Ο ύπνος των παιδιών τις Κυριακές και η θεωρία της σχετικότητας

Πάντα απορούσα πώς γίνεται τα Σαββατοκύριακα ή τις αργίες τα παιδιά να ξυπνάνε νωρίς-νωρίς, ενώ τις καθημερινές που έχουν να πάνε σχολείο να παρακαλάνε για λίγο ακόμα ύπνο.

Η αλήθεια είναι ότι τη δική μας περίπτωση ξυπνάνε εύκολα πάντα, 7 μέρες την εβδομάδα, 24 ώρες το 24ωρο. Δηλαδή σε εμάς δεν ισχύει το «παρακαλάνε για λίγο ακόμα ύπνο τις καθημερινές». Σηκώνονται με την πρώτη. Δεν είναι κακό.

Χθες το πρωί κατά τις 9.00 η Εβελίνα είχε ήδη αρχίσει τις βόλτες. Πιάνουμε την κουβέντα χαμηλόφωνα για το πώς κοιμήθηκε και μετά της λέω: «Ας κάνουμε λίγο ακόμα ησυχία να μην ξυπνήσει η Εβίτα».
«Ξύπνια είναι» μου λέει. «Είναι στο δωμάτιό της και ζωγραφίζει».
«Α! Δεν το είχα καταλάβει» απαντάω. «ΟΚ τότε».
«Μα είναι 9.00 το πρωί!» απαντάει. «Ποιος κοιμάται ακόμα στις 9.00 το πρωί;»
«Μα είναι Κυριακή Εβελίνα!» διαμαρτύρομαι. «Τι πιο φυσιολογικό να κοιμάται κανείς λίγο παραπάνω τα Σαββατοκύριακα;»
«Ακριβώς» απαντάει. «Είναι Κυριακή. Ποιος θέλει να χάνει τα πρωινά της Κυριακής του για να κοιμάται;»

Γελάω, ανεβάζω το σχετικό update στο Facebook (σιγά μη δεν το ανέβαζα). Καλημεριζόμαστε και με την Εβίτα.

Μετά από κανένα δεκάλεπτο ακούγεται η φωνή της Εβελίνας να ζητάει βοήθεια. Είναι στο μπάνιο και έχει τελειώσει το σαμπουάν.

«Εβίτα! Έλα να σου δώσω ένα σαμπουάν να της το πας!» της φωνάζω από μακριά.
«Δεν μπορώ, κοιμάμαι» ακούγεται η απάντηση της Εβίτας από το δωμάτιό της.

Και αυτό ακριβώς εννοώ όταν λέω «ο ύπνος των παιδιών τις Κυριακές και η θεωρία της σχετικότητας».