Χθες δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο η συνέντευξη που είχα δώσει για το αν οι γονείς πρέπει να πιέζουν τα παιδιά να διαβάζουν το καλοκαίρι. Στη συνέντευξη – την οποία μπορείτε να διαβάσετε εξ’ ολοκλήρου στα links που βρίσκεται στο τέλος του post – μίλησε μία ακόμα μητέρα και μία ψυχολόγος και είχαμε και οι τρεις κοινή τοποθέτηση.
Δημοσιεύω παρακάτω την εισαγωγή του άρθρου και το δικό μου απόσπασμα:
Η μάχη του καλοκαιρινού διαβάσματος μεταξύ παιδιών και γονέων είναι θέμα που αποτελεί σημείο τριβής καθ’ όλη τη διάρκεια των θερινών διακοπών και ιδιαίτερα τον Αύγουστο, το τελευταίο καλοκαιρινό μήνα πριν από την επιστροφή στα θρανία. Φαίνεται όμως, ότι και σε αυτή την περίπτωση την αλήθεια όντως τη μαθαίνεις από… μικρό, καθώς ειδικοί αναφέρουν ότι οι γονείς δεν πρέπει να πιέζουν τα παιδιά τους να ασχολούνται με σχολικά θέματα! Η φετινή χρονιά ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για τους λιλιπούτειους, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν τα οικογενειακά προβλήματα και αγωνιούσαν μαζί με τους ενήλικες. Έτσι ψυχολόγοι αναφέρουν ότι το καλοκαίρι τα παιδιά πρέπει να ξεκουραστούν και να… γεμίσουν τις μπαταρίες τους για τη νέα χρονιά.
…
Αντίστοιχη είναι και η άποψη της κ. Άσπας Τσαμαδή, επίσης μητέρας δύο κοριτσιών ηλικίας εννέα και επτά ετών: «Εγώ προσωπικά δεν πιέζω τα παιδιά να διαβάζουν το καλοκαίρι, αλλά αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό για μένα μιας και δεν τα πιέζω ούτε το χειμώνα! Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να καθοδηγώ τα παιδιά μου να αναλαμβάνουν μόνα τους τις ευθύνες τους, και αυτό ισχύει τόσο για τα μαθήματά τους όσο και για όλες τους τις υποχρεώσεις. Επειδή ακριβώς η μόρφωσή τους με ενδιαφέρει, θέλω να αγαπήσουν το διάβασμα και όχι να διαβάζουν επειδή τα πιέζω ή τα ελέγχω ή γκρινιάζω».
«Το καλοκαίρι δίνει πάντα πολλές νέες ευκαιρίες για μάθηση. Τα παιδιά αλλάζουν περιβάλλον, βλέπουν νέα μέρη, ταξιδεύουν, κάνουν καινούργιους φίλους. Εκτίθενται συνεχώς σε νέες πληροφορίες», αναφέρει η κυρία Τσαμαδή και συμπληρώνει: «Παρ’ όλα αυτά, όλο και κάτι νέο σχεδιάζω που ξέρω ότι θα διευρύνει τους ορίζοντές τους. Για παράδειγμα, φέτος το καλοκαίρι παίζουμε το παιχνίδι των χωρών. Κάθε εβδομάδα την αφιερώνουμε σε μία νέα χώρα και προσπαθούμε να τη γνωρίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο μέσα από το φαγητό της, τη μουσική της, τα παιχνίδια της και τη γλώσσα της. Παράλληλα πάντως με τις βουτιές στη θάλασσα, βουτάνε απαραίτητα και μέσα σε νέα εξωσχολικά βιβλία. Επίσης βοηθάει και η τεχνολογία, με μέτρο.»
Εντωμεταξύ τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα την πάτησα. Από εδώ και στο εξής δε θα έχω ποτέ το δικαίωμα να πω στις κόρες μου «διάβασε» γιατί θα έρχονται και θα μου κουνάνε την εφημερίδα στο πρόσωπο (ή για να το προσαρμόσουμε στα δεδομένα της νέας εποχής, θα δημοσιεύουν το link στο facebook ή κάτι τέτοιο)!
Αναρωτιέμαι αν όλο αυτό είναι στημένο… Μπορεί εκείνες να έβαλαν τη δημοσιογράφο να μου πάρει τη συνέντευξη! Πρέπει να το διερευνήσω!
Αστειεύομαι φυσικά – ευχαριστώ ιδιαίτερα την κ. Ελένη Βέργου από τον Ελεύθερο Τύπο που επικοινώνησε μαζί μου και μου πήρε τη συνέντευξη.
Links της συνέντευξης: πρώτη σελίδα & δεύτερη σελίδα. Καλό διάβασμα!
Μου άρεσε πολύ το παιχνίδι με τις χώρες και το »ταξίδι» με τα εξωσχολικά βιβλία … μακάρι ολοι οι γονείς να σκέπτοντουσαν έτσι
🙂
Καταρχήν συγχαρητήρια για τη συνέντευξη…Αμέσως μετά για τη στάση…Όταν θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί θυμάμαι οτι τα καλοκαίρια δεν ήθελα να διαβάζω σχολικά βιβλία ή πράγματα που πρεπει….αν κάθε φορά που πιέζουμε τα παιδιά μας θυμόμασταν τον εαυτό μας ως παιδιά τα πράγματα θα ήταν πολύ απλά νομίζω!!! Φιλιά…
Ευχαριστώ Κατερίνα! Μα πόσο σημαντικό αυτό που γράφεις.. Να θυμόμαστε τον εαυτό μας ως παιδιά. Θα βοηθηθούμε να γίνουμε έτσι, καλύτεροι γονείς!
Μπράβο! Όλα τα λέει η λεζάντα στην εικόνα που έχεις μέσα στο post. από την άλλη τα παιδιά είναι μιμητικά όντα. Ότι βλέπουν κάνουν. Αμα οι γονείς βλέπουν όλη μέρα Τούρκικα ,Αρβαβικά κα σιλιαλ και ο μπαμπας παιζει Pro με τους φιλους του …το παιδι με μεγαλη πιθανοτητα δεν θα παρει να διαβάζει κατι περισοτερο απο Σεραφίνο και Βαβουρα (εαν κυκλοφορουν ακόμη……)
Έτσι ακριβώς! Τα είπες όλα!
Εγώ θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, η μητέρα μου μας έπαιρνε τις «καλοκαιρινές διακοπές». Η αδερφή μου το τελείωνε όλο το βιβλίο σε χρόνο ρεκόρ. Εγώ επειδή βαριόμουν έκανα μόνο τα σταυρόλεξα, τις σπαζοκεφαλιές, τη ζωγραφική κι όχι ότι άσκηση μου θύμιζε το σχολείο! Πού θέλω να καταλήξω; Η μάθηση γίνεται ωραιότερη μέσα από το παιχνίδι, την εξερεύνηση και τις ανακαλύψεις…και το καλοκαίρι προσφέρει σε μεγάλες δόσεις και τα τρία!
Πολύ όμορφα το θέτεις! Και ας μην ξεχνάμε ότι κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα και πρέπει να τη σεβόμαστε.
Ωραίο πάντως που έχουμε νωπές στη μνήμη μας τις δικές μας εμπειρίες και μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε για να γίνουμε καλύτεροι γονείς! 🙂
χαχα, εννοείται την πάτησες, σου λέω μόνο μία λέξη Πανελλήνιες! χαχαχα φαντάζομαι τον τρόμο στα μάτια σου!
Ωραία τα είπες! Προς το παρόν εμείς το βλέπουμε πολύ ωραία το βιβλίο,, αλλά είμαστε ακόμη στην προσχολική ηλικία, όπως ξέρεις.
Φιλιά και καλές βουτιές!
Δε θα το αντέξω αν το σύστημα των Πανελληνίων είναι ακόμα ίδιο οι κόρες μου θα πάνε Τρίτη Λυκείου!
Αλλά εντάξει όπως γράφει και η ψυχολόγος «Φυσικά δε μιλάμε για τους μαθητές που τελείωσαν τη Β’ Λυκείου και τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσουν την Γ’.» Άρα εντάξει, τότε έχω δικαίωμα να το λέω! 😉