Το τέλος κάθε σχολικής χρονιάς είναι πάντα συναισθηματικά φορτισμένο για εμάς τους γονείς. Κάθε χρονιά τέτοια εποχή αστειεύομαι για το πώς θα αγοράσω όλα τα χαρτομάντιλα από το ράφι του super-market. Και για το πώς η μάσκαρα στις γιορτές λήξης πρέπει να πάντα αδιάβροχη… Έφτασε λοιπόν η στιγμή ακόμα μιας σημαντικής γιορτής λήξης: Η Εβελίνα αποχαιρετά […]
Μη συγκινηθείς, μαμά
Περπατούσαμε προχθές οι δυο μας με την Εβίτα. Σε απόσταση 100 μέτρων προηγούνταν δυο κυρίες. Η μία πρέπει να ‘ταν πάνω από 90 και η άλλη, μάλλον κόρη της, την είχε πιάσει αγκαζέ και τη βοηθούσε να περπατήσει. «Μαμά ξέρεις τι είναι ωραίο;» λέει η Εβίτα. «Τι;» «Να, που όταν είσαι μωρό, σε πιάνει η μαμά […]
Ευχαριστώ για την όμορφη ζωή μου
Το άρθρο με τίτλο «Thank you for my beautiful life» που δημοσίευσε ένας φίλος στο Twitter, μού τράβηξε την προσοχή. Όταν η Εβίτα ήταν 6,5 χρονών, με την καθαρότητα της σκέψης που διακρίνει ένα παιδί της ηλικίας της, είχε πει: «Μαμά νόμιζα ότι απλά πεθαίνουμε, αλλά έκανα λάθος, δεν πεθαίνουμε έτσι απλά». «Τι εννοείς;» την είχα ρωτήσει. «Δεν […]
Το τελευταίο «peace»
Όταν η Εβελίνα πήγαινε δημοτικό, το τμήμα της είχε τη φήμη του «χειρότερου» τμήματος του σχολείου. Και ο λόγος ήταν ότι είχε μερικά από τα πιο ζωηρά παιδιά. Δε μιλάμε για κάτι ακραίο, μιλάμε όμως για πραγματικά ατίθασα, άτακτα παιδιά. Και παρ’ όλο που οι περισσότεροι από εμάς (τους γονείς ή τους δασκάλους) δεν χαρακτηρίζαμε επίσημα το τμήμα ως «χειρότερο» […]
Αντίο αγαπημένο πράσινο τραπέζι
Πλησιάζουν τα γενέθλια των κοριτσιών. Η Εβελίνα θα κλείσει τα 13 και η Εβίτα τα 11. Τα 11 είναι ΟΚ. Τα 11 τα γνωρίζω. Τα 11 είναι ασφαλή! Τα 13 όμως είναι άλλη ιστορία. Τα 13 είναι ορόσημο. Τα 13 φωνάζουν: «αντίο παιδική ηλικία»! Με αφορμή τα γενέθλια, η Εβελίνα σκέφτεται να φέρει στο σπίτι κάποιους συμμαθητές της. Κάποιοι είναι νέοι φίλοι […]
- 1
- 2
- 3
- …
- 6
- Next Page »