Ένα κύμα αισιοδοξίας και θετικής ενέργειας θα σας πλημμυρίσει παρακολουθώντας τη συνέντευξη που πήρε ο Anthony Robbins από την 108χρονη Alice Herz Sommer και την οποία ανέβασε πρόσφατα στο blog του.
Τι ιστορία… Η Alice ήταν μία πετυχημένη πιανίστα, της οποίας η ζωή άλλαξε για πάντα όταν το 1942 οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Μαζί της και ο γιος της ηλικίας 5,5 χρονών… Λόγω του εξαιρετικού της ταλέντου στο πιάνο, επέζησε. Οι Ναζί την χρειάζονταν για να τους ψυχαγωγεί παίζοντας πιάνο, αλλά και να συμμετάσχει σε φιλμ-προπαγάνδα που γύριζαν για τα μάτια του κόσμου.
Το βίντεο της συνέντευξης μπορείτε να το παρακολουθήσετε στο blog του Anthony Robbins αλλά και στο τέλος του post. Τα αγαπημένα μου σημεία:
✔ Το εκπληκτικό πιάνο που ακούγεται σε όλη τη διάρκεια του βίντεο αλλά ιδιαίτερα ο Chopin στο ξεκίνημα. Είναι ίσως το πιο αγαπημένο μου κομμάτι κλασσικής μουσικής κι έτσι όταν πάτησα play και το άκουσα, ήξερα ότι έπρεπε να παρακολουθήσω το βίντεο με προσοχή.
✔ Σε ηλικία 104 ετών έγραψε βιβλίο με τίτλο «A garden of Edem in hell» (Ο κήπος της Εδέμ στην Κόλαση) με τα απομνημονεύματά της και τις εμπειρίες της από το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Όχι απλά επέζησε. ΕΖΗΣΕ και ακόμα ζει.
✔ «Κοιτάζω τα καλά. Ξέρω τα άσχημα αλλά κοιτάζω τα καλά.»
✔ «Ποτέ δε μίσησα τους ανθρώπους που μου το έκαναν αυτό (στρατόπεδο συγκέντρωσης). Όλοι μας, μερικές φορές είμαστε καλοί, μερικές φορές κακοί.»
✔ «Ήμουν ευγνώμων και ευτυχισμένη.» (στο στρατόπεδο συγκέντρωσης)
✔ «Η μουσική ήταν το φαγητό μας. Η μουσική μας κράτησε ζωντανούς.»
✔ «Πάντα γελούσα. Καθόμουν στο έδαφος με το γιο μου και με έβλεπε να γελάω. Πώς μπορεί ένα παιδί να μη γελάει όταν γελάει η μαμά του;»
✔ «Όταν ένα παιδί είναι κοντά στη μαμά του, δε φοβάται. Νιώθει ασφάλεια. Και πάντα γελούσα!»
✔ «Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Beethoven, τον Schubert, τον Schumann, τον Brahms. Μας έδωσαν ομορφιά. Απερίγραπτη ομορφιά. Μας έκαναν χαρούμενους.»
✔ «Το χειρότερο στη ζωή κατά τη γνώμη μου είναι η βαρεμάρα. Οι άνθρωποι που δεν ξέρουν τι να κάνουν είναι πολύ πολύ φτωχοί.»
✔ «Γεννήθηκα αισιόδοξη. Δε το έκανα εγώ αυτό! Η μαμά μου έσπρωξε, γεννήθηκα και βγήκα αισιόδοξη! Και γελούσα από την αρχή της ζωής μου. Η δίδυμη αδελφή μου ήταν απαισιόδοξη. Περίμενε την καταστροφή. Και μερικές φορές ερχόταν!»
✔»Νόσησα από καρκίνο! Στα 83. Δεν αισθανόμουν καλά, πήγα στο γιατρό και εκείνος με έβαλε αμέσως στο χειρουργείο. Και είμαι ακόμα ζωντανή!»
✔ «Η μαμά μου με έμαθε να μαθαίνω, να μαθαίνω να μαθαίνω. Κάθε μέρα να βάζω κάτι στο μυαλό μου. Και μου έμαθε να είμαι ευγνώμων. Όλα είναι ένα δώρο. Αυτό έμαθα. Να είμαι ευγνώμων για τα πάντα.»
✔ «Το μυστικό της ευτυχίας καθώς μεγαλώνω είναι να σκέφτομαι προς τα πίσω. ‘Εκείνο ήταν υπέροχο… Το άλλο ήταν υπέροχο…’ Αντί να ζω προς τα μπροστά, ζω τώρα προς τα πίσω.»
✔ «Το μίσος τρώει την ψυχή αυτού που μισεί, όχι αυτού που μισείται.»
Σήμερα η Alice στα 108 της, ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Λονδίνο, χωρίς βοήθεια. Εξασκείται στο πιάνο, 3 ώρες την ημέρα.
—————–
UPDATE: Η Alice Herz Sommer πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου του 2014 σε ηλικία 110 χρονών.
Χριστέ μου υπέροχο….
Ήταν υπέροχος άνθρωπος. Δεν χορταίνω να το βλέπω και να το ξαναβλέπω αυτό το βιντεάκι…
Όταν όλα έχουμε μάθει να τα μεταφράζουμε σαν «like» και λυπάμαι πάρα πολύ όταν βλέπω ότι αυτο το άρθρο- βιντεο έχει εισπράξει «1114 like»,όταν το απαράδεκτο «gangnamstyle» έχει κάτι περισσότερο απο 8.000.000.Τι άλλο να πείς λοιπόν…..?
Ξέρω ακριβώς τι εννοείς. Τα σκέφτομαι και τα συζητάω κι εγώ αυτά συνέχεια!
Παρ’ όλα αυτά, αν αυτό το βίντεο άγγιξε ακόμα κι έναν άνθρωπο, αξίζει. Και ας συνεχίσουμε να το μοιραζόμαστε… 🙂
μαθημα για να ξεκουραζεται η σκεψη απο τα σκουπιδια
Έτσι ακριβώς…
μαθήματα Ζωής για όλους μας! εύγε !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
🙂
Χίλια Μπράβο για αυτό το εξαιρετικό βίντεο!
Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για αυτό το βίντεο και για αυτή τη γυναίκα…
Ευχαριστώ.
συγκλονιστικό κείμενο …. υπέροχος άνθρωπος …. σοφή γυναίκα … «Κοιτάζω τα καλά. Ξέρω τα άσχημα αλλά κοιτάζω τα καλά ….. Όλα είναι ένα δώρο» τι λόγια ….
Αυτό το βίντεο έχει γίνει ένα από τα αγαπημένα μου. Φανταστικός άνθρωπος, πραγματικά φανταστικός…
Εξαιρετικό!!! Η θετική πλευρά της ζωής…
:))
Εχω απλά συγκλονιστεί….
Ναι… Απλά δεν υπάρχουν λόγια για αυτή τη γυναίκα…
Ξέχασα να αναφέρω το blog μου 🙂
Άσπα μου, με μεγάλη συγκίνηση είδα αυτό το υπέροχο βίντεο και σ ευχαριστώ θερμά γι αυτό!
Τις καλύτερες ευχές μου γι αυτήν την θαυμάσια κυρία!
Και σε σένα που μας το χάρισες!
Καλημέρα!
Μάγδα χαίρομαι πολύ που σου άρεσε. Ευχαριστώ κι εγώ για το μήνυμα. Να περάσεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Πολύ συγκινητικό το βιντεάκι Άσπα μου, ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας! Πραγματικά η συγκεκριμένη Κυρία (με Κ κεφαλαίο) δίνει μαθήματα ζωής! Και εγώ είμαι, παρά τις όποιες αντιξοότητες, αισιόδοξος άνθρωπος και πιστεύω ότι η γκρίνια και η μιζέρια δεν οφελούν σε τίποτα! Και φυσικά έχει μεγάλο δίκιο ότι όταν καλλιεργείς το πνεύμα και το μυαλό σου έχεις τεράστιο όφελος, όχι μόνο τους ευνόητους λόγους, αλλά γιατί είναι και ασπίδα προστασίας ενάντια σε αρρώστιες (όπως πχ η νόσος Αλτσχάιμερ). Ζωντανή απόδειξη η ίδια που έχει φτάσει σε τέτοια ηλικία και έχει σώας τας φρένας της και είναι πιο «ζωντανή» από άτομα που ίσως έχουν και λιγότερο από τα μισά της χρόνια!!
Σπουδαία γυναίκα πραγματικά… Μόλις το ανακάλυψα το βιντεάκι ήξερα ότι έπρεπε να το βάλω στο blog το συντομότερο δυνατόν. Χαίρομαι που ενέπνευσε τόσο!
Ότι πιο αισιόδοξο και γλυκό διάβασα τελευταία.
Για να μην πω και επίκαιρο
Το επίκαιρο το σκέφτηκα κι εγώ…
Χαίρομαι που σου άρεσε! 🙂
Προσέξατε ότι ξεκινάει με ρητό του Θουκιδύδη: «Το μυστικό της ευτυχίας είναι η ελευθερία και το μυστικό της ελευθερίας είναι το θάρρος»
Ναι ναι… Πολύ συγκινητική η αναφορά στο ρητό του Θουκυδίδη. Και πόσο μου άρεσε αυτό το ρητό… Powerful…
…έχω ανατριχιάσει, έχω βουρκώσει και κρατιέμαι να μη αρχίσω να κλαίω…με συγκίνησε αφάνταστα αυτή η ιστορία και τα λόγια της γυναίκας αυτής. Σε ευχαριστώ Άσπα που έγραψες γι’ αυτό
Σοφία ξέρω ακριβώς πως αισθάνεσαι γιατί έτσι ακριβώς αισθάνομαι κι εγώ. Δε χορταίνω να το βλέπω το βίντεο και να εμπνέομαι από αυτή τη γυναίκα.
Χαίρομαι πολύ που σε άγγιξε…
Από τα πιο όμορφα κείμενα Άσπα, σε ευχαριστώ που μοιράζεσαι την αισιοδοξία, όχι μόνο μέσα από τις υπέροχες κόρες σου και την όμορφη οικογένειά σας, αλλά μέσα και από τα μάτια των άλλων. 🙂
Εγώ ευχαριστώ για το τόσο όμορφο μήνυμα. Ας συνεχίσουμε να κοιτάμε κι εμείς, όπως η Alice, τα καλά και όχι τα άσχημα και να τα μοιραζόμαστε μεταξύ μας για να παίρνουμε δύναμη
Απίστευτη ιστορία. Μου θυμίζει το «La vita e bella» που ο Μπενίνι παίζει παιχνίδι με το γιο του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης για να μη φοβάται. Έτσι κι αυτή η μητέρα γελάει για να νιώθει ασφάλεια το παιδί της.
Πράγματι το θυμίζει! Υπάρχουν τελικά τόσες ιστορίες που εμπνέουν και που κάνουν τα δικά μας προβλήματα να φαίνονται ανούσια…