Μπήκα στη φυλακή

Είναι καλοκαίρι και έχουμε κέφια! Νέα πλούσια συλλογή από ατάκες! Ξεκινάμε με την Εβελίνα, που μόλις τελείωσε την Τρίτη δημοτικού:

✔ Είναι απόγευμα και είμαστε στο αυτοκίνητο. Επιστρέφουμε σπίτι. Τα φώτα των δρόμων είναι όμως αναμμένα!
– Μαμά τα φώτα είναι ανοιχτά! Τώρα που θα γυρίσουμε πίσω, θα τους πάρεις τηλέφωνο να τους το πεις;
Η αδελφή της δεν έχει καταλάβει τι λέμε και ρωτάει: “Για ποιο πράγμα;”
– Εβίτα, δε βλέπεις ότι θα καταστραφεί το στρώμα του όζοντος;

✔ Μαμά πάτησα καταλάθος αυτή τη γη που είναι δίπλα στο Google και τη μισώ! (= Πάτησα το εικονίδιο του Firefox που είναι δίπλα στο Google Chrome)

✔ Ετοιμάζει τα πράγματά της για να πάει να παίξει σε μια φίλη της. Έχει ένα σωρό δικές της τσάντες, αλλά όχι. Επέλεξε μία μία δική μου:

✔ Μαμά, εκεί στον παιδότοπο ξέρεις τι έκανα; Έμαθα σε ένα μικρό παιδάκι να λέει το πράσινο, μπλε και το μπλε, πράσινο!

✔ Βλέπει φωτογραφίες του ξαδέλφου της όταν ήταν μωρό (τώρα είναι ζωηρός) :
“Ο ξάδελφός μου ο νταής, είναι αυτός; Μπεμπεκίστικη φρίκη!”

✔ Κάθεται στον καναπέ και μονολογεί: “Μα τι μου συμβαίνει; Με τσίμπησε καμιά μύγα; Είμαι πολύ χαλαρή!”

✔ Μια μέρα είχα πονοκέφαλο και προσπαθούσε να βρει τρόπο να με βοηθήσει:
“Μαμά μην το σκέφτεσαι. Κάνε ευχάριστες σκέψεις. Σκέψου εμένα ή την Εβίτα ή τη δουλειά!” (η δουλειά συγκαταλέγεται στα ευχάριστα. Πόσο καλά με ξέρει!)
Και συνεχίζει: “Τι έγινε; Σε είχα και σε έχασα;”

✔ Στο διάλειμμα κάποια αγόρια έπαιζαν μπουγέλο και είχαν βγάλει τις μπλούζες τους. Εγώ κοίταζα από το παράθυρο της τάξης και μόλις τους είδα φώναξα: “Γυμνοσιάλαγκες, ελάτε να δείτε!” και όλοι έτρεξαν να δουν.

✔ Η Ν. είπε ότι δεν με έχει πια την καλύτερή της φίλη γιατί τον τελευταίο καιρό κάνω παρέα και με άλλους. Αλλά δεν με νοιάζει. Όλοι παραπονιούνται. Και ο Κ. παραπονιέται. Αλλά τι να κάνω είμαι μία πρέπει να μοιράζομαι! (=να με μοιράζονται)

✔ Την επόμενη μέρα. Μαμά τα ξαναβρήκαμε με την Ν. Αλλά τώρα πια δεν είναι η καλύτερή μου φίλη. Η Α. είναι. Της το έκλεψε το πρώτο επίπεδο και είναι τώρα στο δεύτερο.

✔ Έχουμε ραντεβού για κούρεμα και η Εβίτα φτιάχνει ένα σχεδιάγραμμα για να το πάρει μαζί της και να δείξει στην κομμώτρια πώς θέλει να της τα κόψει.
Η Εβελίνα το βλέπει και με τραβάει ιδιαιτέρως και μου λέει: “Και φέτος φρικιό θα γίνει;”

✔ Την επόμενη μέρα: “Ωραίο το νέο look της Εβίτας. Την προτιμώ έτσι!”

✔ Είχαμε χάσει ένα τηλεκοντρόλ, το οποίο τελικά βρήκαμε μετά από καμιά εβδομάδα χωμένο πίσω από κάτι μαξιλάρια του καναπέ. Μόλις το είδε, φαίνεται ότι θυμήθηκε τι είχε συμβεί: “Εεεεε…. σχετικά με αυτό… Εγώ το έκανα!”

✔ Διαπιστώσαμε ότι κάτι φιστίκια που είχαμε σε ένα δοχείο είχαν χαλάσει.
“Μαμά μην τυχόν και τα πετάξεις. Αυτά μπορούν να ταΐσουν ολόκληρο χωριό από ποντικούς!”

✔ Λέμε ανέκδοτα και μας ρωτάει: “Να σας γεμίσω τη μνήμη με ένα ακόμη ανέκδοτο;”

✔ Παίζοντας ηλεκτρονικό:
“Είμαι στην πίστα 8 του πλανήτη ντόνατ. Είναι πανδύσκολη!”

✔ Επιστρέφει στο σπίτι από πάρτι: “Μυρίζω σαν ιδρωμένη αθλητική κάλτσα!”

✔ Φεύγουμε από το σπίτι φίλης της όπου τα είχα πάει και τα δύο κορίτσια για παιχνίδι. Για να καταλάβετε πώς τα πέρασαν: Ένα λεπτό πριν να φύγουμε, ο μικρός αδελφός της φίλης της ήταν ανεβασμένος στο τραπεζάκι του σαλονιού και έπαιζε στην ψεύτικη κιθάρα του ενώ η Εβίτα που ήταν η τραγουδίστρια του συγκροτήματος είχε βγάλει το παπούτσι της και το είχε για μικρόφωνο. Διασκέδαση όχι αστεία! Χαιρετάμε και λίγο πριν να μπούμε στο αυτοκίνητο η Εβελίνα βλέπει τη φίλη της στο μπαλκόνι. Οπότε για αντίο της φωνάζει: “Ραπάρω baby!Υο! ”

✔ Μαμά το επίθετό σου αρχίζει από “ΤΣ”. Είναι ΤΣ για τσουνάμι. Θα σηκώσουμε τσουνάμι!

✔ Πέφτει στο κρεβάτι και λέει: “ΟΚ μπήκα στη φυλακή. Τουλάχιστον αυτή η φυλακή σου δίνει το δώρο των ονείρων γιατί ονειρεύεσαι!”

photo by mediamolecule