«Τα παιδιά βρίσκουν παρηγοριά στις ελλείψεις, στις άγνοιες, στις ανασφάλειες που μοιάζουν με τις δικές τους. Ευγνωμονώ τη μητέρα μου που με άφησε να δω τις δικές της.»
~ Erma Bombeck
Πριν από κανένα χρόνο διάβασα στο Simple Kids για μια όμορφη τρυφερή συνήθεια, που επινόησε η μαμά της Megan (που έγραψε το post) όταν ήταν μικρή, την οποία εφαρμόζει και η ίδια σήμερα με τα δικά της παιδιά. Έγραφε ότι είναι η πιο γλυκιά παιδική της ανάμνηση… Μου άρεσε πολύ και την υιοθετήσαμε κι εμείς.
Έτσι, όποτε αισθάνομαι λίγο στρεσαρισμένη ή στενοχωρημένη για οποιοδήποτε λόγο, κάθομαι στο πάτωμα και λέω στα κορίτσια: «Επείγουσα αγκαλίτσα!» και ό,τι κι αν κάνουν το αφήνουν και τρέχουν στην αγκαλιά μου. Καθόμαστε έτσι αγκαλιασμένες για λίγα λεπτά μέχρι που αρχίζουμε και αισθανόμαστε καλύτερα. Τι ευεργετική που είναι η αγκαλιά των παιδιών, η μυρωδιά των μαλλιών τους, το κορμάκι τους που το νιώθεις να ανασαίνει καθώς σε αγκαλιάζει…
Και από την άλλη και εκείνες, κάθε φορά που νιώθουν άσχημα ξέρουν ότι αν φωνάξουν «επείγουσα αγκαλίτσα» θα αφήσουμε ό,τι κι αν κάνουμε και θα παρηγορήσουμε η μία την άλλη…
Δοκιμάστε το κι ας γίνει και το δικό σας μικρό μυστικό… Αλλά σύντομα. Γιατί ο χρόνος μετράει αντίστροφα μέχρι να πουν: «Άσε μας ρε μάνα»!
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Yianna Panou says
13/12/2015 at 07:54Υπέροχη ιδέα και σωτήρια νομίζω…
Aspa says
17/12/2015 at 10:14Ναι! Την έχουν ανάγκη τα παιδιά, την έχουμε ανάγκη και εμείς!
Martha says
17/11/2014 at 13:13Δεν έχεις ιδέα πόσες φορές που γίνεται κάτι με την Δώρα, θυμάμαι κάποια ανάρτηση σου που διάβασα πολλές φορές ακόμα και πολύ προ εγκυμοσύνης!
Έτσι και χθες!
Είμασταν σε ένα παιδικό πάρτυ, η Δώρα άρχισε να αισθάνεται άβολα κάποια στιγμή, έρχεται κοντά μου και πολύ διακριτικά μου λέει στο αυτί «μαμά γκαλιά»…
Σηκώθηκα, την κράτησα κοντά μου, πήγαμε λίγο πιο πέρα για να είμαστε ήσυχα και την κράτησα όσο πιο σφικτά μπορούσα… Λίγα δευτερόλεπτα μετά [δυστυχώς κράτησε πολύ λίγο] ήταν έτοιμη να συνεχίσει με τους φίλους της.
Ποτέ δεν έκανα συνειδητά αυτή την κίνηση. Φαίνεται όμως όταν διάβασα το πόστ αυτό [και από ότι βλέπω δεν είχα καν γνωρίσει τον άντρα μου, όταν το έγραψες!!!!!!] μου έμεινε μέσα μου και κάποια στιγμή μου βγήκε αυθόρμητα!
«Γκαλιά» λοιπόν για εμάς η επείγουσα αγκαλίτσα σας!
Aspa says
18/11/2014 at 14:49Μου έφτιαξες την ημέρα με το σχόλιό σου. «Γκαλιά» στη Δώρα (και στη μαμά της) και από μένα!
mamaggela says
31/07/2013 at 11:02Το είχα διαβάσει και παλιότερα το άρθρο σου και μου άρεσε πολύ η ιδέα, αλλά η κόρη μου ήταν αρκετά μικρή.
Τι καλά που μου το θύμισες! Νομίζω ότι είναι σε ηλικία που μπορούμε πλέον να το υιοθετήσουμε.
Μετά το βάζο των αναμνήσεων, νομίζω η επείγουσα αγκαλίτσα θα γίνει must στις μαμάδοbloggers!
Aspa says
03/08/2013 at 21:25Θα χαρώ πολύ να το υιοθετήσετε Αγγέλα. Θα γίνει σίγουρα μία από τις πιο γλυκές σας συνήθειες. 🙂
Mamma El says
01/02/2012 at 13:40Εμείς λοιπόν, Άσπα μου, έχουμε την ομαδική αγκαλίτσα σύμφωνα με τη Ναντίνα!!!!!!
Ομαδική αγκαλίτσα κανείς;
Φιλιά!!!!!
Aspa says
07/02/2012 at 02:25Τι ωραία…Σας εύχομαι ομαδικές αγκαλίτσες κάθε μέρα!
Kalokairiniavra says
03/03/2011 at 11:31τελειο Ασπα μου…! θα το δοκιμασω και εγω..!!!
καλα κουλουμα!
Aspa says
03/03/2011 at 19:47Καλά κούλουμα Αύρα και καλές αγκαλίτσες!
N Papathanasopoulou says
03/03/2011 at 07:12πολύ καλό!!!αν και έχουν φτάσει στην ηλικία που μπορεί να πουν άσε μας ρε μάνα,θα το προσπαθήσω…φιλιά!
Aspa says
03/03/2011 at 19:46Φιλιά και περιμένω τα αποτελέσματα! 🙂
Magdanebeizade says
02/03/2011 at 17:16πολύ πολύ καλό!
Aspa says
03/03/2011 at 19:48Ευχαριστώ πολύ πολύ!
Facebook User says
02/03/2011 at 15:16«Επείγουσα αγκαλίτσα!» είναι και εφαρμόσιμη στα ζευγάρια 😉
Aspa says
03/03/2011 at 19:43Αυτό να λέγεται! Ευεργετική και πολύτιμη!
Mamma El says
02/03/2011 at 14:36Ααααααααααααααααααχ!!!!!!!!
Αγκαλίτσα κανείς;
Aspa says
03/03/2011 at 19:41Κοιμήθηκαν οι μικρές; Αύριο τότε!
Εγώ σου στέλνω μία διαδικτυακή!
Ανώνυμος says
02/03/2011 at 13:22Χμμ …
Πειράζει που εμείς κάνουμε επείγουσες αγκαλίτσες κάθε μέρα, σχεδόν όλο το απόγευμα; Γιατί, όταν οι τύψεις με πνίγουν από τις πολλές ώρες δουλειά, ρουφάω κάθε λεπτό με τα παιδιά.
Δεν το λέμε «Επείγουσα Αγκαλίτσα», αλλά «Πόσο Περίεργα Μπορούμε να Πέσουμε Στον Μπαμπά Όταν Είναι Ξαπλωμένος Στο Χαλί».
Καλά, εντάξει, δεν το λέμε έτσι ακριβώς, αλλά αυτό κάνουμε. Και μόνο που το σκέφτομαι, με πιάνω να χαμογελώ.
Και όπως είπες κάποια μέρα θα σκάσει η φούσκα με ένα Άει Παράταμας! Ο δημοφιλέστερος «Άγιος» της εφηβείας. 😉
Aspa says
03/03/2011 at 19:41Κι εγώ χαμογελάω που σας σκέφτομαι.
Και ξεκαρδίστηκα με τον Άει Παράταμας! Δεν τον ήξερα!!!
Maria Arnaoutaki says
02/03/2011 at 13:05Τι όμορφο και ευεργετικό!!:D
Aspa says
03/03/2011 at 19:39Thanks Μαρία μου… 😀
Ανώνυμος says
02/03/2011 at 12:42xaxaxa πολύ γλυκόοο.. πάντα με λειώνετε.. :):)
Aspa says
03/03/2011 at 19:38Πάντα με τον καλό λόγο. Thanks!
next_day says
02/03/2011 at 11:49απλά υπέροχο… ο καθένας το ονομάζει όπως θέλει, αλλά τελικά το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο… πρέπει να το μάθω άμεσα στην νοηματική!! 🙂
Aspa says
03/03/2011 at 19:38Πολύ συγκινητικό αυτό που έγραψες. Αναμένω αποτελέσματα! 🙂
Sissy2004 says
02/03/2011 at 11:42….εμείς το αποκαλούμε «ζουζούνισμα»! Τελευταία έχει προστεθεί στην αγκαλιά μας και η Μπουμπού, η «εγγονή» μου! 🙂
Aspa says
03/03/2011 at 19:37Αχ αυτές οι νέες «γιαγιάδες»… Καλά ζουζουνίσματα!
Floraraniets says
02/03/2011 at 11:41Αχ!!! Θέλω κι εγώ επείγουσα αγκαλίτσα!!!
Θα το εφαρμόσω συστηματικά! Αν και ο μικρός μου έρχεται συχνά πυκνά και λέει «αγκαλίτσα!» χωρίς το επείγουσα!
Aspa says
03/03/2011 at 19:34Και οι κανονικές χρειάζονται και οι επείγουσες!
Καλές αγκαλίτσες Φλώρα!