙ αυτό απο τις χαριτωμενιές του έγγαμου βίου, με συντροφιά τα αγαπημένα διαολάκια μας….
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Λοιπόν Άσπα δεν φτάνουν τα άλλα μας προβλήματα να έχουμε και το πρόβλημα των καλτσών; Εγώ το έχω λύσει ριζικά εδώ και πολλά χρόνια, φοράω τις κάλτσες αδιαφορώντας αν ταιριάζουν οι όχι. Δοκίμασέ το στον άντρα σου και θα διαπιστώσεις ότι λίγοι θα παρατηρήσουν τι διαφορά χρωμάτων.
Τα μόνα χρώματα που δεν συνδυάζω είναι μια μαύρη και μια άσπρη γιατί κάνει μπαμ. Πολλά φιλιά στα μικρά σου από τον gskastro
καλτσοκαλημερα.Αν και εχω μεγαλωσει τρια παιδια δεν εχω καλτσοασχοληθει ιδιαιτερα.οι μονες τους περιμεναν υπομονετικα σε ενα συρταρι το ταιρι τους οποτε και εαν. οσο για τα κοριτσια ποτε δεν τα αποσχολησε ποια καλτσα ειναι ποιανης. ηταν ολες δικες τους!
ααα και δικες μου. και οι δικες μου, δικες τους. οταν μεγαλωσαν αρκετα φυσικα και ειχαμε το ιδιο νουμερο.Ακομα και τωρα ετσι το παμε. και οχι μονο στις καλτσες…
φιλια καρυστινα
Ευχαριστούμε για την ωραία λύση!!
Κι εγω κάτι παρόμοιο έκανα τώρα τελευταία. Μάζεψα όλες τις μονές κάλτσες και τις έβαλα σε ένα ξεχωριστό ράφι στην ντουλάπα. Όποτε βρίσκω μια, απλώς την παίρνω από εκεί και την ζευγαρώνω. Επειδή βέβαια αυτό είναι πρόβλημα χρόνων 🙂 κάποιες θα μείνουν για αρκετό καιρό στο ράφι, μέχρι να βαρεθώ να τις βλέπω (πάλι καλά που δεν έχουμε την ίδια αντιμετώπιση και σε άλλους που «μένουν στο ράφι» 🙂 ).
Μια άλλη λύση είναι να έχεις όλο ίδιες κάλτσες φυσικά, αλλά αυτό στα πιτσιρίκια δεν ισχύει. Επίσης το καλσόν στον Γιώργο δε θα βολέψει χαχαχααχα. Το ίδιο όμως και στην Ιωάννα που έχει 3-4 φορές την εβδομάδα γυμναστικη στο σχολείο, άρα δεν γινεται να φοράει φούστες.
Το διχτάκι είναι ωραίο, αλλά δυστυχώς οι κάλτσες χάνονται ΠΡΙΝ καν μπουν στο πλυντήριο.
Ίσως εντέλει η μόνη λυση να είναι οι παράταιρες κάλτσες!!
Πάντως μου άρεσε η λύση της φωτογραφίας για τις κάλτσες. Ακόμα κι εμείς που έχουμε αγοράκι-κοριτσάκι, πάλι το έχουμε αυτό το πρόβλημα με το ποιό ζευγάρι είναι ποιανού!
Ουφ, πολύ καλτσοσυζήτηση έπεσε!
Καλημέρα Άσπα Βασίλη και παιδιά.
ΜΕΓΑΛΟ πρόβλημα οι χαμένες κάλτσες. Πάντα μου μένουν μονές και τα ο αστυνόμος Σαίνης σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ωστόσω βρήκα λύση. Απλα και όμορφα. Στα Σούπερ Μάρκετ υπάρχει θήκη-δύχτι με φερμουάρ που τις βάζεις όλες μαζί, κλειστές, και δεν χάνεις καμιά.
Κοιτάξτε στα είδη πληντυρίου και θα το βρείτε.
καλημέρα
Αν βρω μια τετοια κρεμαστρούλα θα την πάρω δωρο στον ανδρα μου ο οποιος τις χάνει σε μόνιμη βάση.
Τα ζήλεψα τα καλτσακια των κοριτσιων …ειναι κουκλίστικα!!!
καλημερα Ασπα μου
Και γω που νόμιζα καλύτερη λύση,πετάς την κάλτσα που έμεινε χωρίς ταίρι κι άγοράζεις άλλο ζευγάρι:)))
-Βασίλη,συνονόματε,στα σπίτια των ωραίων ανδρών(σαν εσένα και μένα) ένας κατουράει όρθιος!Ηγουν ομοιοπαθής και γω!
Καλημέρα…
Tώρα καταλαβαίνω γιατί την τελευταία φορά που οι μικρές μαλώνανε για τις κάλτσες τους, η Εβελίνα είπε στην Εβίτα :πάμε να δούμε στο κομπιούτερ! ερχόντουσαν να δουν τις φωτογραφίες για να λύσουν τη διαφορά!
Πάντως ευτυχώς που το κυρίαρχο χρώμα στις δικές μου είναι το μαύρο και δεν μπερδεύονται εύκολα. Αποφεύγω τη λύση του … κλασόν! 🙂