Πρώτη μέρα σχολείου για την Εβίτα σήμερα! Προνήπιο! Πήρε την τεράστια τσάντα της και άρχισε τη μαθητική της ζωή!
Τα συναισθήματα της οικογένειας;
✔ Εβίτα
Ήταν ενθουσιασμένη και χαρούμενη. Πετάχτηκε με χαμόγελο από το κρεβάτι, ντύθηκε στα γρήγορα και πόζαρε αδιαμαρτύρητα για την απαραίτητη φωτογράφιση! Χαιρετώντας τον μπαμπά της στην πόρτα του είπε: «Δε θα είμαι μακιά»(=μακριά) (σαν να ήθελε να του πει μην ανησυχείς για μένα…)
✔ Εβελίνα
Η Εβελίνα ξεκινάει το σχολείο την Παρασκευή κι έτσι το πρωί την ώρα που έφυγε η Εβίτα, εκείνη κοιμόταν. Όταν ξύπνησε και συνειδητοποίησε ότι το κρεβάτι της μικρής της αδελφής ήταν άδειο, ξέσπασε σε κλάματα. «Θα μου λείψει» έλεγε…
✔ Βασίλης
Έφυγε για τη δουλειά πριν να προλάβει να μου αποκαλύψει τις σκέψεις του. Ελπίζω να μας διαφωτίσει αφήνοντας σχόλιο!
✔ Άσπα
Όπως όλοι οι γονείς έτσι κι εγώ, πολλές φορές αναρωτιέμαι αν είναι αρκετά όσα κάνω για τα παιδιά μου. Αν ο χρόνος που τους αφιερώνω είναι αρκετός, αν είναι ποιοτικός, αν τους δίνω αρκετή προσοχή, αν τους μαθαίνω τα σωστά πράγματα.
Μετά όμως από τη σημερινή μέρα – ορόσημο, οι αμφιβολίες μου μετριάστηκαν… Άφησα στην πόρτα του σχολείου ένα χαρούμενο παιδί, με αυτοπεποίθηση, έτοιμο, ώριμο και ανεξάρτητο.
Ακούμε καμιά φορά τους μεγαλύτερους να λένε για τις θυσίες που έκαναν για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Για μας τους νέους γονείς οι θυσίες δεν είναι συνήθως οικονομικές, είναι όμως σίγουρα συναισθηματικές. Αγωνιάς, τρέχεις, εκνευρίζεσαι, πιέζεσαι, κλείνεσαι, πνίγεσαι, χάνεις τον εαυτό σου, τον ξαναβρίσκεις, τον ξαναχάνεις και τελικά συνήθως τον ξαναβρίσκεις – καλύτερο από πριν.
Έτσι κι εγώ σήμερα αισθάνομαι την ικανοποίηση ότι μετά από 4,5 χρόνια, φέραμε σε πέρας σαν γονείς μία μικρή πρώτη αποστολή. Αλλά δεν επαναπαυόμαστε, έπεται και συνέχεια!
Με έπιασε το φιλοσοφικό μου αλλά πολύ φοβάμαι ότι και σε αυτό έπεται συνέχεια! Όταν στο τέλος της εβδομάδας θα δω την Εβελίνα να πηγαίνει κι εκείνη σχολείο και μάλιστα δημοτικό (ανεξήγητο κι αυτό, σαν χθες γεννήθηκε και η Εβελίνα…) μάλλον θα γράψω κι άλλες φλυαρίες φιλοσοφικού περιεχομένου!
Καλή εβδομάδα σε όλους 🙂
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Aspa says
19/09/2009 at 22:56Sardanapalus
Να ζήσει!!!
Η συνέχεια θα είναι σίγουρα απολαυστική! Μιλάω εκ πείρας :))
Sardanapalus says
18/09/2009 at 14:24Εμενα η κορούλα μου είναι ακομη στη φαση της πρωτης φωτογραφιας 4 μηνων. Και γω ανυπομονω για να δω τη συνεχεια.
Aspa says
12/09/2009 at 21:32KitsosMitsos
Ευχαριστούμε πολύ 🙂
Πολλές επιτυχίες και σε σένα για τη νέα χρονιά!
Aspa says
12/09/2009 at 21:28Όλγα
Προβλέπω το Ά, μπε μπα μπλομ να γίνεται ο ύμνος του σχολείου!
Φιλάκια πολλά!
KitsosMitsos says
11/09/2009 at 17:30Καλή σχολική χρονιά να'χετε! Και να χαίρεσαι τις κοράκλες σου!!!
Φιλιά
Olga says
11/09/2009 at 00:14Ασπάκι μου πάει το Εβιτάκι σχολείο…Πωπω…
Καλή χρονιά στις κοριτσάρες!
Ελπίζω η Εβίτα να διδάξει και στα άλλα κοριτσάκια το Α, μπε μπα μπλομ!!
Φιλάκια πολλά
Aspa says
10/09/2009 at 21:01Πλεκτό Εγκώμιο
Είναι δύσκολες αποστολές και επικίνδυνες!
Ας έχουμε κουράγιο και υγεία για να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για τα παιδιά μας!
Aspa says
10/09/2009 at 20:58"ζαχαρούλα.."
Μη μου πεις! Ακριβώς ίδια τσάντα; Τι πλάκα!
Καλή χρονιά να έχουν τα ζουζούνια και ανυπομονώ να μάθω νέα σας από σένα ή την Ιφιγένεια 🙂
Aspa says
10/09/2009 at 20:55Θράσος
Είναι γεγονός ότι όταν είναι μαζί, τις έχουν τις διαφωνίες τους, όπως όλα τα αδέλφια. Ευτυχώς όμως είναι αγαπημένες και παίζουν πολύ η μία με την άλλη. Ε, είναι και τα δυο κορίτσια, είναι και σε κοντινές ηλικίες, έχουν ταιριάξει, δεν έχω παράπονο!
Aspa says
10/09/2009 at 20:52Matziris Kostas
Καλή χρονιά να έχουμε όλοι μας και γονείς και παιδιά και δάσκαλοι!
Καλή αρχή αύριο!
Aspa says
10/09/2009 at 20:50Μάγισσα Κίρκη
Τι ωραίες ευχές!
Ειδικά το «ερωτεύονται» ελπίζω να αργήσει λίγο ακόμα, αλλά όταν έρθει να το χαρούν με όλες τους τις αισθήσεις!
Aspa says
10/09/2009 at 20:46hoteleio
Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια! Χαίρομαι που βρεθήκαμε κι ελπίζω να τα λέμε συχνά!
Aspa says
10/09/2009 at 20:43sofia
Ωχ, ωχ, ωχ! Μπήκαμε στα δύσκολα! Καλή αρχή αύριο, όλα να πάνε καλά!
Πλεκτό Εγκώμιο says
10/09/2009 at 15:05Καλή σχολική χρονιά και στις δύο κορούλες σου!Οι αποστολές των γονιών είναι δύσκολες και πολύ σημαντικές έχεις δίκιο λιπόν να καμάρώνεις για το αποτέλεσμα δηλαδή τα παιδάκια σου!
"ζαχαρούλα.." says
10/09/2009 at 09:03καλημέρα!!!!!!!!!!!!!
ας αρχίσω από το γεγονός ότι και η μεγάλη ανιψιά μου την ίδια τσάντα θα κρατάει από αύριο!!!!
κατά τα άλλα δεν έχω γίνει μανούλα… ζω το άγχος μέσω της Ιφιγένειας….
όλα καλά θα πάνε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
φιλάκια~!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θράσος says
09/09/2009 at 16:57To πιο ωραίο σχόλιο ήταν της καυμένης της Εβελίνας. Αν και φαντάζομαι ότι όταν είναι μαζί 'σκοτώνονται' σαν όλα τα αγαπημένα αδελφάκια, όταν είναι χώρια δεν αντέχουν,ε;
Έτσι ήταν και με την αδελφή μου, και μπορώ να σου πω ότι καμιά φορά ακόμα είναι.
Matziris Kostas - δάσκαλος says
09/09/2009 at 16:02Καλή πρόοδο στα παιδιά και καλό κουράγιο σε σας τους γονείς! Κι επειδή η δύναμη κι η πρόοδος στον άνθρωπο δεν έρχεται μόνο με ευχολόγια ας είναι η κάθε στιγμή-ευχάριστη ή όχι- που θα περνάτε , η αιτία ενδυνάμωσης η δική σας και των παιδιών σας!Φιλάκια και καλή σχολική χρονιά σε όλους σας!!
Μάγισσα Κίρκη says
09/09/2009 at 13:55Άντε μες απ την ψυχή μου εύχομαι αυτή τουλάχιστον η γενιά να μην γνωρίσει ανεργία 🙂
Να τις χαίρεσαι τις κούκλες σου και να τις βλέπεις να μεγαλώνουν, να σπουδάζουν, να ταξιδεύουν και να ερωτεύονται! 🙂
by hoteleio says
09/09/2009 at 09:55Άσπα και Βασίλη,
είναι δύο απίθανα πλάσματα. Είμαι σίγουρη ότι οι δασκάλες τους θα σας λένε πόσο σπιρτόζες και δημιουργικές είναι και πόσο ξεχωριστές. Να τις χαίρεστε!
Καλή αρχή!
sofia says
09/09/2009 at 09:37Εμένα οι σκέψεις με τρώνε τώρα..στην β λυκείου…
καλημέρα
Aspa says
09/09/2009 at 00:22Άνεμος
Γεια σου Άνεμε! Μεγαλώνουν κι αυτά, μεγαλώνουμε κι εμείς… Έτσι είναι αυτά τα πράγματα!
Σε χαιρετώ 🙂
Aspa says
09/09/2009 at 00:20YO!Reeka's
Ε μα… αυτά είναι τα καλά της πατρότητας!
Και πριν καν το καταλάβετε, το μωρό θα έχει μεγαλώσει και θα πηγαίνει για πρώτη φορά σχολείο! Και τότε θα συγκινούμαι εγώ που θα διαβάζω τα δικά σας…
Aνεμος says
08/09/2009 at 18:40την Εβελίνα να πηγαίνει κι εκείνη σχολείο και μάλιστα δημοτικό (ανεξήγητο κι αυτό, σαν χθες γεννήθηκε και η Εβελίνα…
μεγαλωνουν απιστευτα απο τα παιδια καταλαβαινω οτι μεγαλωνω
YO!Reeka's says
08/09/2009 at 15:12πρέπει να έχω γίνει τελείως μαλακοπουρές, γιατί το κείμενό σου με συγκίνησε μέχρι βουρκώματος! γκρ γκρ!
Aspa says
08/09/2009 at 13:08JD
Να ‘σαι καλά JD! Καλημέρα!
Aspa says
08/09/2009 at 13:07Κοκκινοσκουφίτσα
Καλή χρονιά σε όλους μας, με πολλές επιτυχίες σε όλους τους τομείς :))
Aspa says
08/09/2009 at 13:07Maria Tzirita
Δεν μπορώ να το φανταστώ! Αλλά σε καμαρώνω που τόσο νέα μαμά έχεις τόσο μεγάλη κόρη! Καλή σχολική χρονιά στις κόρες μας, φιλιά!
Aspa says
08/09/2009 at 13:06ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ
Κι εμένα μου φαίνεται σαν χθες. Και τώρα αναπολώ εκείνα τα χρόνια ενώ τότε ήθελα να μεγαλώσω. Πλάκα δεν έχει η ζωή;
Aspa says
08/09/2009 at 13:06Artanis
Ευχαριστώ! Εγώ σας εύχομαι … καλή Άνοιξη! Φιλιά!
Aspa says
08/09/2009 at 13:06Theogr o κηπουρός
Καλώς ήρθατε! Καλό χειμώνα και σε σένα 🙂
Aspa says
08/09/2009 at 13:05Dorothea
Πράγματι, δεν είναι ασυνήθιστο. Πολλοί συμμαθητές της έκλαιγαν γιατί ήθελαν τους γονείς τους. Εξάλλου (μεταξύ μας) κι εγώ γκρινιάρα ήμουν σε αυτό το θέμα στην ηλικία της… Ευχαριστώ για τις ευχές!
Aspa says
08/09/2009 at 13:04Adamantia
Ουφ, ναι! Και ακολουθούν πολλές ακόμα «πρώτες» φορές! Καλημέρα Αδαμαντία μου…
Aspa says
08/09/2009 at 13:04Σταυρούλα
Έχεις δίκιο, πάντα σαν χθες θα είναι. Σαν χθες δε μας φαίνεται εξάλλου που πρωτοπήγαμε εμείς σχολείο;
Ευχαριστώ για τις ευχές, καλημέρα 🙂
Aspa says
08/09/2009 at 13:04JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
Ευχαριστώ για τις ευχές. Την ανάρτηση τη διάβασα, ευχαριστώ. Ελπίζω να μη συνεχιστεί αυτή η ιστορία…
Aspa says
08/09/2009 at 13:03Άννα
Το πήρα το email, ευχαριστώ τόοοοοσο πολύ! Θα τα παραγγείλω το συντομότερο δυνατόν!
Μπράβο που τα ψώνισες τα σχολικά. Με το καλό να τα χρησιμοποιήσεις! Καλή χρονιά!
Aspa says
08/09/2009 at 13:01τα παπούτσια της Dorothy
Είδες τέλεια η Hello Kitty? Δε σε κάνει να θες να ξαναγίνεις μικρή για να πάρεις κι εσύ μία;
Είναι από τις αγαπημένες τους 🙂
Aspa says
08/09/2009 at 12:55Δημιουργία
Το λέω συνέχεια το «είναι σαν χθες». Είναι παρηγορητικό ότι όλοι μας τελικά αισθανόμαστε έτσι… Καλό χειμώνα να ‘χουμε!
Aspa says
08/09/2009 at 12:54big mama
Πολύ γέλασα με τον ανιψιό σου! Ευτυχώς και σήμερα δεύτερη μέρα ξύπνησε με τον ίδιο ενθουσιασμό… Για να δούμε αύριο… χαχαχα….
Aspa says
08/09/2009 at 12:54γαστεροπλήξ
Περνάει πολύ γρήγορα ο καιρός και το συνειδητοποιούμε ολοένα και περισσότερο. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ζήσουμε τις στιγμές αυτές όσο πιο έντονα μπορούμε…
Aspa says
08/09/2009 at 12:53AVRA
Τις ενοχές τις νιώθουμε όλοι, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, αλλά έλα που δε βοηθάνε… Καλή χρονιά σε όλους μας! Θα τα λέμε για τα κατορθώματα των παιδιών μας 🙂
Aspa says
08/09/2009 at 12:53Lily
Από ό,τι αντιλαμβάνομαι πριν καν το καταλάβω θα πηγαίνουν κι εμένα Λύκειο…
Καλή χρονιά και πολλές επιτυχίες στις κόρες μας!
Aspa says
08/09/2009 at 12:52Crazy Tourists
Η τεράστια τσάντα (με τρόλεϋ παρακαλώ) περιείχε μία κασετίνα και δύο χρησιμοποιημένες μπαταρίες για τον κάδο ανακύκλωσης μπαταριών του σχολείου! Πέρσι πάντως κουβαλούσε τσάντα μόνο και μόνο για να πάμε να πάρουμε τη μεγάλη της αδελφή από το σχολείο! Έχουμε προϊστορία στο κουβάλημα τσάντας!
Aspa says
08/09/2009 at 12:51Vassilis
Εγώ νόμιζα ότι εκεί που σου είπε «δε θα είμαι μακιά» θα είχαμε δράματα! Τα κατάφερε περίφημα το Εβιτάκι μας κι εμείς ψύχραιμοι σαν βράχοι! Αλήθεια, σαν χθες δεν γεννήθηκαν;
Aspa says
08/09/2009 at 12:50Andria
Κι εγώ αισθάνομαι εξίσου μεγάλη συγκίνηση διαβάζοντας τη δική σας πλευρά, την πλευρά των εκπαιδευτικών. Είστε τόσο μα τόσο σημαντικοί στη ζωή των παιδιών, ειδικά όταν είναι σε τόσο μικρή ηλικία… Αλήθεια ενημερώθηκες για το πού θα κληθείς; Περιμένουμε νεώτερα!
Aspa says
08/09/2009 at 12:49ΑΓΑΠΗ
Ήταν πολύ ενθουσιασμένη. Έκανε λέει «τρεις φίλες κορίτσια αλλά ευτυχώς όχι αγόρια μαμά!» Χαχαχα, θα σας κρατώ ενήμερους 🙂
Aspa says
08/09/2009 at 12:49Litanie des Saints
Πω πω, το δεκατέσσερα δεν το είχα συνειδητοποιήσει! Εύχομαι κι εγώ χαρές και γέλια πάνω από όλα. Να περάσουν ξένοιαστα μαθητικά χρόνια και οι επιτυχίες, ευπρόσδεκτες!
Aspa says
08/09/2009 at 12:48philos
Χαίρομαι που σαν γονείς έχουμε κοινούς προβληματισμούς και που μας δίνεται εδώ η ευκαιρία να τους μοιραζόμαστε. Δεν ξέρεις πόσες φορές έχω αναστενάξει με ανακούφιση διαβάζοντας σκέψεις άλλων γονιών!
Όσο για την απορία… Η τεράστια τσάντα παραλίγο να πάει και να έρθει άδεια. Μετά από ώριμη όμως σκέψη τη γεμίσαμε 1) με δύο χρησιμοποιημένες μπαταρίες ΑΑ για τον κάδο ανακύκλωσης μπαταριών που βρίσκεται στο σχολείο και 2) με κασετίνα – δώρο της νονάς για την καλή χρονιά!
Η Εβίτα πάντως την περισσότερη χαρά την παίρνει από το κουβάλημα της τσάντας, ανεξάρτητα από το αν είναι γεμάτη ή άδεια! Σε δουλειά να βρισκόμαστε 🙂
Aspa says
08/09/2009 at 12:47DaNaH
Ναι, μακάρι να τις είχαμε κι εμείς! Πάντως οι μικρές ήταν αποφασισμένες να αγοράσουν τσάντες – τρόλεϋ, το είχαν στο νου τους πριν καν να πάμε στα καταστήματα. Ξέρουν να ψωνίζουν!
JD says
08/09/2009 at 12:30Καλή αρχή Άσπα! Αυτά είναι τα ωραία….!
Κοκκινοσκουφίτσα says
08/09/2009 at 11:05Άμα σε λέω εγώ γλυκιά μανούλα, ξέρω :)))
Καλή σχολική χρονιά και στις δύο κούκλες σου Άσπα μου, καλή σχολική χρονιά και σε σένα και στο Βασίλη. Να τις καμαρώσετε και στις ορκωμοσίες τους!
Maria Tzirita says
08/09/2009 at 10:35Μπορείς να φανταστείς πώς νιώθω εγώ που η κόρη μου φέτος τελειώνει το λύκειο;;;; Κι εμένα μου φαίνεται σα χθες που γεννήθηκε κι ας έχουν περάσει κοντά 18 χρόνια….
Καλή σχολική χρονιά στις κούκλες μας λοιπόν, φιλάκια Άσπα μου!
ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ says
08/09/2009 at 09:07Kαλή αρχή και για τις δύο Ασπα μου. Εμένα μου φαίνεται σαν εχθές που πήγαινα κι εγώ σχολείο. Σαν όνειρο μου φαίνεται…
Artanis says
08/09/2009 at 08:54Να τις χαίρεσαι τις κοράκλες…Και καλό φθινόπωρο επίσης…
Φιλιά πολλά, με το καλό!!!
Theogr ο κηπουρός says
08/09/2009 at 06:44Επιτέλους γυρίσαμε (κλικ)
Dorothea says
08/09/2009 at 06:22Με το καλό! Είναι όντως μια στιγμή ορόσημο! Και συγχαρητήρια που κάνατε ένα παιδί που δεν πήγε σχολείο κλαίοντας και κλωτσώντας. Απ’ ότι έχω ακούσει δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο αυτό. Άρα μπράβο σας που τα καταφέρατε κι οι δύο να είναι χαρούμενη και ξένοιαστη στη πρώτη της μέρα ακόμα κι αν η αδελφή της κοιμόταν!
Με το καλό να ξεκινήσει και η Εβελίνα το δημοτικό. Αν και είμαι σίγουρη πως θα τα πάει καλά 🙂
Adamantia says
08/09/2009 at 05:36Να μην έχεις καμμία ανησυχία, μιά χαρά είναι όλα! Οπως αισθάνθηκες χθές έτσι θα αισθάνεσαι σε κάθε "πρώτη" τους φορά για οτιδήποτε κάνουν!
Καλή σχολική χρονιά και στις 2!
Σταυρούλα says
07/09/2009 at 22:33Ασπα μου όσα χρόνια κι αν περάσουν πάντα σαν χτες θα είναι!Κι όντως έπεται συνέχεια σε βάθος χρόνου.
Πάντως παιδιά που έχουν πάρει σωστές βάσεις μην τα φοβάσαι.Καλή σχολική χρονιά και στις δυο κούκλες σου και να τις χαίρεστε!
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS says
07/09/2009 at 22:01ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ.ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΑΑΤΟΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ;ΧΘΕΣ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΒΑΛΕΙ.ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ. ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS says
07/09/2009 at 22:00TEΛΕΙΑ Η ΜΙΚΡΗ ΣΟΥ.ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
Άννα says
07/09/2009 at 20:54Καλή χρονια και στις δυο κοράκλες!!!
Σου εστειλα ενα μεηλ με τα βιβλια που σου ελεγα!!!
Φιλακιααα!!!!
ΥΓΕγω τα ψωνισα τα σχολικα μου!!!
τα παπούτσια της Dorothy says
07/09/2009 at 18:42Καλή χρονιά στην Εβίτα! Η Hello Kitty τσάντα είναι τέ-λει-α!
Δημιουργία says
07/09/2009 at 17:56Πολλες φορες απο εδω κι εμπρος θα λες "μα ειναι σαν χθες" και θα αναρωτιεσαι για πολλα, ετσι ειναι.Καλη χρονια να εχει η Εβιτα και παντα γεματη χαμογελα.
big mama says
07/09/2009 at 17:30Καλή χρονιά στις ζουζούνες σου! Σαν χτες ήτανε και για τα δικά μου ζουζούνια και τώρα είναι 26 και 21! Να δούμε τι θα σου πει η Εβίτα γιατί ο ανηψιός μου όταν την δεύτερη μέρα τον ξυπνήσανε να πάει σχολείο τους είπε ότι σχολείο πήγε χτες και τελείωσε;-)
γαστεροπλήξ says
07/09/2009 at 16:34καλή χρονιά στις μικρούλες μαθήτριες, παιδί που πήγε πρώτη μέρα στο σχολείο δίχως κλάματα και μελοδραματικές σκηνές αποχωρισμού μη το φοβάσαι, εκεί φαίνεται πόσο καλή δουλειά κάνατε με το Βασίλη, και ότι ο χρόνος που δαπανάτε μαζί με τα παιδιά είναι πάνω από όλα ποιοτικός. όσο κι αν μεγαλώσουν εσείς δε θα πάψετε να αναρωτιέστε και να φιλοσοφείτε, και σε 20 χρόνια πάλι σαν εχθές θα σας φαίνεται, και δε θα το πιστεύετε πόσο εύκολα πέρασαν τόσα χρόνια. εγώ ακόμη να το χωνέψω!!!!!!! είναι οι ομορφότερες στιγμές τους, ρουφήξτε τες μέχρι τελευταίας σταγόνας
AVRA says
07/09/2009 at 16:05σε καταλαβαινω….να δεις ποσες σκεψες περνανε απο το μυαλο μου.Ο δικος μου μολις φετος φαινεται συνειδητοποιημενος (4,5 χρ) , οι προηγουμενες χρονιες ηταν απιστευτα δυσκολες.
η μικρη (14 μην ) ξεκινησε φετος, μικρη στα βασανα , μεγαλες ενοχες για μενα…
καλη σχολικη χρονια να εχουμε ολοι μας!
Lily says
07/09/2009 at 15:58Καλησπέρα Άσπα
Καλή χρονιά να έχουμε όλοι, και να σου ζήσουν τα κορίτσια σου! Η δικιά μου γράφτηκε στο Λύκειο σήμερα, και όμως σαν εχτές ήταν που κοιμόταν έτσι στο κρεβατάκι της…
Crazy Tourists says
07/09/2009 at 15:42Να σας ζήσουνε και τα δυο!!!
Αλήθεια, τι κουβαλάει σ'αυτή τη γιγάντια τσάντα;
Τρελοτουρίστρια
Vassilis says
07/09/2009 at 15:14Σύμπτωση ή όχι, και σήμερα όταν την ξυπνήσαμε από αυτή τη μεριά ήταν γυρισμένη 🙂
Σχετικά με την … πάσα που μου έκανες για τα συναισθήματα, η αλήθεια είναι ότι ένα φτερούγισμα το ένιωθα από εχθές το βράδυ : ήταν από αγωνία για το πως θα τα πάει, αλλά σήμερα το πρωί όταν είδα με τι αποφασιστικότητα και χαμόγελο που σηκώθηκε, η αγωνία μου άλλαξε σε σιγουριά. Όταν την είδα μετά να φεύγει με την τεράστια τσάντα (πρέπει να πεις τι κουβαλάει εκεί μέσα:) ) αισθάνθηκα περήφανος!
Andria says
07/09/2009 at 15:13Άσπα μου μπορώ να αισθανθώ τη συγκίνησή σου αυτές τις τόσο σημαντικές ημέρες για τα κορίτσια σου!Πόσο σπουδαίες είναι αυτές οι στιγμές! Πόσο χάρηκα διαβάζοντας τα λόγια της σιγουριάς σου, οτι παραδίδεις ένα παιδί ώριμο, χαρούμενο και γεμάτο αυτοπεποίθηση! Αυτός είναι ο μόνος αληθινός θησαυρος που αξίζει να δίνουν οι γονείς στα παιδιά τους! Να τα βοηθούν να γίνουν αυτόνομα και γεμάτα αυτοπεποίθηση πλάσματα. Μην αλλάξεις γνώμη ακόμα κι αν σου κάνει γκρίνιες σε λίγες ημέρες. Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι, ώσπου να συνειδητοποιήσει κι εκείνη πως έγινε μαθητριούλα και να της γίνει συνήθεια. Εύχομαι να συναντήσει ένα όμορφο περιβάλλον και να την αγκαλιάσουν η νηπιαγωγός και οι συμμαθητές. Με συγκίνησες πολύ κι ένιωσα περήφανη και για σένα και για την Εβίτα! Καλή αρχή να εχουν και οι δυο τους! Κι εσύ μαμά να είσαι καλά και παρέα με το μπαμπά τους να τις καμαρωνεις σε κάθε τους βήμα. Η αγάπη σας που έριξε και ρίχνει τόσους σπόρους στην εύφορη καρδούλα τους, να είσαι σίγουρη πως θα φέρει καρπούς ευτυχίας και προόδου στα επόμενα χρόνια της ζωής τους.
Φιλιά πολλά σε όλους!
Περιμένουμε τη συνέχεια!!:-)
AΓΑΠΗ says
07/09/2009 at 14:24Καλή σχολική χρονιά στην μικρή σου Εβίτα!Ολόκληρη κοπέλα έγινε πια.
Γράψε μας Άσπα μου τις κουβεντούλες σας όταν η μικρή γύρισε σπίτι.
Ήταν ενθουσιασμένη;Χαμογελαστή;Έπαιξε με τα άλλα παιδάκια;
Να τις χαίρεσαι γλυκιά μου,καλή σχολική χρονιά να έχετε!
Litanie des Saints says
07/09/2009 at 13:50Καλή αρχή! Εύχομαι τα δεκατέσσερα (πω, πωωω… ευτυχώς που δεν ξέρουν τι τα περιμένει!) χρόνια που έχει μπροστά της να είναι γεμάτα χαρές, γέλια κι επιτυχίες!
philos says
07/09/2009 at 13:29Το σημερινό σου ποστ με εκφράζει απολυτα όπως φαντάζομαι και τους περισσότερους γονιους που συχνάζουν εδώ!
Τις ίδιες σκέψεις, αγωνίες, συναισθηματα.
Πάντα με την απορία αν έχουμε κάνει το καλύτερο για τα παιδιά μας.
Χθες διάβασα και κάτι ακομη που μου άρεσε πολύ εδώ
"Πατέρας, είναι πολύ εύκολο να γίνει κάποιος….. για να γίνει μπαμπάς, θέλει πολύ χρόνο"
Καλή εβδομάδα και καλή σχολική χρονιά σας εύχομαι!
ps Απορία, τόσο μεγάλη τσάντα με τι την γεμίζει? Του δικού μας που είναι ίδια ηλικία σχεδόν άδεια πάει και έρχεται!
DaNaH says
07/09/2009 at 13:20Καλή σχολική χρονιά και στις δύο! Πολύ ζηλεύω αυτές τις τσαντούλες-τρόλεϋ! Μακάρι να είχαμε και εμείς τέτοιες όταν πηγαίναμε σχολείο! Αντιθέτως εμάς μας έβγαιναν οι ώμοι! Χεχε!