Μπαίνω στο δωμάτιο της Εβίτας και τι να δω; Δύο κόκκινες μολυβιές στον φρεσκοβαμμένο – επαναλαμβάνω, φρεσκοβαμμένο – της τοίχο.
– Εβίτα, έρχεσαι λίγο σε παρακαλώ;
– Ναι μαμά!
– Τι είναι αυτό;
– (Σοβαρεύει απότομα) Κόκκινο μολύβι… Δοκιμάζαμε να δούμε πώς φαίνεται το χλώμα… (=χρώμα)
– (Από μέσα μου: Είπε «δοκιμάζαμε». Το έκανε μαζί με την αδελφή της! Απίστευτο, δεν το περίμενα από την Εβελίνα να κάνει κάτι τέτοιο τώρα που μεγάλωσε.) Δοκιμάζατε; Ποιοι δοκιμάζατε Εβίτα;
– (Έτοιμη να κλάψει) Εγώ και ο τοίχος.
– (Μην μπορώντας να κρατήσω τα γέλια μου) Εσύ και ο τοίχος; Δοκιμάζατε πώς φαίνεται το χρώμα;
– (Βλέπει ότι γελάω και παίρνει τα πάνω της) Ναι. Αλλά μη θυμώνεις μαμά, κατά λάθος έγινε.
– Κατά λάθος;
– Ναι, κατά λάθος.
– Το ξέρεις όμως ότι μετά από αυτό θα πρέπει να σου τα πάρω τα μολύβια;
– (Ανακουφισμένη επειδή φτηνά τη γλίτωσε) Εντάτσει! (=εντάξει).
Βρε τον άτακτο τον τοίχο… Το παρέσυρε το αγγελούδι μου… Κρίμα, χάνω πάσα ιδέα για την αφεντιά του. Κρίμα…
Photo by Gaetan Lee
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
@ Louis Koumarianos: Νομίζω ότι είναι απόλυτα λογικό και απορώ πώς δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα: Ο ΤΟΙΧΟΣ είναι αυτός που πρέπει να τιμωρηθεί! Ευχαριστούμε για το “εύγε”, το ίδιο ισχύει και για το δικό σας blog!
Νομίζω ότι ο τοίχος πρέπει να ‘τιμωρηθεί’ 🙂 Αφήστε τους μικρούς αγγέλους να εκφραστούν !
Εύγε για το blog σας !
Τι ωραίο πράγμα αυτοί οι μιανιατούρικοι καλιτέχνες που κυκλοφορούν στο σπίτι μας! Όπως οι στυλιές στην μπεζ πολυθρόνα μου 🙂 Να ειναι καλά να μας κανουν ζωγραφιές σε τοίχους και όπου αλλού τους πει… ο τοίχος! χαχα!
Γεια σου Βουλίνα μου!
Καλά, οι 4 νονοί συμμαχήσατε μεταξύ σας και με τα βαφτιστήρια σας, και όλοι μαζί κάνατε κόμμα; Θα με τρελάνετε! (Τα βαφτιστήρια θα πρέπει να είναι πολύ περήφανα για τους νονούς τους) Πολλά φιλιά!
εγώ συμφωνώ με τις εικαστικές παρεμβάσεις της Εβελίνας και είναι άδικο και παράνομο να μας παίρνετε τις ξυλομπογιές μας….έχουμε ταλέντο και το δείχνουμε!!μήπως ζηλεύετε???
Cook, Sofia και Δεσποινάριον καλώς ήρθατε!
Εφτασα κι εγω.. λιγο αργα αλλα ειναι οι ωρες μου περιεργες. Τι ομορφη μανουλα και τι ομορφα παιδακια, να σου ζησουν Ασπα μου. Τα δικα μου.. χμ.. μεγαλωσαν λιγο και δε κανουν πια τετοιες σκανταλιτσες. Χαρηκα που ..αφησες ιχνη στο μπλογκακι μου και θα ερχομαι να βλεπω τι αλλο εκαναν οι μικρες σουσουραδες!!
Σε διάβασα στη Δέσποινα και ήρθα να συστηθώ. Μια φίλη μου κρατάει και αυτή ημερολόγιο για τα παιδάκια της και γράφει πολύ ωραία. Νομίζω ότι θα ενθουσιαστείς. Την λένε Μαριλένα ,είναι το μπλόγκ ΙΣΗΜΕΡΙΑ και βρίσκεται κατά κατω γιατί είναι διακοπές και θα γυρίσει Αύγουστο.
καληνύχτα και χάρηκα
γεα σου Άσπα, με το ωραιο σου γελαστό σπιτακι στη μπλογκογειτονια 🙂
θα είναι τόσο ωραίες οι δημιουργίες που θα βάλουμε εισητήριο για να τις βλέπετε.
εξάλου είναι δικό μας το δωμάτιο ή οχι??? (ρητωρική η ερώτηση.) ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ!!!??? έτσι δεν είναι καλή μαμά???
Κανένα πρόβλημα κουμπάρε, αρκεί μία φορά το μήνα να έρχεσαι να ξαναβάφεις το δωμάτιο!
πρωτη μου εννοια μετά τις διακοπές να πάρω στο καμάρι ΔΑΚΤΥΛΟΜΠΟΓΙΕΣ
Ο τοίχος ξαναβάφεται, το ταλέντο του παιδιού όμως χάνεται! για αυτό άστο να γράφει ….