Με χαρά σας παρουσιάζω το δεύτερο guest post της κόρης μου που είναι μια ολόδική της συνταγή! Την εμπνεύστηκε την ώρα της μελέτης στο σχολείο, την έγραψε σε τετράδιο και μετά όταν ήρθε στο σπίτι, τη φτιάξαμε!
Η συνταγή ακολουθεί, και δε σας τη δίνω βέβαια για να την φτιάξετε – απλά για να τη διαβάσετε! Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθότι περιέχει ασυνήθιστα για ζελέ υλικά, όπως… κανέλα! Εξυπακούεται ότι δεν της έκοψα τα φτερά λέγοντάς της ότι κανέλα στο ζελέ δεν μπαίνει… Το θέμα ήταν να πειραματιστεί, να δοκιμάσει και να το διασκεδάσει! Κανέλα λοιπόν; Κανέλα! Και μια και δυο, το φτιάξαμε: «Ζελέ σπέσια»
“Ζελέ σπέσια”
Υλικά
μια γεύση ζελέ
φρέσκα φρούτα
ένα κουτάλι κανέλα
ένα κουτάλι ζάχαρη
δυο κουταλιές τρούφα
Εκτέλεση
Βάλτε σε μια κατσαρόλα με νερό το ζελέ και ανακατέψτε μέχρι να διαλυθεί η σκόνη. Προσθέστε τη ζάχαρη και την κανέλα. Μετά την τρούφα. Βάλτε το σε μια φόρμα και τοποθετήστε το στο ψυγείο. Μόλις παγώσει βγάλτε το από τη φόρμα και μέσα βάλτε τα φρουτάκια. Ύστερα ξαναβάλτε το ζελέ στο ψυγείο για πέντε λεπτά.
Τέλος έχετε ένα ωραίο ζελέ.
Κατά την εκτέλεση η σεφ αυτοσχεδίασε: Τη ζάχαρη την παρέλειψε, διαπίστωσε ότι δεν γινόταν να ξεφορμάρουμε το ζελέ πριν να πήξει εντελώς οπότε έριξε τα φρούτα μέσα στη φόρμα, ενώ την τρούφα αποφάσισε τελικά να την προσθέσει από πάνω για γαρνίρισμα.
Όσο για το γευστικό αποτέλεσμα; Υπέροχο! Η κανέλα παντρεύτηκε τέλεια με το μήλο, που ήταν το βασικό φρούτο που χρησιμοποιήσαμε, δίνοντας μία ονειρεμένη γεύση. Ένα βαρετό ζελέ απογειώθηκε! Κάτι ξέρουν και τα παιδιά… Ας μην τους κόβουμε τα φτερά! Ας τα αφήσουμε να πετάξουν!
Ζελέ με κανέλα «σπέσια» γίνεται!
Photo via Laura Billings
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Marymour72 says
21/02/2012 at 15:11Τελικά τα παιδιά εχουν δίκιο σε πολύ περισσότερα απ΄ όσα νομίζουμε. Εύγε Ζελέ σπέσια!!
Aspa says
21/02/2012 at 23:43Εμένα πάντως έχει κερδίσει το σεβασμό μου για τη μαγειρική και όχι μόνο! Θα την ακούω!
ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥΒΕΝΤΖΙΔΟΥ says
20/02/2012 at 21:52Μπράβο στη μικρή σεφ!!! Περιμένουμε κι άλλες συνταγές!!! Μπράβο Εβελίνα!!!
Aspa says
20/02/2012 at 21:58Ελπίδα, θα της δείξω αύριο το μήνυμά σου, θα χαρεί! Ευχαριστούμε!
Stella Tsala says
20/02/2012 at 16:53Πολύ ενδιαφέρον! Εγώ έχω να προτείνω κάτι παραπάνω: μόλις τελειοποιήσει τη συνταγή της και την κάνει να έρθει στα μέτρα της, ξέρει ακριβώς τα υλικά της και την εκτέλεσή της (αφού την έφτιαξε και είδε τι μπορεί και τι δεν μπορεί να γίνει), μπορεί να προσθέσει τη συνταγή της στις Συνταγές της Παρέας και να τη μοιραστεί με όλο τον κόσμο! Γιατί να μη χαρούμε όλοι δηλαδή ζελέ με μήλο και κανέλα (που εμένα είναι και ένας από τους αγαπημένους μου συνδιασμούς) ;;;;
Aspa says
20/02/2012 at 21:57Στέλλα, σίγουρα θα θέλει, θα της το πω! Θα γράφει συνταγές και ατάκες, χαχαχα…
Τους χαιρετισμούς μας σε όλους σας!
Vicky Koumantou says
20/02/2012 at 14:47Κανέλα σε ζελέ και σε κρέμες ψυγείου βάζουν οι Ιταλοί. Όχι σαν σκόνη αλλά αφήνοντας τα ξυλάκια 1μέρα να ποτίσουν σε γεύση το νερό που θα χρησιμοποιήσουν. Την ταιριάζουν με σοκολάτα και σερβίρουν με τι;;; με ανθάκια γιασεμιού! Όπως βλέπεις η μικρή σου food blogger είναι σε πολύ καλό δρόμο 🙂 Το Εβ1 σημαίνει Εβελίνα, η μεγάλη σου;
Aspa says
20/02/2012 at 15:03Βίκυ μου ναι, το Εβ1 είναι για Εβελίνα!
Εντυπωσιακό αυτό για που γράφεις για τους Ιταλούς… Επίσης μετά από το ζελέ μας έφτιαξε τρουφομπαλάκια. Βρήκε τη συνταγή στο βιβλίο της, της Τρίτης Δημοτικού, αλλά δεν της άρεσαν! (Πολύ νόστιμα ήταν για το δικό μου γούστο!)
Βίκυ, πρέπει να βρεθείτε στην κουζίνα με την Εβελίνα! Θα τη βοηθήσεις να ανθίσει! (Εγώ πάλι θα της μαθαίνω για τα social media, χαχαχα)
Αγγελική Νικολοπούλου says
20/02/2012 at 14:06Τι θα πει δεν μπαίνει κανέλα στο ζελέ? Όπως είδες Άσπα μου, μπαίνει και παραμπαίνει! Και όχι μόνο κανέλα! Μια ελεύθερη φαντασία μπορεί να συνδυάσει πολλά ιδιαίτερα πράγματα και να μεταμορφώσει βαρετά παρασκευάσματα σε ενδιαφέροντα και αξιόλογα!
Aspa says
20/02/2012 at 14:09Αγγελική, ήταν τόσο ωραίο, που εγώ ζελέ χωρίς κανέλα δεν ξαναφτιάχνω! χαχα…
Πήρα ένα σπουδαίο μάθημα! :))