Είναι δύο φυσιολογικά αδέλφια. Μπορούν ανά πάσα στιγμή να επινοήσουν λόγο για να τσακωθούν (με τρελαίνουν) αλλά αγαπιούνται πολύ (με ξετρελαίνουν).
✔ Αρχίζουν έναν καυγά για τα Γαλλικά. (Δεν μιλάνε Γαλλικά.)
Εβελίνα: Εβίτα παγαλώ θα μου φέγεις λίγο νεγό;
Εβίτα: Εβελίνα γιατί μιλάς έτσι;
Εβελίνα: Δεν ξέγω τι εννοείς.
Εβίτα: Εβελίνα σταμάτα! Θα σου φέρω αν σταματήσεις να μιλάς Γαλλικά!
Συνεχίζεται ώρα αυτό, τελικά η Εβελίνα κουνάει το κεφάλι ότι θα σταματήσει και η Εβίτα φέρνει το νερό.
Εβελίνα: Ευχαγιστώ.
Και ο καυγάς αναζωπυρώνεται!
✔ Διαφωνούν για κάτι και αρνούμαι να κάνω τον διαιτητή. Τους λέω “βρείτε τα και ελάτε να μου πείτε τι αποφασίσατε”.
Εβελίνα στην αδελφή της: “Εβίτα μπορούμε να συζητήσουμε σαν επαγγελματίες;”
Το σύστημα απέδωσε! Ήρθαν με λύση οι mini business-women!
✔ Είμαστε καθ’ οδόν να συναντήσουμε κάποιους φίλους και προσπαθώ να εξασφαλίσω εκ των προτέρων ότι θα είναι ήσυχες. (Μα πώς τα σκέφτομαι αυτά;)
Εβελίνα: Δηλαδή αν αρχίσουμε και κάνουμε σαχλαμάρες μπροστά στους φίλους σου θα σε φέρουμε σε δύσκολη θέση;
Εγώ: Ε ναι Εβελίνα και βέβαια.
Εβελίνα: Θα αισθανθείς πολύ πολύ άσχημα;
Εγώ: Ε βέβαια!
Εβελίνα: Θα αισθανθείς να ντροπιάζεσαι;
Εγώ: Είπαμε ναι!
Εβελίνα: Καλώς ήρθες στον κόσμο μου. Αυτό ακριβώς μου κάνει η Εβίτα! Βλέπεις τι τραβάω;
Με τρελαίνουν!
Αλλά από την άλλη…
✔ Η Εβελίνα λέει στην αδελφή της ότι είχαν πάρτυ στην τάξη της και είχαν βγάλει τσιπς και η Εβίτα στεναχωριέται που δεν το πήρε είδηση για να πάει στο διάλειμμα να τσιμπήσει.
Μόλις η Εβελίνα αντιλαμβάνεται ότι η αδελφή της στεναχωρήθηκε για τα τσιπς, τα μπαλώνει όπως-όπως: “Εβίτα δε θα σου άρεσαν. Είχαν γεύση μπάμιας.”
✔ Προχθές
Η Εβίτα επιστρέφει στο σπίτι με κόκκινη σάλτσα πάνω στην άσπρη της φόρμα.
Εβίτα: Σόρυ μαμά, λερώθηκα από σάλτσα.
Εγώ: Πού τη βρήκες τη σάλτσα στο σχολείο;
Εβίτα: Από πίτσα. Μου πήρε η Εβελίνα στο διάλειμμα.
Εγώ: Πίτσα; Τι πίτσα;
Εβελίνα: Πήγα στο κυλικείο στο διάλειμμα μαμά και είδε ότι είχε πίτσες. Πήρα μία για μένα και μία για την Εβίτα και της την πήγα γιατί ήξερα ότι θα χαιρόταν.
✔ Χθες
Η Εβίτα είχε πάει με την τάξη της στο ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Της είχαμε δώσει κάποια χρήματα μαζί της, έχοντας συμφωνήσει για το πόσα θα μπορούσε να ξοδέψει. Αγόρασε από το κυλικείο εκεί ποπ κορν, έφαγε με αυτοσυγκράτηση τα μισά, και τα άλλα μισά τα έβαλε στην τσάντα της και τα έφερε πίσω στην αδελφή της. Ποπ-κορν από την εκδρομή, με αγάπη.
Με ξετρελαίνουν.
“Στα μπισκότα της ζωής, οι αδελφές είναι τα κομματάκια σοκολάτας.”
~ Αγνώστου
Photo by Zuhair Ahmad
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
“Στα μπισκότα της ζωής, οι αδελφές είναι τα κομματάκια σοκολάτας” πολυ πολυ ομορφο αυτό ….. πολυ γλυκειά κουβέντα …. αγαπημενη φιλή άσπα να χαίρεσαι τις σοκολατίτσες σου – τις κορούλες σου … να τις χαίρεσαι
Σε ευχαριστώ neraida! Καλή μας εβδομάδα 🙂
Εμένα που είναι κορίτσι-αγόρι….τι είναι δηλαδή? Δεν είναι κομματάκια σοκολάτας???
Όταν γυρνάμε από σχολείο, τσακωμός ποιός θα πλύνει πρώτος χέρια. Εφτιαξα και εγώ ένα ιδιωτικό συμφωνητικό με κάθε μέρα της εβδομάδας ποιός θα τα πλένει, το υπέγραψαν και οι δύο ώστε να είναι έγκυρο (!) και τώρα δεν βγάζουν τσιμουδιά, το τηρούν απόλυτα:)
Από την άλλη, αν είναι να πάει κάπου καλεσμένη η μεγάλη, θέλει και τον αδελφό της μαζί! Μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε!
Τα συμφωνητικά σώζουν ζωές! Έχουμε δικηγορικό αίμα μέσα μας οι μαμάδες, δεν το συζητώ!
axaxxaaxa τα γλυκούλιααα.. όλο ξεχνάω να έλθω.. αλλά τα διαβάζω αναδρομικά.. όταν σε πετύχω κάπου.. τουιτερ φβ.. 🙂 🙂
καλησπέρα 🙂 🙂
Είσαι παρών εδώ και τόσα χρόνια και πάντα χαίρομαι να βλέπω μηνύματά σου!
Αχ βρε Ασπα…σνιφ! Είμαι κι εγώ ένα κομματάκι σοκολάτας και μου το θύμησες…
Εγώ έχω αδελφό, και δεν ξέρω τι είμαι… Φυστίκι; Φουντούκι; Σταφίδα; χαχαχα… Τυχερή κι εγώ, τυχερές κι εσείς, κομματάκια σοκολάτας!
Η κόρη μου είναι 6 και ο γιος μου 4. Στο σπίτι πλακώνονται. Στο σχολείο όλες οι δασκάλες (από πρόπερσι) μας λένε πόσο υπερπροστατευτική και “μαμά” είναι η μεγάλη με τον μικρό αδερφό της.
Απίστευτο δεν είναι; Αλλά τελικά αφήνει στους γονείς μια γλυκιά γεύση…