Χάλασε το πλυντήριο των ρούχων μου. Και δεν είναι τυχαίο.

Χάλασε το πλυντήριο των ρούχων μου και οι συμπτώσεις άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη! Ακούστε. Ή μάλλον διαβάστε:

• Την Κυριακή το πλυντήριο σταμάτησε να λειτουργεί και μέχρι αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να διαπιστώσουμε αν επισκευάζεται, αν θα βρεθούν ανταλλακτικά, κλπ κλπ. Για την ώρα παραμένει χαλασμένο.
• Χθες όμως χτύπησε το κουδούνι και μου παρέδωσαν ένα καλάθι με δώρα, μεταξύ των οποίων ένα μεγάλο ξύλο με ανάγλυφη επιφάνεια και πράσινο σαπούνι, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές για να πλύνουν τα ρούχα τους τη δεκαετία του 30, τότε που δεν υπήρχαν πλυντήρια! Το πακέτο αυτό, μαζί με πολλά ακόμα δώρα που θα δείτε σε φωτογραφία πιο κάτω, τα έστειλε η  P&G σε μία χρονική στιγμή που προφανώς… τα χρειάζομαι, χωρίς φυσικά να είναι σε θέση να το γνωρίζει!
• Η P&G ήταν συμπτωματικά μία από τις τρεις εταιρείες που ανέφερα στην ομιλία μου στο 3ο συνέδριο Social Media όταν έδωσα πετυχημένα παραδείγματα συνεργασιών μεταξύ brands και μαμάδων για την καμπάνια της Thank You Mom (Οι άλλες δύο ήταν η Disney και τα Weight Watchers).
• Στο τέλος εκείνης της ομιλίας, γνωριστήκαμε με τη δημοσιογράφο Έλλη Ισμαηλίδου από το ΒΗΜΑ, η οποία χθες επίσης μου πήρε συνέντευξη. Ένα από τα θέματα για τα οποία μιλήσαμε ήταν οι συνεργασίες των εταιρειών με τους bloggers. Και κατά πόσο ένας blogger που συνεργάζεται με μία εταιρεία μπορεί να είναι αντικειμενικός και αμερόληπτος στην κριτική του.
• Όταν τα κορίτσια γύρισαν από το σχολείο και είδαν το καλάθι με τα προϊόντα, με ρώτησαν πρώτον γιατί τα έστειλαν σε εμένα και δεύτερον αυτό το οποίο στην ουσία ρώτησε και η Έλλη: “Αν δεν σου αρέσουν τι θα κάνεις; Θα γράψεις την αλήθεια;” Και αφού άκουσαν τι τους είπα, είπαν κι εκείνες τη γνώμη τους:
  Εβελίνα: Μαμά καλύτερα αν δεν σου αρέσουν να μη γράψεις τίποτα. Γιατί αν γράψεις αρνητικά, δε θα βγάλουν δεκάρα στο κατάστημα αυτών των ανθρώπων!
  Εβίτα: Άσε που θα πληγώσεις τα συναισθήματά τους!

Πολλές δεν είναι οι συμπτώσεις; Νιώθω ότι παίζω σε σπονδυλωτή ταινία τύπου Pulp Fiction! Συνεχίζω με κάποιες περισσότερες πληροφορίες για την ενέργεια της Procter & Gamble:

Την προηγούμενη εβδομάδα επικοινώνησαν μαζί μου εκ μέρους της εταιρείας για να με ρωτήσουν αν θα με ενδιέφερε να λαμβάνω ενημερώσεις και προϊόντα της εταιρείας και είπα ότι ναι θα με ενδιέφερε. Δεν περίμενα φυσικά να λάβω κάτι τόσο πρωτότυπο και ξεχωριστό.

Έστειλαν ένα πακέτο που από τη μία έχει διάφορα προϊόντα P&G και από την άλλη προϊόντα που χρησιμοποιούσαν οι μαμάδες το 1930, όπως λεμόνι, λευκό ξύδι, πράσινο σαπούνι, μαγειρική σόδα κλπ. (Απορία Εβελίνας: “Για το λεμόνι τι γνώμη περιμένουν δηλαδή να τους γράψεις; Έχει άλλη γεύση αυτό το συγκεκριμένο;”) Επίσης το πακέτο περιείχε ένα παιδικό βιβλίο και ένα γιογιό-παιχνίδι που ήταν δύο από τους τρόπους με τους οποίους απασχολούνταν τα παιδιά εκείνη την εποχή. Μαζί υπήρχε κι ένα ενημερωτικό βιβλιαράκι που εξηγούσε πώς ακριβώς ήταν η καθημερινότητα μίας μαμάς τότε και τους τρόπους με τους οποίους φρόντιζε για το καθάρισμα του σπιτιού και την υγιεινή της οικογένειας. Και στο τέλος υπήρχε το εξής κάλεσμα:

“Εάν θέλετε να ζήσετε μια ημέρα μιας τυπικής νοικοκυράς του 1930, τότε σας δίνουμε την ευκαιρία αυτή! Σας παρέχουμε το καλάθι του 1930 με όλα τα απαραίτητα υλικά, καθώς και μία βιντεοκάμερα για να αποθανατίσετε την εμπειρία σας αυτή!”

Κι άλλες φορές έχω πάρει προϊόντα ή προσκλήσεις από εταιρείες. Μερικές φορές έχω γράψει για αυτά (π.χ. έγραψα για την έκθεση των Δεινοσαύρων) και μερικές όχι. Γράφω πολλές φορές τη γνώμη μου για προϊόντα που χρησιμοποιώ χωρίς να μου τα έχει στείλει κανείς και έχω κάνει reviews για ταινίες ή παραστάσεις που έχω πάει με τα παιδιά. Γιατί έτσι είναι η φύση του ανθρώπου! Αν είναι ευχαριστημένος με κάτι, το μοιράζεται! Έτσι κι εγώ, αν πιστεύω ότι έχω να πω κάτι που θα ενδιαφέρει τους αναγνώστες του blog, θα το κάνω.  Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν μπορώ παρά να ανταποκριθώ στην απίστευτα πρωτότυπη ιδέα. Εξάλλου έτσι κι αλλιώς δεν έχω πλυντήριο! Απλά θα αξιοποιήσω τη βιντεοκάμερα ώστε να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας. Ήδη έχω πει στον κάμεραμαν/σκηνοθέτη της οικογένειας  να ετοιμάζεται, ο οποίος προσπαθεί να μου βρει το ιδανικό τσεμπέρι. (Δεν νομίζω, δε νομίζω!) Δεν θα γράψω αναλυτικό review για τα προϊόντα, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν είναι αυτό το concept! (Παρεμπιπτόντως, περιμένω ιδέες στα σχόλια! Τι θα μπορούσα να κάνω στην κάμερα ως τυπική νοικοκυρά του 1930;)

Πρέπει κλείνοντας να πω ένα μεγάλο μπράβο στις εταιρείες – και είναι πλέον αρκετές – που έχουν αρχίσει να ψάχνουν έξυπνους τρόπους να “μιλήσουν” σ’ ένα διαφορετικό κοινό – το οποίο δεν παρακολουθεί  τηλεόραση και δε διαβάζει περιοδικά (π.χ. άνθρωποι σαν κι εμένα). Αλλά ακόμα και οι καταναλωτές που έρχονται σε επαφή με τις “παραδοσιακές” διαφημίσεις, σύμφωνα με έρευνες εμπιστεύονται πλέον περισσότερο reviews άλλων καταναλωτών (το 92,3%) παρά την επίσημη περιγραφή της εταιρείας για το τι κάνει ένα προϊόν (το 7,7%) (Έρευνα Moms who blog: A marketing powerhouse την οποία είχα αναφέρει στο Συνέδριο Social Media)

Νομίζω ότι και οι bloggers θα καλωσορίσουν αυτό το άνοιγμα των εταιρειών. Όπως σε όλες τις περιπτώσεις βέβαια – όπως παντού υπάρχουν καλοί επαγγελματίες και κακοί επαγγελματίες, καλοί γιατροί και κακοί γιατροί, καλοί καθηγητές και κακοί καθηγητές – έτσι κι εδώ θα υπάρχουν καλοί bloggers που θα γράφουν αντικειμενικά τη γνώμη τους σεβόμενοι το κοινό που τους διαβάζει και κακοί bloggers που θα γράφουν μπαρούφες και αργά ή γρήγορα θα χάσουν την αξιοπιστία τους.

Υ.Γ. Μετά τη συγκεκριμένη ενέργεια, έχετε καμιά ιδέα πώς θα κάνω την Miele ή καμιά άλλη καλή εταιρεία να μου στείλει πλυντήριο για review? Θα πλένω όλη μέρα  και όλη νύχτα το υπόσχομαι! Και μετά θα χρειαστεί να πάω να ξεκουραστώ σε πάρκα και resorts της Disney (που όπως είπαμε ήταν η δεύτερη εταιρεία που είχα αναφέρει) Και αν πάρω μερικά κιλά παραπάνω από το πολύ και καλό φαγητό που προσφέρουν εκεί, θα τα χάσω με το πρόγραμμα των Weight Watchers! (τρίτη εταιρεία που είχα αναφέρει.)

Νομίζω ότι όντως παίζω σε σπονδυλωτή ταινία! Αναμείνατε συντονισμένοι. Φορτίζω την βιντεοκάμερα… 🙂

Image via