Έβλεπα τις προάλλες στο Papo’s log το απόσπασμα από το ντοκυμαντέρ της ζωής της 98χρονης Keiko Fukuda, η οποία είναι η μοναδική γυναίκα κάτοχος του ένατου Dan Kodokan στο Judo και πριν από λίγες μέρες πήρε και το δέκατο Dan USA Judo.
Ίσως λόγω της ιδιαίτερης σχέσης μου με το άθλημα, το βίντεο – που δεν το είχα ξαναδεί – με συνεπήρε. Μαγεύτηκα, από τα πρώτα δευτερόλεπτα που άκουσα την Ιαπωνική γλώσσα ως και την τελευταία σκηνή στο αεροδρόμιο. Και συγκινήθηκα. Κάποια στιγμή η κόρη μου μπήκε στο γραφείο, με είδε με δάκρυα και με ρώτησε αν κλαίω επειδή η γυναίκα πέθανε.
Αλλά δεν έκλαιγα επειδή πέθανε. Έκλαιγα επειδή έζησε. Έκλαιγα επειδή έβλεπα έναν άνθρωπο που ακολούθησε το όνειρό του, το πάθος του. Για την Keiko Fukuda το όνειρο ήταν το Judo. Και η θυσία που χρειάστηκε να κάνει, που ήταν να μην παντρευτεί και να μην κάνει οικογένεια, φαίνεται ότι ήταν μεγάλη, αν κρίνει κανείς από τη συγκίνησή της. Παντρεύτηκε όμως το judo και το υπηρέτησε με όλη της την ψυχή και εξακολουθεί να το κάνει. «Γενναία και σοφή η απόφαση να περπατήσεις στο δικό σου αληθινό δρόμο» της λέει η βοηθός της στο 7:18. Κορυφαία στιγμή όπως αναφέρει και ο Πάρις. Αυτή είναι η ουσία. Να περπατήσεις στο δικό σου δρόμο, να φτιάξεις τη δική σου ιστορία, να ξεφύγεις από την πεπατημένη και να το κάνεις με θάρρος και πάθος.
Αν και δεν έγραψα αυτό το post για να μιλήσω για το Judo, ας εκμεταλλευτώ αυτή την ευκαιρία για να γράψω κάτι παραπάνω και για αυτό. Και πιο συγκεκριμένα για τη φιλοσοφία του Judo που στα Ιαπωνικά σημαίνει «δρόμος της ευγένειας» ή «δρόμος της ηπιότητας». Όλοι μπορούμε να μάθουμε κάτι από τη φιλοσοφία αυτή, οποιοσδήποτε κι αν είναι ο δικός μας δρόμος.
«Αν αντισταθώ όταν ένας δυνατότερος άντρας με σπρώχνει με όλη του τη δύναμη απλά θα νικηθώ. Αν αντί να αντισταθώ οπισθοχωρήσω, τότε αυτός θα χάσει την ισορροπία του και φυσιολογικά θα σκύψει μπροστά, στην κατεύθυνση προς την οποία σπρώχνει. Αν εγώ χρησιμοποιώντας τη δύναμη της ώθησής του και καθώς χάνει την ισορροπία του εφαρμόσω μια τεχνική είναι αρκετά πιθανό να τον ανατρέψω. Να ένα παράδειγμα, πολύ απλό, για το πώς ένας αγωνιζόμενος μπορεί να νικήσει υποχωρώντας στη δύναμη του αντιπάλου του. Σε αυτό έγκειται και η αρχή της ευγένειας».
~ Jigoro Kano, πατέρας του Judo
Ανώνυμος αναφέρει:
To Judo όλα, το Kug Fu τίποτα; 😉
(Επεξήγηση: Άρχισα Shao Lin Kug Fu πριν 3 μήνες. Έχω και άσπρη ζώνη!!!)
Aspa αναφέρει:
Μπράβο, δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι!
Ε μα εσύ θα γράψεις στο δικό σου blog! Αναμένουμε. Καλή αρχή 🙂
philos αναφέρει:
Πες μου τώρα τι πιθανότητα έχει όταν εσύ έγραφες αυτό το ποστ σημερα το πρωί, εμας μας εξηγούσε ένας δάσκαλος ότι Judo σημαίνει ο “δρόμος της ευγένειας” προσπαθώντας να μας πείσει να δοκιμάσουμε τον μεγάλο στο άθλημα αυτό.
Δεν του πήρε και πολύ να μας πείσει!
😀
Aspa αναφέρει:
Δεν είναι τυχαίο, για κάποιο λόγο έγινε!
Ανυπομονώ να δοκιμάσει και να μας πει εντυπώσεις. Κι αν το αποφασίσει… θα κάνουμε κόμμα εμείς οι judoka. 😉
Paris Apostolopoulos αναφέρει:
reι 🙂
Aspa αναφέρει:
rei 🙂