Μια παρέα φοιτητριών του Arizona State University που παρακολουθούσε τον αγώνα baseball της ομάδας της από τις κερκίδες, μπήκε στο στόχαστρο της καυστικής γλώσσας των σχολιαστών, όταν οι τηλεοπτικές κάμερες έπεσαν πάνω τους καθώς έβγαζαν σέλφι.
Οι σχολιαστές παρακολουθώντας τις να φωτογραφίζονται και μετά να απορροφώνται από την οθόνη καθώς προσπαθούσαν να ανεβάσουν τις φωτογραφίες, άρχισαν να κάνουν σχόλια όπως:
«Αυτή είναι η καλύτερη από τις 300 φωτογραφίες του εαυτού μου που έβγαλα σήμερα.» ή
«Όλα τα κορίτσια στην εικόνα είναι προσκολλημένα στο τηλέφωνό τους. Καλωσήρθατε στο μεγάλωμα των παιδιών σήμερα! Είναι όλα αποσβολωμένα από την τεχνολογία.» ή
«Μπορούμε να κάνουμε μία παρέμβαση; Μήπως να στέλναμε τον Baxter (μασκώτ) να μαζέψει τα τηλέφωνα; Δε θα τα ξαναπάρετε πίσω μέχρι το τέλος του αγώνα!»
Σε αυτό το απόσπασμα μπορείτε να ακούσετε πολλές ακόμα κορώνες των σχολιαστών, οι οποίες πιθανόν να σας παρασύρουν να συμφωνήσετε ότι τα όμορφα κορίτσια της σημερινής εποχής είναι ρηχά. Μα τόσο ρηχά… .
Μόνο που δεν είναι έτσι ακριβώς. Ακούστε ολόκληρη την ιστορία.
Τα κορίτσια έβγαζαν σέλφι ως μέρος ενός διαγωνισμού που διοργάνωνε η ομάδα και ανακοινώθηκε νωρίτερα. Δεν ήταν ότι δεν είχαν τι να κάνουν, βαριόντουσαν θανάσιμα στις κερκίδες και για να περάσει η ώρα κάθονταν και έβγαζαν σέλφι ή χάζευαν στο κινητό. Αυτή όμως ακριβώς την εντύπωση πέρασαν οι σχολιαστές με τα κοροϊδευτικά τους σχόλια. Και καθώς το βίντεο έγινε viral οι κοπέλες παρουσιάστηκαν παντού στα social media ως ωραιοπαθείς και ονειροπαρμένες.
Το Fox Sports που έκανε την τηλεοπτική κάλυψη και η ομάδα, παραδέχτηκαν ότι το παρατράβηξαν και για για να ζητήσουν συγνώμη προσέφεραν στα κορίτσια δωρεάν εισιτήρια.
Εκείνες όμως αρνήθηκαν να τα πάρουν, με την παράκληση τα εισιτήρια να προσφερθούν σε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που στηρίζει θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν τη νεοαποκτηθείσα «φήμη» τους για να ενθαρρύνουν κι άλλους να συνεισφέρουν οικονομικά στον σκοπό, μια και ο Οκτώβριος είναι μήνας ευαισθητοποίησης για την Ενδοοικογενειακή βία.
Όπως έγραφα και σε ένα παλαιότερο post που είχε θέμα ένα περιστατικό που συνέβη στον υπόγειο της Νέας Υόρκης δεν πρέπει να βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα. Καμιά φορά λείπει ένα μεγάλο κομμάτι του puzzle που μας εμποδίζει να δούμε την πραγματική εικόνα.
Παρά τις επιφυλάξεις μου απέναντι στο κυνήγι των likes, πιστεύω ότι τα περισσότερα νέα παιδιά θα επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν τη φωνή τους για να κάνουν τον κόσμο μας ένα καλύτερο μέρος. Καλωσήρθατε στο μεγάλωμα των παιδιών σήμερα – κύριοι σχολιαστές.
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Καλημέρα Άσπα.
Απλά χαίρομαι που υπάρχεις στην e-ζωή μου!
Χρυσούλα… Μου έφτιαξες τη μέρα! 🙂
Εγώ έχω βγάλει αυθαίρετα συμπεράσματα πάνω σε τέτοια θέματα και έχει τρομάξει και το μάτι μου με αυτά που συναντάω online καμιά φορά. Μπορεί να κάνω και λάθος στα συμπεράσματα που έχω βγάλει σχετικά με το πως σκέφτονται μερικά παιδιά και πως χρησιμοποιούν τον κόσμο του internet, αλλά μπορεί και να μην κάνω. Αν τελικά δεν κάνω λάθος, μου φαίνεται πως όλο αυτό το θέμα με τα likes και την αυτοπροβολή μπορεί να είναι καταστροφικά για το μέλλον ενός νέου ανθρώπου. Εμένα με τρομάζει όλο αυτό. Και με τρομάζει περισσότερο από το κάπνισμα στην εφηβεία, κι ας ήμουν από πάντα κατά του καπνίσματος.
Ελίνα καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς. Και εμείς που είμαστε γονείς δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε. Από την άλλη πρέπει ταυτόχρονα να μάθουμε να μοιραζόμαστε (όπως κάνεις εσύ με σπουδαίο τρόπο μέσα από το blog). Είχα προσπαθήσει να βάλω κάποτε τις σκέψεις μου σε αυτό εδώ το κείμενο: https://www.aspaonline.gr/2013/01/04/h-zoi-mas-online-ekdosi-ekpaideftirion-douka/
Θα επανέλθω!
Nαι, να επανέλθεις γιατί είναι sos. Kαι να μας βάλεις και τις ιντερνετοσυμβουλές που μοιράζεσαι με την Εβελίνα αν γίνεται. Θυμάσαι? Από φετινό παλιότερό σου ποστ, που είχες κάνει μια μικρή νύξη σε τέτοιες κουβέντες που κάνεις μαζί της.
Εμένα ίσως να με τρομάζει περισσότερο που αυτό το παιχνίδι με τα likes (π.χ. βάζω τη φωτογραφία μου και μετά κάθομαι και κοιτάω πόσα likes πήρα) δείχνει να επηρεάζει μέχρι και μεγάλους ανθρώπους, οπότε τι ακριβώς να πεις στα παιδιά να προσέξουν? Θα τα πεις, αλλά αυτή η επίδραση των likes δείχνει να είναι λίγο ύπουλη και να λειτουργεί υποσυνείδητα. Αυτός που ανακάλυψε τα likes θα ήθελα πολύ να μας πει με μια ποια λογική τα σκέφτηκε.
Βέβαια παίζει και το ενδεχόμενο απλώς να μεγαλώνω και να γίνομαι γκρινιάρα χωρίς λόγο, γιατί τελευταία το κάνω συχνά 🙂
Ναι θυμάμαι… Θα επανέλθω!