Πριν από λίγες μέρες που πήγα στο σχολείο της Εβίτας, καθώς περίμενα έξω από την τάξη να μπω να μιλήσω με τη δασκάλα, την είδα από μακριά στο προαύλιο του σχολείου. Ήξερε ότι εκείνη την ημέρα θα πήγαινα και μόλις με είδε από μακριά άρχισε να τρέχει για να με πλησιάσει.
Έτσι όπως την είδα να τρέχει – ανέμελη, χαρούμενη, παιχνιδιάρα – θυμήθηκα αμέσως την Λώρα από το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, καθώς κατέβαινε τρέχοντας το λόφο στο ξεκίνημα του κάθε επεισοδίου.
Το μικρό σπίτι στο λιβάδι
Δεν ξέρω γιατί έκανα αυτό το συσχετισμό αλλά αυτή η σκηνή πετάχτηκε στο μυαλό μου. Και πράγματι όταν το έψαξα αργότερα και βρήκα το βιντεάκι στο YouTube έμοιαζε πάρα πολύ στο τρέξιμο! (Κι αν ήταν χτενισμένη με κοτσίδες και φόρεμα – δύσκολο βέβαια – θα έμοιαζε και στην εμφάνιση!) Δεν θυμάμαι ποιος ήταν ο χαρακτήρας της Λώρας, πρέπει να ξαναδώ κανένα επεισόδιο να θυμηθώ, η Εβίτα πάντως έχει τον τρόπο της να κερδίζει τους ανθρώπους («τι να σας πω για το βλαστάρι μου;» μου είπε η δασκάλα), ονομάζει το δωμάτιό της «ο κόσμος της χαράς» και πάσχει σίγουρα από υπεργλυκουλίτιδα όπως πολύ εύστοχα είπε η αδελφή της.
Εβίτα, στις τελευταίες της ατάκες:
✿ Εβίτα: Μαμά είσαι χαρούμενη;
Εγώ: Ναι Εβίτα πολύ.
Εβίτα: Δεν πιστεύω να σκέφτεσαι το πρωινό…. (είχαμε ένα επειδόδιο)
Εγώ: Όχι δεν το σκέφτομαι…
Εβίτα: Μπράβο μαμά γιατί δεν έχει νόημα να σκεφτόμαστε αυτά που πέρασαν. Πρέπει να σκεφτόμαστε πάντα το μέλλον!
✿ Μαμά τα δόντια που βρίσκονται δίπλα στα μεσαία λέγονται παράμεσοι;
✿ Μαμά σου αφήνω εκεί πάνω μία μάσκα που σου έφτιαξα. Ξέρεις είναι για τότε που θα φύγω από το σπίτι… Που θα παντρευτώ και θα μένω αλλού. Για να με θυμάσαι!
✿ Ανοίγοντας ένα κουτί με γλυκά που μεταξύ άλλων είχε μέσα και μπαμπάδες. «Να αφήσετε οπωσδήποτε έναν μπαμπά για τον μπαμπά. Πρέπει να φάει τη ράτσα του.»
✿ Εβελίνα μείον Εβίτα ίσον δύο. (Νόμιζα ότι αφαιρούσε χρόνια, 9-7=2 αλλά εκείνη αφαιρούσε αριθμό γραμμάτων στα ονόματα 7-5=2)
✿ Ακούει κάποιον δίπλα μας να λέει τη γνωστή άσχημη λέξη από μ… Γυρνάει και μου λέει: «Τίποτα δεν του έμαθε η μαμά του!»
✿ Βγαίνοντας από το σχολείο, μία Παρασκευή: «Είναι Παρασκευή! Μπουχαχα!»
✿ Παίζουμε και λέμε τα αγαπημένα μας φρούτα. Η Εβίτα λέει το πρώτο της αγαπημένο, το δεύτερό της αγαπημένο και φτάνει στο τρίτο και λέει «Το υποβρύχιο!»
Εγώ: Τι εννοείς Εβίτα; Ποιο υποβρύχιο; Το υποβρύχιο το γλυκό;
Εβίτα: Ναι! Πώς αλλιώς το λένε το υποβρύχιο το γλυκό;
Εγώ: Βανίλια.
Εβίτα: Η βανίλια είναι το τρίτο αγαπημένο μου φρούτο! (Και εννοούσε το φρούτο βανίλια φυσικά)
✿ Έκανα το λάθος να βάλω ντομάτα στη σαλάτα την ημέρα που τα πρωτάκια είχαν κάνει στο σχολείο μάθημα υγιεινής διατροφής.
«Μαμά ΔΕΝ την τρώω! Είναι εκτός εποχής!!!» και την έβγαλε
✿ Θυμάσαι μαμά την πρώτη φορά που άνοιξα μόνη μου ένα μπουκάλι νερού;
– Όχι Εβίτα, για θύμησέ μου…
– Ήμασταν στον ζωολογικό κήπο δεν θυμάσαι; Κι εσύ είπες «μπράβο Εβίτα, μπράβο!»
(τι θυμόνται…)
✿ Παίζοντας θάρρος ή αλήθεια.
Ερώτηση: Ποιον αριθμό σκέφτεσαι το πρωί που ξυπνάς;
Εβίτα: Το 7 γιατί είμαι 7 χρονών!
✿ Μαμά, έχεις ποτέ μπει σε ένα κανόνι και να σε πάει σε άλλο κόσμο; (μιλούσε για το παιχνίδι Super Mario Bros)
✿ Κάποια στιγμή που της είχε φύγει ο Μάρτης από το χέρι και είχε ήλιο: «Με καίει ο ήλιος με καίει με καίει!»
✿ Εγώ: Εβίτα, εσύ θέλεις να αποκτήσεις αγοράκια ή κοριτσάκια;
Εβίτα: Κοριτσάκια. Γιατί τα αγοράκια είναι πιο άγρια. Ξέρεις, αρσενικά!
✿ Μαμά, πάμε αύριο στο ταχυδρομείο να στείλουμε νερό και φαί στους Αιγύπτιους; (νόμιζε ότι στην Αίγυπτο, λόγω ερήμου, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη για βοήθεια)
✿ Τσικνοπέμπτη λέγεται; Τσικνοπέμπτη από την τσίκνα; Κι εγώ νόμιζα ότι λεγόταν Τσιχλοπέμπτη και τρώγαμε τσίχλες…
✿ Βλέπει τη λίστα με τα πράγματα που έχω να κάνω.
– Μαμά, γιατί εδώ έχεις γράψει SOS?
– Εσύ γιατί νομίζεις;
– Για να το μάθεις καλά!
Να και το βίντεο από το μικρό σπίτι στο λιβάδι. Καλή μεγάλη εβδομάδα!
Αν δεν βλέπετε το ενσωματωμένο βίντεο, κάντε κλικ εδώ
photo byrichie graham
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Vailie says
28/04/2012 at 21:53Απολυτη ταυτιση με τη Λωρα, αν και εμφανισιακα ταιριαζα με την Μαιρη. Μα εμενα μου αρεσε να ειμαι η Λωρα γιατι ηταν πιο σουσουραδα και τα καταφερνε παντα, χωρις ενδοιασμους . Ηταν και αυθορμητη! Ολα αυτα ηταν και δικα μου χαρακτηριστικα σαν παιδι… χιχι1
Προσφατα σχετικα κατεβασε το παλικαρι μου απτο ιντερνετ καποια επεισοδια απο το μικρο σπιτι στο λειβαδι. ΔΕν τα εχουμε δει ακομη με τις κορες μου, μα θα γινει συντομα κι αυτο!
Φιλια!!!
(Απιθανη η μικρη…Ε,ρε, τι εχω να ακουσω ακομη!!! Θα αρχισω να τα γραφω κι εγω τα μαργαριταρια τους…χαχαχαχα!!!)
Aspa says
30/04/2012 at 09:58Κι εγώ την Λώρα αγαπούσα περισσότερο για τον αυθορμητισμό της. Θέλω πολύ να ξαναδώ τα επεισόδια με τις μικρές!
Πόσο είναι οι δικές σου κόρες;
DaisyCrazy says
10/04/2012 at 17:53Τι μου θύμισες βρε Άσπα μου! Λάτρευα ‘το μικρό σπίτι στο λιβάδι’ και ειδικά τη Λώρα. Όσες φορές το έχουν κάνει επανάληψη το έχω δει.Η ηθοποιός που την έπαιζε συνέχισε να παίζει σε σειρές και ταινίες που είναι συνήθως δακρύβρεχτες 🙂
http://en.wikipedia.org/wiki/Melissa_Gilbert
Aspa says
10/04/2012 at 22:53Τη Λώρα την έχω πετύχει σε πρόσφατες ταινίες αρκετές φορές, αλλά δεν έχω πετύχει ποτέ επανάληψη της σειράς. Θα μου άρεσε πολύ να την ξαναδώ όμως μαζί με τις μικρές. Θα το ψάξω!
Mama4 says
10/04/2012 at 16:26Τι μας θυμίζεις…Μετά την Κάντυ-Κάντυ μπορούμε να ξεκινήσουμε προβολή Μικρού Σπιτιού στο Λειβάδι από το You tube. Και συμφωνώ κι επαυξάνω για τα πρότυπα. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για τα κορίτσια μας. Καλή δύναμη και έμπνευση – με μπόλικη «λειβαδίσια» χαρά!
υγ:πρέπει να κοιτάξω αν υπάρχει και «Η Άννα των αγρών» (Anne of the Green Gables, παρόμοια κατάσταση αλλά νομίζω με λιγότερα επεισόδια) – ευχαριστώ! δεν έχω πλέον χρόνο ν’ανασκαλεύω τέτοιες ωραίες εικόνες και πολύ το χάρηκα αυτό το post
Aspa says
10/04/2012 at 22:51Δεν την θυμάμαι την Άννα των αγρών, θα την ψάξω! Εγώ έβλεπα και Χάιντι, την οποία την ξαναείδα κάποια στιγμή πρόσφατα γιατί την είχαν σε dvd μαζί με παιδικό περιοδικό αν δεν κάνω λάθος…
Sofia says
10/04/2012 at 12:58«Μαμά, έχεις ποτέ μπει σε ένα κανόνι και να σε πάει σε άλλο κόσμο;» Πόσο γέλασα!!!!! χαχαχαχαχαχα Είναι όλες οι ατάκες ξεκαρδιστικές κ υπεργλυκούλικες! Πώς να μην πάθεις μετά υπεργλυκουλίτιδα;…λογικό!
Aspa says
10/04/2012 at 22:49Ναι και προάλλες έμαθα ότι έφτιαξαν παίκτρια με το όνομά μου και με πήγαν στον 52ο κόσμο. Ταξιδεύωωωωω!
Αγγελική Ν says
10/04/2012 at 01:26Και εγώ έβλεπα το μικρό σπίτι στο λιβάδι! Και η μικρή μου λάτρευε τα φουστανάκια στυλ Λώρας και χτένιζε τα μαλλάκια της σε κοτσίδες! Αναμνήσεις που προκαλούν υπέροχη …
υπεργλυκουλίτιδα!
Πολλές ευχές από Ν Αφρική
Aspa says
10/04/2012 at 22:47Ζάχαρο θα πάθουμε σήμερα! χαχχα…
Τους χαιρετισμούς μας σας στέλνουμε! 🙂
Katerina kapa says
09/04/2012 at 23:13Αχ βρε Ασπα….πολλές ευχές με μπόλικη υπεργλυκουλίτιδα… η βανίλια είναι το αγαπημένο μου φρούτο..χα χα!!
Aspa says
10/04/2012 at 22:46Φτάνει σε λίγο η εποχή της οπότε θα την απολαύσεις…
Πολλές γλυκές ευχές και από εδώ!
Mania F says
09/04/2012 at 12:12AX, βρε Ασπα τι μου θύμισες! Πολύ όμορφος o συσχετισμός της Εβίτας με τη Λώρα (btw είναι το πρώτο κοριτσάκι στο βίντο, η Melissa Gilbert). Αν και δεν ήμουν τόσο ανέμελη ως παιδί, είχα λατρεία με τη σειρά και βέβαια ένα παρόμοιο φουστανάκι με 2 στρώσεις που το ονόμαζα φυσικά «το μικρό σπίτι στο λειβάδι» και φοριόταν συνήθως με πλεξούδες α λά Λώρα… Συνειδητοποιώ ξαφνικά ότι τα κοριτσίστικα (5+χρονών) πρότυπα τότε ήταν καθαρά παιδικά (ξέρω οτι θυμάσαι και τη Sara Kay), σε αντίθεση με τα σημερινά που είναι πιο εφηβικά (Barbie, Winx, Monster High) και κάνουν τα παιδάκια μας να μεγαλώνουν πριν της ώρας τους…..
Aspa says
09/04/2012 at 23:00Ναι βέβαια θυμάμαι και την Sara Kay και έχεις απόλυτο δίκιο για το πόσο διαφορετικά είναι πλέον τα πρότυπα για τα περισσότερα παιδιά. Κι έτσι η δουλειά μας ως γονείς γίνεται ακόμα δυσκολότερη!
Κι εγώ την έβλεπα ανελλιπώς τη σειρά. Δεν υπήρχαν και τόσες εξάλλου. Λίγες και καλές!