Στην αρχή της σχολικής χρονιάς, είχα τη χαρά να συμμετάσχω στην καμπάνια Κάνει τα δάκρυα χαμόγελα της Hansaplast. Θυμήθηκα τις αντιδράσεις των κοριτσιών μου όταν έκαναν τα πρώτα τους βήματα και έπεφταν αλλά και το χτυποκάρδι μου όταν τις έβλεπα να σκαρφαλώνουν ψηλά στην παιδική χαρά. Τα πεσίματα όμως είναι μέσα στη ζωή και ευτυχώς, […]
Όλα ξεκίνησαν από έναν κύκλο
Χθες το απόγευμα, η Εβίτα εξαφανίστηκε στο δωμάτιό της για να ζωγραφίσει. Τον τελευταίο καιρό ζωγραφίζει πολύ. Χάνεται μέσα στις λευκές σελίδες, τις γεμίζει γραμμές και χρώματα και ταξιδεύει σε άλλους κόσμους. Και αυτό μου αρέσει πολύ. Από μικρή εκφραζόταν μέσω της ζωγραφικής. Και φαίνεται ότι εξακολουθεί να την ενθουσιάζει και την παθιάζει. Βγήκε λοιπόν με ένα χαμόγελο ικανοποίησης […]
Τι λείπει από το μουσείο της Ακρόπολης;
Την Παρασκευή, η Εβίτα πήγε με το σχολείο της στο μουσείο της Ακρόπολης. Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγαινε – είχε ξαναπάει το καλοκαίρι. Την Πέμπτη το βράδυ δεν κρατιόταν που την επόμενη μέρα θα πήγαινε στο μουσείο και κάθισε και ζωγράφισε αυτό που θυμόταν από την καλοκαιρινή της επίσκεψη. Να τι ζωγράφισε. Στο […]
Τρία κόμικς, η κουκιά και συμπεράσματα ζωής
Της Εβίτας της αρέσει πολύ να ζωγραφίζει αλλά και να φτιάχνει κόμικ. Ιδιαίτερα όταν ήταν μικρότερη (νηπιαγωγείο) έκανε πολύ περισσότερα. Αυτή την εβδομάδα όμως της ξαναήρθε η όρεξη και κάθισε κι έκανε σε λίγη μόνο ώρα τρία. Σας τα παρουσιάζω: Πρώτο κόμικ: Είμαι άντρας Περιγραφή: Ένας άντρας περηφανεύεται: “Είμαι άντρας”. Τον πλησιάζει όμως ένας καρχαρίας: “Αααα” […]
Στο μυαλό μιας επτάχρονης
Κάθε φορά που χτένιζα την Εβίτα τις τελευταίες μέρες, όταν η βούρτσα πέρναγε πάνω από ένα ορισμένο σημείο του κεφαλιού της μου έλεγε: “Πρόσεχε μαμά! Εκεί είναι η περιοχή του μυαλού μου με την οποία σκέφτομαι για το Ninjago! Πρόσεχε πολύ!” Γέλαγα, όπως γελάω κάθε φορά με τις ατάκες που μου πετάνε και τα δύο […]
- 1
- 2
- 3
- …
- 5
- Επόμενη σελίδα »