Πριν από λίγες μέρες ανακαλύψαμε έναν μικρό θησαυρό σε ντουλάπι της μαμάς μου. Ένα τηλέφωνο με καντράν και συγκεκριμένα το τηλέφωνο που είχαμε στο σπίτι μας όταν ήμουν μικρή!
Οι μικρές το κοίταξαν με δέος. Τους έκανα λεπτομερή επίδειξη και οι εκφράσεις απορίας στο πρόσωπό τους ήταν απερίγραπτες. Δεν παρέλειψα φυσικά να τους εξηγήσω ότι παλιά, όταν δεν μπορούσαμε να ακούσουμε κάποιον καλά παίρναμε μηδέν (σπόντα: τώρα με τα κινητά στις διακοπές δεν παίρνουμε μηδέν, μετακινούμαστε. Και για να “πιάσουμε” internet στο κινητό ή στο laptop περιφερόμαστε σε όλα τα σημεία ώστε να βρούμε το ιδανικότερο. Τέλος σπόντας).
Έπαιξαν αρκετή ώρα, έκαναν ότι μιλάνε με τις φίλες τους, γέλασαν με το σπιράλ καλώδιο, διασκέδασαν προσπαθώντας να περιστρέψουν το καντράν και είχαν βέβαια και απορίες. Πολλές απορίες. Να ποιες ήταν οι top 3:
– Αν κάνεις λάθος, πώς σβήνεις το τελευταίο νούμερο;
– Δύσκολα γυρίζει το καντράν. Είναι επειδή το τηλέφωνο είναι παλιό; Αν ήταν καινούργιο, “θα πήγαινε σβέλτα”;
– Αφού δεν πατάς κάποιο πράσινο κουμπάκι όταν τελειώσεις με τον αριθμό, πώς καταλαβαίνει το τηλέφωνο ότι τελείωσες ώστε να αρχίσει να καλεί;
Μετά προσπαθώντας να εκμαιεύσω κι άλλες αστείες απορίες είπα: “Τελευταία σας ευκαιρία. Έχετε καμιά άλλη ερώτηση;” Και η Εβελίνα απάντησε: “Ναι. Πότε θα πάμε επιτέλους για μπάνιο;” Γιατί πόσο πια ενδιαφέρον να δείξει η γενιά των smart phones για μία συσκευή που δεν έχει καν παιχνίδια;
Κι έτσι το μάθημα “Εισαγωγή στην ιστορία της Τεχνολογίας” ολοκληρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες!
Χαχαχα η επαφή των παιδιών με αντικείμενα προηγούμενης τεχνολογίας έχει πολύ πλάκα! 🙂
Έχει πλάκα ναι: “Πώς σβήνεις το τελευταίο νούμερο;” χαχαχα..
πωπωπω μου την έσπαγε το κατραν που αργουσε να γυρίσει χαχαχαχαχα
εμεις δεν ειχαμε τέτοιο στο σπίτι είχαμε το άλλο με τα κουμπάκια αλλά είχε η γιαγία μου για πολλά χρόνια μετά που σταμάτησαν όλοι οι υπόλοιποι να έχουν.
δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι τα νέα παιδιά δεν θα ξέρουν καν αυτού του είδους τις συσκευές. δεν είναι μαγικό να τους τα εξηγείς όλα αυτά και να τα βλέπεις μέσα απ’τα δικά τους μάτια;
φυσικά σίγουρα σε κάνουν να αισθάνεσαι αρχαία αλλά οκ όλα στο παιχνίδι έιναι 😉
φιλάκια!
Έχει πλάκα να τους τα εξηγείς, πράγματι. Τώρα λέω να τους πω για τα πικάπ! 🙂
Ούτε εγώ το αναγνωρίζω (και καλά για να το παίξω μικρός). Τι είναι; 😛
Ούτε εγώ το αναγνωρίζω (και καλά για να το παίξω μικρός). Τι είναι; 😛
Είπαμε μικρός, αλλά όχι και τόσο μικρός!!!
Καλά αν σου πω πως αυτό με το 0 δεν το θυμόμουν καν;;;;
Λοιπόν είχαμε παρόμοια εμπειρία φέτος το καλοκαίρι με τα παιδιά. Πήγαμε να ψωνίσουμε σε ένα μαγαζί και η κυρία εκεί είχε ένα τέτοιο τηλέφωνο (που λειτουργούσε κανονικά). Και τα δικά μου φυσικά δεν είχαν δει ποτέ τέτοιο τηλέφωνο και η καλή κυρία τα άφησε να το δουν, να το πειράξουν και να παίξουν με αυτό Τους έκανε πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση και όταν φύγαμε από εκεί ο Γιώργος σκεφτόταν για πολύ ώρα το πως μπορεί να λειτουργεί ένα τέτοιο τηλέφωνο. Στο τέλος μου έδωσε την εξήγησή του, την οποία δυστυχώς δεν θυμάμαι ακριβώς τώρα. Πάντως ήταν κάτι σαν “ανάλογα το χρόνο που κάνει το καντράν για να γυρίσει στη θέση του, καταλαβαίνει το τηλέφωνο ποιό νούμερο έχεις πάρει”. Για να πω την αλήθεια δεν ήξερα καν αν είναι σωστή η θεωρία του ή όχι 🙂 Μετά μας εξήγησε ο Κωνσταντίνος τι συμβαίνει κανονικά!
Ο Γιώργος θα μας τρελάνει!
Ο Κωνσταντίνος ήξερε τι συμβαίνει; Μωρέ, μπράβο! Πάω να το ψάξω κι εγώ στο Google, πρέπει να μάθω!
Είτε το πιστεύεις είτε όχι έχουμε ακριβώς το ίδιο τηλέφωνο στο σπίτι μας για σταθερό!
Απίστευτο! Και στο Twitter μου έγραψαν πολλά παιδιά ότι οι δικοί τους άνθρωποι έχουν ακόμα ολόιδια και λειτουργούν. Γερά τα έφτιαχναν!
ωραίο μοντέλο. εφαρμογές πως κατεβάζεις?
Συνδέεται με wifi με itunes? χαχαχα…
Δεν ήξερες να τους πεις και για το “hack” της εποχής. Ακόμη και με κλειδωμένο καντράν (είχε ειδικά λουκετάκια αν θυμάστε), μπορούσες να τηλεφωνήσεις, χτυπώντας γρήγορα το “κλείστρο” του τηλεφώνου (εκεί που αφήνουμε το ακουστικό για να κλείσει η γραμμή).
‘Ενα χτύπημα για το 1, δύο για το 2 και 10 για το μηδέν. ‘Ηθελε βέβαια εξάσκηση ώστε να πετύχεις τον ρυθμό περίπου που είχε και το καντράν στην επιστροφή του, (αν θυμάστε το γυρνούσαμε και στην επιστροφή του ακούγονταν οι “παλμικές” κλήσεις των αριθμών).
Πάντως το κόλπο έπιανε, και το χρησιμοποίησα κατά κόρον, ειδικά στον στρατό 🙂
Τι λες τώρα; Δεν το έχω ξανακούσει ποτέ αυτό! Απίστευτο, εντυπωσιάστηκα!
Επίσης δεν το έχω ξανακούσει και επίσης εντυπωσιασμένη!!! Υποκλίνομαι!!!
πωπω, κάτι τέτοια με κάνουν να νιώθω πολύ μεγάλη 🙂 μα τα παιδάκια αυτής της γενιάς να μην έχουν δει ποτέ τέτοιο τηλέφωνο; η γιαγιά μου είχε μέχρι πρόσφατα τέτοιο τηλέφωνο, μέχρι που τα έφτυσε και αναγκάστηκε μετά λύπης να το γυρίσει στην τεχνολογία
Τελικά πολλοί μου έγραψαν ότι οι δικοί τους άνθρωποι έχουν ακόμα τέτοια τηλέφωνα.
Φαίνεται δε χαλάνε εύκολα! Βάζω στοίχημα ότι και το συγκεκριμένο θα δουλεύει. Θα το δοκιμάσω!
Και ομως εμενα η γιαγια μου εχει ακομα..
Το συγκεκριμένο της φωτογραφίας το έχω κι εγώ, αλλά σαν ενθύμιο. Έχει την παλιά πρίζα και δεν την έχω αλλάξει για να δω αν λειτουργεί. Βάζω στοίχημα ότι θα λειτουργεί. Είναι απίστευτο!
Πώς σβήνουμε το τελευταίο νούμερο εεε???
Όοοοολο από την αρχή!
Και είναι και 10 νούμερα πια… Πολλή κούραση! :)))