H Shonda Rhimes (Σόντα Ράιμς) είναι σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός τηλεοπτικών προγραμμάτων και η δημιουργός της δημοφιλούς σειράς Grey’s Anatomy. Για να είμαι ειλικρινής δεν τη γνώριζα, αλλά πριν από λίγες μέρες έπεσα πάνω σε μία καταπληκτική της ομιλία στο TED κι έτσι την γκούγλαρα για να μάθω περισσότερα.
Ανακάλυψα λοιπόν μία ακόμα παλαιότερή της ομιλία, που έδωσε στην τελετή αποφοίτησης του Dartmouth University, όπου είχε φοιτήσει και η ίδια.
Οι ομιλίες στις τελετές αποφοίτησης με συναρπάζουν πάντα. Γιατί οι προσκεκλημένοι ομιλητές έχουν την ευκαιρία σε λίγα μόλις λεπτά να δώσουν στα νέα παιδιά τις καλύτερές τους συμβουλές για να τα βοηθήσουν να ξεκινήσουν τη νέα συναρπαστική φάση της ζωής τους. Σε εκείνη λοιπόν την ομιλία του Dartmouth University η Shonda Rhimes που είναι αναμφισβήτητα επιτυχημένη επαγγελματικά, είπε κάτι σχετικά με την ισορροπία δουλειάς και οικογένειας, που αξίζει να μοιραστώ μαζί σας. Είπε:
«Λατρεύω τη ζωή μου. Έχω τρεις τηλεοπτικές σειρές στη δουλειά και έχω τρεις κόρες στο σπίτι. Και είναι όλα υπέροχα και είμαι πραγματικά ευτυχισμένη. Και οι άνθρωποι συνεχώς με ρωτάνε, πώς τα καταφέρνεις;
Και συνήθως, το λένε με ένα τόνο θαυμασμού και κατάπληξης.
«Shonda, πώς τα καταφέρνεις όλα;»
Σαν να είμαι γεμάτη μαγεία και ειδική σοφία ή κάτι τέτοιο.
«Πώς τα καταφέρνεις όλα;»
Και συνήθως χαμογελάω και λέω, «Είμαι πολύ οργανωμένη.» Ή αν με έχουν πιάσει οι καλοσύνες μου, λέω «Έχω πολύ βοήθεια».
Και αυτά είναι αλήθεια. Αλλά επίσης δεν είναι αλήθεια.
Να λοιπόν τι θέλω να πω. Σε όλους σας. Όχι μόνο στις γυναίκες. Αν και κυρίως θα ενδιαφέρει εσάς τις γυναίκες καθώς μπαίνετε στο χώρο της εργασίας και προσπαθείτε να βρείτε πώς να ισορροπήσετε δουλειά και οικογένεια. Αλλά θα ενδιαφέρει και τους άντρες, που πιστεύω ότι επίσης όλο και περισσότερο προσπαθούν επίσης να βρουν πώς να ισορροπήσουν δουλειά και οικογένεια. Και ειλικρινά, αν δεν προσπαθείτε να το βρείτε, άντρες του Dartmouth, θα έπρεπε. Η πατρότητα επαναπροσδιορίζεται με αστραπιαίους ρυθμούς. Δε θέλετε να είστε δεινόσαυροι.
Έτσι λοιπόν, γυναίκες και άντρες του Dartmouth: Καθώς προσπαθείτε να βρείτε λύση στο αδύνατο έργο του πώς να ισορροπήστε δουλειά και οικογένεια και ακούτε ξανά και ξανά ότι χρειάζεστε πολύ βοήθεια ή ότι χρειάζεται να είστε οργανωμένοι ή ότι χρειάζεται να προσπαθήστε λίγο περισσότερο… ως μία πολύ επιτυχημένη γυναίκα, μία μόνη μαμά τριών κοριτσιών, που συνεχώς της κάνουν την ερώτηση «Πώς τα καταφέρνεις όλα;» Για μία φορά θα απαντήσω σε αυτή την ερώτηση με 100 τοις εκατό ειλικρίνεια εδώ για εσάς σήμερα. Γιατί είμαστε μόνοι μας. Γιατί είναι σαν να κουβεντιάζουμε δίπλα στο τζάκι. Γιατί κάποιος πρέπει να σας πει την αλήθεια.
«Shonda, πώς τα καταφέρνεις όλα;»
Η απάντηση είναι αυτή: «Δεν τα καταφέρνω».
Όταν με βλέπετε να πετυχαίνω σε έναν τομέα της ζωής μου, αυτό σχεδόν σίγουρα σημαίνει ότι αποτυχαίνω σε κάποιον άλλο τομέα της ζωής μου.
Αν σκίζω στο σενάριο του Scandal στη δουλειά, προφανώς χάνω το μπάνιο και το βραδινό διάβασμα στο σπίτι. Αν είμαι στο σπίτι και ράβω τα αποκριάτικα κουστούμια των παιδιών, προφανώς αμελώ ένα σενάριο που έπρεπε να ξαναγράψω και να παραδώσω. Αν έχω πάει να παραλάβω ένα σπουδαίο βραβείο, χάνω το πρώτο μάθημα κολύμβησης του μωρού μου. Αν είμαι στην πρεμιέρα του μιούζικαλ της κόρης μου στο σχολείο, χάνω την τελευταία σκηνή της Sandra Oh στο γύρισμα του Grey’s Anatomy. Αν πετυχαίνω στο ένα, αναπόφευκτα αποτυχαίνω στο άλλο. Αυτός είναι ο συμβιβασμός. Το να είσαι μια δυναμική εργαζόμενη γυναίκα που είναι επίσης μία δυναμική μητέρα είναι σαν τη συμφωνία του Φάουστ με τον διάβολο. Ποτέ δεν αισθάνεσαι 100% ΟΚ. Ποτέ δεν ισορροπείς. Πάντοτε ζαλίζεσαι λίγο. Πάντοτε κάτι χάνεται.
Πάντοτε κάτι λείπει.
Και παρ’ όλα αυτά. Θέλω οι κόρες μου να με βλέπουν και να με γνωρίζουν ως μία μαμά που δουλεύει. Αυτό το παράδειγμα θέλω να είμαι για εκείνες. Μου αρέσει να τις βλέπω περήφανες όταν έρχονται στα γραφεία μου στην Shondaland. Υπάρχει μια «πόλη» που έχει πάρει το όνομά της από τη μητέρα τους. Στον κόσμο τους, οι μαμάδες διοικούν εταιρείες. Στον κόσμο τους, οι Πέμπτες βράδυ ανήκουν στις μαμάδες. Στον κόσμο τους οι μαμάδες δουλεύουν. Και είμαι καλύτερη μητέρα λόγω αυτού. Η γυναίκα που είμαι επειδή διοικώ την Shondaland, επειδή γράφω όλη μέρα, επειδή περνάω τη μέρα μου φτιάχνοντας πράγματα, αυτή η μητέρα είναι ένας καλύτερος άνθρωπος – και μια καλύτερη μητέρα. Γιατί αυτή η γυναίκα είναι χαρούμενη. Αυτή η γυναίκα είναι γεμάτη. Αυτή η γυναίκα είναι πλήρης. Δε θα ήθελα να γνωρίσουν τον εαυτό μου που δεν τα έκανε όλα αυτά όλη τη μέρα. Δε θα ήθελα να γνωρίσουν τον εαυτό μου που δεν κάνει πράγματα.
Όποιος σας λέει ότι τα κάνει όλα τέλεια είναι ψεύτης.»
Μόλις είδα την ομιλία ήξερα ότι έπρεπε να μοιραστώ το συγκεκριμένο απόσπασμα εδώ στο blog, γιατί το θέμα της ισορροπίας δουλειάς και οικογένειας απασχολεί όλους μας. Και εδώ μια γυναίκα που φαίνεται ότι τα έχει όλα, παραδέχεται ότι όταν πετυχαίνει σε έναν τομέα της ζωής της, αποτυχαίνει σε κάποιον άλλον. Εξηγεί επίσης ότι θέλει οι κόρες της να τη βλέπουν ως μία μαμά που εργάζεται και δημιουργεί. Προσοχή όμως. Αυτό είναι αυτό που θέλει εκείνη.
Επειδή το συγκεκριμένο απόσπασμα μου άρεσε και το μοιράζομαι, δε σημαίνει ότι πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε όλες επιτυχημένες εργαζόμενες μητέρες. Θα πρέπει όμως να τα βρούμε με τον εαυτό μας και να συνειδητοποιήσουμε τι είναι αυτό που γεμίζει εμάς ως ανθρώπους. Για άλλους θα είναι η οικογένεια. Για άλλους η δουλειά. Για άλλους η προσφορά. Για άλλους κάτι άλλο. Για άλλους ένας συνδυασμός.
Και αφού όλοι είμαστε διαφορετικοί, ας σταματήσουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους. Ας σταματήσουμε να προσποιούμαστε ότι είμαστε κάποιοι που δεν είμαστε. Και ας αφήσουμε τις τύψεις στην άκρη. Γιατί η απάντηση στην ερώτηση «Πώς τα καταφέρνεις όλα;» είναι απλά «Δεν τα καταφέρνω».
ΑΝΝΑ ΚΑΤΕΒΑ αναφέρει:
Εκπληκτικό άρθρο!!! συγχαρητήρια!!νομίζω έτσι νιώθουν οι περισσότερες γυναίκες!!
Aspa αναφέρει:
Άννα χαίρομαι που σου άρεσε… Ευχαριστώ! ❤️
Dora Moraidou αναφέρει:
Πολύ ανθρώπινο! πόσο θα θελα να είμαι σπίτι και να απολαμβάνω κάθε λέξη και κίνησή τους! και τύψεις είναι αυτό που αισθάνομαι στη δουλειά, όταν η 5 χρονών κόρη μου με ρωτάει πότε θα την παραλάβω εγώ από το σχολικό κ όχι η γιαγιά. Γι’ αυτό κ χθες που είχα προγραμματίσει σιδέρωμα την ώρα που κοιμόταν η μικρότερη κόρη μου, το παράτησα για να παίξω πλαστελίνες με τη μεγάλη.. εξαργυρώνω τύψεις…από την άλλη κι εγώ συμφωνώ, θέλω να τις περνάω το προφίλ μιας εργαζόμενης μαμάς, που ισορροπεί μεταξύ οικογένειας και δουλειάς..μακάρι τα παιδιά μας να καταλαβουν…
Aspa αναφέρει:
Είναι τόσες πολλές οι ισορροπίες που έχουμε να κρατήσουμε! Ας σταματούσαμε τουλάχιστον να βασανίζουμε τον εαυτό μας με τύψεις…
Για αυτό μου έκανε κλικ αυτό το απόσπασμα και το μοιράστηκα εδώ στο blog…
Sophie X αναφέρει:
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο!Όλοι μας δεν τα καταφέρνουμε όλα, καποιες εργαζόμαστε αλλά πόσο θα θέλαμε να είμαστε σπίτι να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, να λεχουμε λίγο χρόνο για εμας?αλλά τα οικονομικά μας δεν το επιτρέπουν..Δύσκολες επιλογές και δύσκολο να είσαι ευτυχισμένος με όλες τις επιλογές σου, κάποιες γίνονται δυστυχώς από ανάγκη ..
Aspa αναφέρει:
Σωστά! Μου θύμισες και αυτό το παλαιότερο σχετικό post: https://www.aspaonline.gr/den-genniesai-kali-mama/
Ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Η τέλεια ζωή δεν υπάρχει!