Θα πει για μένα… not!

Πριν από λίγο στο καληνύχτισμα με την Εβελίνα.

 

Εγώ: Να ξέρεις ότι σήμερα μου έλειψες και σε σκεφτόμουν πολύ.
Εβελίνα: Πότε;
Εγώ: Όταν ήμουν στην εκδήλωση. Και όποτε ήθελα να χαμογελάσω, σε σκεφτόμουν.
Εβελίνα: Βάζω στοίχημα ότι το ίδιο είπες πριν λίγο στην Εβίτα.
Εγώ: Δεν της το είπα, αλλά και για την Εβίτα το ίδιο ισχύει. Και τις δύο σας σκεφτόμουν.
Εβελίνα: Εγώ αν ήθελα να σκεφτώ κάτι για να χαμογελάσω θα σκεφτόμουν τον Ντόνι και τον Μάικι (=χελωνονιντζάκια).
Εγώ από μέσα μου: Έλεος…
Εγώ δυνατά: Ναι ε;
Εβελίνα: Ναι! Εδώ που τα λέμε, υπάρχει και κάτι άλλο που θα με έκανε να χαμογελάσω.
Εγώ από μέσα μου: Θα πει για μένα…
Εγώ δυνατά: Για πες!
Εβελίνα: Μία τεράστια πίτσα.
Εγώ από μέσα μου: Έλεος…
Εγώ δυνατά: Χαχαχα… Έλεος Εβελίνα, έλεος! Άντε καληνύχτα! Πάω να το γράψω στο blog πριν το ξεχάσω!

🙂 🙂 🙂

Photo by Purple Sherbet Photography