• Αρχική
  • Ξεκινήστε από εδώ
  • Ποια είμαι
  • Τύπος
  • Επικοινωνία
  • Newsletter
  • Λένε…
  • SHOP

Aspa Online

Blogger. Μαμά. "Η ζωή με τα παιδιά είναι πιο διασκεδαστική όταν τη μοιράζεσαι!"

  • ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ
  • FAMILY FUN
  • ΣΧΟΛΕΙΟ
  • ΣΠΙΤΙ
    • ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΠΙΤΙΟΥ
    • ΣΥΝΤΑΓΕΣ
  • ΕΜΠΝΕΥΣΗ
  • Η ΖΩΗ ΜΟΥ
    • ΟΙ ΑΤΑΚΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ
    • ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ
    • ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ

Πώς να μεγαλώσεις παιδιά που βλέπουν τη θετική πλευρά της ζωής, ακόμα κι αν εσύ δεν το καταφέρνεις πάντα

Πριν από λίγο καιρό η Αγγέλα από το Mamaggela, είχε γράψει στο Creta mums ένα post με τίτλο Πως να μεγαλώσεις παιδιά με μεγάλη αυτοπεποίθηση, ακόμα κι αν εσύ δεν έχεις.

Με εξέπληξε ευχάριστα αυτό το post. Πάντα πίστευα ότι για να αποκτήσεις παιδιά με αυτοπεποίθηση, πρέπει να έχεις εσύ αυτοπεποίθηση ή τουλάχιστον να δίνεις τους δικούς σου αγώνες προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά είναι παρηγορητικό να ξέρεις ότι μπορείς να μεγαλώσεις παιδιά με αυτοπεποίθηση ακόμα κι αν εσύ δεν έχεις, δίνοντας παράλληλα τους δικούς σου αγώνες (αυτό δεν το γλυτώνεις). Και στην πορεία εξελίσσεσαι κι εσύ.

Παιδί με μπαλόνια

Ένα περιστατικό που συνέβη πρόσφατα με έκανε να αναρωτηθώ αν μπορείς να μεγαλώσεις παιδιά που βλέπουν τη θετική πλευρά της ζωής ακόμα κι αν εσύ δεν το καταφέρνεις πάντα.

Και για να μη χρειαστεί να φτάσετε μέχρι το τέλος της ανάρτησης για να μάθετε σε τι συμπέρασμα κατέληξα, πιστεύω ότι ναι γίνεται. Και μιλάω εκ πείρας.

Παρ’ όλο που τα πρόσφατα μηνύματά σας σχετικά με τους λόγους που διαβάζετε το blog μου, δείχνουν ξεκάθαρα ότι το Aspa Online αποτελεί για εσάς πηγή έμπνευσης και θετικής ενέργειας, ελπίζω να μην πέσετε από τα σύννεφα αν σας πω ότι δεν «γεννήθηκα έτσι» και δεν είμαι έτσι «από φυσικού μου». Εμένα το φυσικό μου δεν είναι να βλέπω τα πράγματα θετικά. Απλά είναι θέμα επιλογής. Επιλέγω (συνήθως) να μην ακολουθώ τον εύκολο δρόμο, που είναι η «κατηφόρα της αρνητικότητας».  Τώρα μπορεί σε σύγκριση με τους άλλους ανθρώπους να είμαι περισσότερο θετική. Δεν ξέρω και δε με νοιάζει. Εκείνο που με νοιάζει είναι να βελτιώνομαι συνεχώς σε σχέση με τον χθεσινό μου εαυτό.

Πιστεύω όμως ότι η θετική σκέψη μπορεί να διδαχθεί. Ο τρόπος που έχω διδάξει τα παιδιά μου να βλέπουν τη θετική πλευρά της ζωής (και έχει δουλέψει) είναι μέσα από Το βάζο των αναμνήσεων. Όπως περιγράφω αναλυτικότερα σε εκείνο το post, από τότε που τα κορίτσια ήταν μικρά συνήθιζα στο τέλος της κάθε μέρας να τους κάνω την ερώτηση «Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της ημέρας σου;». Έγραφα την απάντηση σε ένα χαρτί και την έβαζα στο βάζο των αναμνήσεων. Όταν μεγάλωσαν, άρχισαν να γράφουν μόνες τους τις απαντήσεις. Το βάζο μέρα με τη μέρα γεμίζει και στο τέλος της χρονιάς, παραμονή Πρωτοχρονιάς, καθόμαστε στο χαλί δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο και το ανοίγουμε. Και πλημμυρίζουμε με τις καλύτερες αναμνήσεις της χρονιάς.

Βάζο των αναμνήσεων

Να λοιπόν ένα πρόσφατο περιστατικό που δείχνει πώς τα κορίτσια, έχοντας μεγαλώσει με τη συνήθεια να εστιάζονται στα θετικά, βλέπουν τα πράγματα πιο θετικά από εμένα: Ήταν Τετάρτη απόγευμα και είχαν Αγγλικά. Συνήθως την ώρα που εκείνες είναι στα Αγγλικά, εκμεταλλεύομαι το χρόνο για να κάνω κάτι που έχει μείνει πίσω. Είτε γυρίζω στο σπίτι να δουλέψω, είτε πηγαίνω στο σούπερ-μάρκετ, είτε βρίσκω την ευκαιρία να πάω στο γυμναστήριο. Επειδή εκείνη η μέρα δεν είχε πάει καλά από το πρωί και ήμουν μέσα στην ένταση, αποφάσισα να πάω στο γυμναστήριο να ξελαμπικάρω λιγάκι. Δυστυχώς ούτε το γυμναστήριο πήγε τόσο καλά όσο θα ήθελα. Δύο φορές χτύπησε το τηλέφωνο και τις δυο όχι για καλό. Ξαφνικά ενώ μιλούσα στο τηλέφωνο, διαπίστωσα ότι είχε πάει 8 παρά 5. Θα αργούσα! Μπήκα στα αποδυτήρια, φόρεσα το μπουφάν μου και έφυγα βιαστικά.

Έφτασα στα Αγγλικά με καθυστέρηση. Όταν τα κορίτσια μπήκαν στο αυτοκίνητο έριξαν την ιδέα να περάσουμε να πάρουμε σουβλάκια για το σπίτι. Δε διαφώνησα. Ας τελείωνε τουλάχιστον… νόστιμα η μέρα. Φτάσαμε στο σουβλατζίδικο, δώσαμε την παραγγελία μας και ενώ περιμέναμε να ετοιμαστεί έβαλα το χέρι μου στην τσέπη του μπουφάν κι έπιασα τα κλειδιά. Κάτι όμως δεν μου πήγαινε καλά… Τα κλειδιά δεν έμοιαζαν γνωστά… Τα έβγαλα από την τσέπη. Κρατούσα ένα μπρελόκ του Παναθηναϊκού και ένα κλειδί Volkswagen. Δεν είμαι ούτε Παναθηναικός, ούτε έχω Volkswagen! Κοίταξα προσεκτικότερα το μπουφάν. Δεν ήταν το δικό μου. Φορούσα λάθος μπουφάν.

Τα κορίτσια με είδαν κοκαλωμένη. Είδαν τα λάθος κλειδιά στο χέρι μου. Κατάλαβαν. «Πήρα λάθος μπουφάν» είπα. Μου φάνηκαν ατελείωτα τα λεπτά που έκαναν να μας ετοιμάσουν την παραγγελία. Έπρεπε να πάμε πίσω στο γυμναστήριο το συντομότερο δυνατόν! Αναρωτιόμουν αν το δικό μου μπουφάν ήταν εκεί ή το είχε πάρει κάποια άλλη κοπέλα πριν από μένα. Πώς θα έμπαινε στο αυτοκίνητό της και στο σπίτι της; Είχα τα κλειδιά της. Εγώ το κλειδί του αυτοκινήτου το έχω ξεχωριστά από τα υπόλοιπα κλειδιά μου, αλλά τα δικά μου κλειδιά πού ήταν; Ήταν στο μπουφάν μου ή στην τσάντα μου; Δεν ήθελα να καθυστερήσουμε για να ψάξω.

Τη στιγμή που επιτέλους πήραμε την παραγγελία και φύγαμε τρέχοντας η Εβελίνα είπε: «Αυτή θα είναι μια από τις καλύτερες ιστορίες στο φετινό βάζο των αναμνήσεων!» Η Εβίτα πρόσθεσε: «Ναι, ναι! Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς θα ρίξουμε ένα γέλιο!»

Εγώ ήμουν σε φάση «θα κλειστούμε έξω από το σπίτι, θα χάσω το μπουφάν μου, θα φωνάξουν την αστυνομία να με συλλάβουν που κλέβω μπουφάν» και τα κορίτσια έβλεπαν ήδη τα πράγματα με τη σωστή τους διάσταση. Και είχαν απόλυτο δίκιο. Όλα πήγαν καλά. Έφτασα στο γυμναστήριο, μού είχαν κρατήσει το μπουφάν μου, έδωσα πίσω το «κλεμμένο» και έφυγα. Τέλος καλό, όλα καλά. Απ’ ό,τι μπόρεσα να συμπεράνω η άλλη κοπέλα είχε φύγει πριν από μένα και είχε πάρει πρώτη το δικό μου μπουφάν, γιατί τη στιγμή που μπήκα εγώ στα αποδυτήρια, κρεμόταν μόνο ένα. Όταν κατάλαβε το λάθος της, γύρισε πίσω, αλλά εγώ είχα φύγει ήδη με το δικό της.

Το βράδυ έγραψα το περιστατικό σε ένα χαρτάκι και το έβαλα στο βάζο των αναμνήσεων. Και η αλήθεια είναι ότι χασκογελάω ήδη όταν σκέφτομαι τη στιγμή που θα διαβάζουμε για το κλεμμένο μπουφάν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Είμαι σίγουρη ότι θα γελάσουμε μέχρι δακρύων!

Και για επίλογο, να μια ακόμα σύντομη ιστορία που δημοσίευσα στο facebook σχετικά με το πώς τα κορίτσια βρίσκουν πάντα κάτι θετικό πίσω από οποιαδήποτε κατάσταση.

Επίσκεψη στο γυμνάσιο

Ας μεγαλώσουμε θετικά παιδιά. Είναι στο χέρι μας!

 

Photos by Kris Kesiak, Aspa Online

ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ

Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!

Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου

Success! Now check your email to confirm your subscription.

There was an error submitting your subscription. Please try again.

Powered by ConvertKit
  • Share
  • Tweet
  • Pin
  • 1.6Kshares

Ανηκει στην κατηγορια:Σχέσεις επισημασμένο με:βάζο αναμνήσεων, τρόπος σκέψης

Σχόλια

  1. Αντώνια αναφέρει:

    08/09/2015 at 01:01

    Το διάβασα τυχαία μέσω της Γιάννας,το λάτρεψα,το κοινοποίησα,με ενέπνευσε,σε ανέφερα στη δική μου ανάρτηση.( http://topaiziko.blogspot.gr/2015/09/ala.html )

    Καλώς σε βρήκα και καλή συνέχεια!
    Αντώνια
    topaiziko.blogspot.gr

    Απάντηση
    • Aspa αναφέρει:

      10/09/2015 at 00:08

      Είναι ωραίο όταν μέσα από τα blogs εμπνέουμε ο ένας τον άλλον. Σε ευχαριστώ και θα τα λέμε συχνά!

      Απάντηση
  2. Yianna Panou αναφέρει:

    06/09/2015 at 08:48

    Με έκανες και δάκρυσα.. Αλήθεια…Γιατί επέλεξες και εσύ με την σειρά σου να δεις την αλήθεια των κοριτσιών σου αντί να συνεχίσεις να βλέπεις την δική σου… Υπέροχο κείμενο το αγάπησα.

    Απάντηση
    • Aspa αναφέρει:

      10/09/2015 at 00:06

      Τα παιδιά μας μερικές φορές είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι… Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννα!

      Απάντηση
  3. Maria Koutsominou αναφέρει:

    06/06/2015 at 10:45

    Αυτή την ιδέα με το βάζο των αναμνήσεων την είχα ξαναδιαβάσει, αλλά δυστυχώς δεν την τήρησα! Άραγε να είναι αργά τώρα…? Πολύ αστεία η ιστορία με το γυμναστήριο και το “κλεμμένο” μπουφάν…χιχιχι κι εγώ Ασπασία μου δεν το έχω και πολύ με τη θετική σκέψη, προσπαθώ όμως γιατί δεν γίνεται αλλιώς…φιλάκια

    Απάντηση
    • Aspa αναφέρει:

      08/06/2015 at 11:09

      Και βέβαια δεν είναι αργά. Δε χρειάζεται να είναι η αρχή της χρονιάς.. Ξεκινήστε το και δε θα το μετανιώσετε!
      🙂

      Απάντηση
  4. machi αναφέρει:

    06/06/2015 at 08:57

    Πολύ καλό κείμενο, φοβερή ιδέα , ιδανικό και για μένα …θέλουμε να δίνουμε στα παιδια μας την θετική πλευρα της ζωης ακολουθώντας τον δυσκολο δρόμο της αρετής γιατί ο δυσκολος καμια φορά είναι και ο πιο …εύκολος.

    Απάντηση
    • Aspa αναφέρει:

      08/06/2015 at 11:08

      Μάχη να το εφαρμόσετε! Θα το χαρώ πολύ! 🙂

      Απάντηση
  5. Marian Ekmek αναφέρει:

    18/05/2015 at 22:43

    Καμιά φορά, ευτυχώς για μας, από τα παιδιά μας μαθαίνουμε πολύ σημαντικά πράγματα για την ίδια την ζωή!! Το μότο της μικρής μου κόρης εδώ και χρόνια -στα 21 σήμερα- είναι “μαμά μην ανησυχείς, να ξέρεις ότι γίνεται γίνεται πάντα για καλό”. όταν το πρωτοάκουσα από το στοματάκι της ήταν δεν ήταν στο γυμνάσιο!! Επαληθεύτηκε άπειρες φορές, ακόμη και όταν πέρασε στο πανεπιστήμιο, όχι στην α΄επιλογή πόλης για λίγα μόρια, αλλά μόλις στην β΄επιλογή της. Αποδείχθηκε, παρά την δική μου στεναχώρια, ότι ήταν για καλό, τόσο για την ίδια όσο και για τις σπουδές της, Χαίρομαι κάθε φορά που επαληθεύεται η αισιοδοξία της κόντρα στην δική μου κατήφεια ή στην γκρίνια την δική μου και του πατέρα της. Χαίρομαι που τα παιδιά μας δεν χάνουν την αισιοδοξία τους και την θετική τους σκέψη παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα που και τα ίδια βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν καθημερινά και λίγο πρόωρα για την ηλικία τους.Χαίρομαι κάθε φορά που επαληθεύονται στην αισιοδοξία τους και χαμογελούν 🙂

    Απάντηση
    • Aspa αναφέρει:

      19/05/2015 at 23:31

      Μπράβο της! Να χαμογελάει πάντα και να χαμογελάτε κι εσείς μαζί της.
      Χάρηκα πολύ που μοιράστηκες την αισιοδοξία της μαζί μας… Ευχαριστούμε!

      Απάντηση
  6. Elinablog αναφέρει:

    18/05/2015 at 12:21

    Καταρχήν νιώθω περίεργα και χαρούμενη ταυτόχρονα που αυτή είναι η πρώτη φορά που σχολιάζω στο αγαπημένο μου blog σαν blogger κι εγώ! Έμπαινε Άσπα, κάντους όλους bloggers!

    To περιστατικό με το μπουφάν πολύ αστείο, αλλά δε θέλω να σχολιάσω αυτό. Θέλω να σχολιάσω το πρώτο κομμάτι του post που αναφέρεται στο πως μαθαίνεις στα παιδιά σου να κάνουν κάτι που εσύ δεν κάνεις σωστά. Εγώ με την κόρη μου έχουμε καθιερώσει μια με δύο φορές το μήνα να μιλάμε στο αυτοκίνητο για τους εαυτούς μας. Έχω κάνει όλα τα κλασικά…πίνακες επιβράβευσης, τιμωρίες, φωνές κλπ. αλλά δεν άλλαζαν τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο. Μια μέρα στο αυτοκίνητο τη ρώτησα τι δεν της αρέσει στο χαρακτήρα της και θα ήθελε να το αλλάξει. Δεν κατάλαβε τι ρωτούσα γιατί ήταν 4 με 4,5 τότε, οπότε για να καταλάβει της έδωσα παραδείγματα με δικά μου λάθη. Αφού τα είπα και συμφώνησε σε όλα, πρόσθεσε και μερικά ακόμη για τα οποία είχε δίκιο και μετά με άφησε άναυδη….Όταν ήρθε η σειρά της να μιλήσει για τα δικά της λάθη, όχι μόνο τα είπε όλα αλλά εξηγούσε και γιατί τα κάνει και πως μπορεί να μην τα κάνει. Με εντυπωσίασε όχι γιατί έλεγε για παράδειγμα ότι κλαίει χωρίς λόγο, αλλά γιατί αναγνώριζε πιο συναίσθημα την κάνει να αντιδρά έτσι και μου έλεγε πως κατάφερνε μερικές φόρες μόνη της να αναστρέψει το αρνητικό συναίσθημα που ένιωθε ώστε να μην κλάψει. Μια άλλη φορά μου ξαναζήτησε να κάνουμε “αυτό που πρώτα μιλάει η μία και μετά η άλλη” και από τότε το καθιερώσαμε. Και αν μιλάμε για κάποιο αρνητικό στοιχείο που το έχουμε κοινό, τότε της αρέσει ακόμη περισσότερο.

    Απάντηση
    • Aspa αναφέρει:

      19/05/2015 at 23:23

      Δε θα γλυτώσει κανείς Ελίνα! 😉

      Σπουδαίος ο διάλογος με την κόρη… Thanks for sharing!

      Απάντηση
    • Antonia αναφέρει:

      08/09/2015 at 01:04

      πολύ καλή ιδέα!
      thanks for sharing!!!
      Αντώνια
      topaiziko.blogspot.gr

      Απάντηση

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Aspa Online

Γεια είμαι η Άσπα! Πιστεύω ότι η ζωή είναι πιο διασκεδαστική όταν τη μοιράζεσαι κι έτσι σε αυτό το blog μοιράζομαι τις σκέψεις μου και τις περιπέτειές μου με τις κόρες μου τα τελευταία 12 χρόνια. Καλωσήρθατε!
[Περισσότερα…]

  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest
  • Twitter
  • YouTube

Τι ψάχνετε;

Κυκλοφόρησε! 22+ κυνήγια θησαυρού για παιδιά!

Βρες το, κυνήγια θησαυρού για παιδιά

Η ομιλία μου στο TEDxKids

Εκτυπώσιμα για παιδιά

20+ SUPERcalifragilisticexpialidocious εκτυπώσιμα για παιδιά

Πρόσφατα Posts

  • Βρήκα 20 λόγους για τους οποίους το 2020 ήταν μια καλή χρονιά για μένα
  • Ημερολόγιο 2021 για εκτύπωση (δωρεάν)
  • 2020: Ήμουν κι εγώ εκεί! [για εκτύπωση]
  • Top 10 χριστουγεννιάτικες ταινίες για παιδιά
  • 20 ιδέες για δώρα για παιδιά που δεν είναι παιχνίδια

Λένε για το blog

Είσαι πάντα διαθέσιμη για εμάς

Είσαι πάντα διαθέσιμη για εμάς σε ότι σε ρωτήσουμε. Τα κείμενα σου είναι τόσο κατανοητά, απλα γραμμένα και ΑΛΗΘΙΝΑ. Απορία: χρόνο πως βρίσκεις;;

Αδαμαντια
Διαβάστε τι άλλο λένε >>

Copyright © 2021 · Aspa Online · Όροι Χρήσης · Πολιτική Απορρήτου · Όλα τα κείμενα και οι εικόνες είναι πνευματική ιδιοκτησία του Aspa Online. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή, η αναδημοσίευση και η τροποποίησή τους χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του δημιουργού τους. Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.

  • 1.6Kshares
Για να σας εξασφαλίσουμε κορυφαία εμπειρία περιήγησης, χρησιμοποιούμε cookies. Εάν συνεχίσετε να περιηγείστε, αποδέχεστε τα cookies.ΟΚ ευχαριστώ!