Δεν ήξερες, δε ρώταγες;

Μερικές ιδέες είναι πολύ καλές. Πολύ καλές για να είναι αληθινές. Μία τέτοια ιδέα ήταν η «πρόβλεψη» που κάναμε όταν χτίζαμε το σπίτι, να εγκαταστήσουμε στον ηλεκτρολογικό μας πίνακα επιτηρητή τάσης. Ο επιτηρητής επιτηρεί την τιμή της τάσης του ρεύματος που φτάνει από τη ΔΕΗ και αν αυτή βρεθεί εκτός των προκαθορισμένων ορίων, διακόπτει την παροχή ρεύματος μέχρι να λυθεί το πρόβλημα. Αυτό προστατεύει τις ευαίσθητες ηλεκτρικές συσκευές από ανεπανόρθωτες βλάβες.

Εξάλλου και η ΔΕΗ στο πίσω μέρος κάθε λογαριασμού της γράφει: Μικρές ή μεγάλες μεταβολές της τάσης τροφοδότησης είναι αναπόφευκτες αφού μπορεί να οφείλονται σε φυσικά φαινόμενα κλπ. κλπ. Και πιο κάτω συνεχίζει: Οι πελάτες μπορούν προαιρετικά να εγκαθιστούν κατάλληλες προστατευτικές διατάξεις ώστε να προλαμβάνεται η πρόκληση ζημιών ή η εμφάνιση ανωμαλιών στη λειτουργία των συσκευών τους. (Και βέβαια είναι σαν να λέει, εγώ σας προειδοποίησα μη μου ζητήσετε τα ρέστα για την καμένη τηλεόραση.)

Αυτά στη θεωρία. Στην πράξη όμως; Στην πράξη το ρεύμα που έρχεται από τη ΔΕΗ, τουλάχιστον στη δική μας περιοχή, ξεφεύγει συνέχεια από τα προκαθορισμένα όρια κι έτσι κάθε τρεις και λίγο, ο επιτηρητής διέκοπτε την παροχή του ρεύματος.

Εντωμεταξύ ο επιτηρητής μας ήταν «ασύρματα» σύνδεδεμένος με μία σειρήνα που λέγεται Εβελίνα. Κάθε φορά που το ρεύμα έπεφτε το βράδυ, η σειρήνα-Εβελίνα αυτόματα αντιλαμβανόταν ότι έσβηνε το φωτάκι της νύχτας και μας ειδοποιούσε με εκκωφαντικό τρόπο, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μία σειρήνα συναγερμού…

Το Σάββατο το βράδυ όμως, είχαμε διακοπή διαρκείας! Όσην ώρα και να πέρναγε, δεν επανερχόταν το ρεύμα. Οι γείτονες είχαν ρεύμα, οι μόνοι χωρίς ρεύμα ήμασταν εμείς λόγω επιτηρητή. Η σειρήνα-Εβελίνα μπήκε αμέσως σε λειτουργία. Αφού της έδωσα το φακό που βρίσκεται δίπλα της για τέτοιες περιπτώσεις, ξανακοιμήθηκε. Αλλά το ρεύμα…. Τώρα θα έρθει, ύστερα θα έρθει, τίποτα.

Αποφασίσαμε να περιμένουμε μέχρι να ξημερώσει για να ειδοποιήσουμε τον ηλεκτρολόγο. Κατά τις 7.00 το πρωί είχαμε αρχίσει να συμβιβαζόμαστε με την ιδέα ότι θα χαλάσουν τα τρόφιμα του ψυγείου, αλλά κάναμε υπομονή. Τι να τον ξυπνήσουμε τον άνθρωπο στις 7.00, μια Κυριακή έχει και αυτός. Ας περιμένουμε λίγο ακόμα. Τελικά στις 8.30 τηλεφώνησε ο Βασίλης και πού τον βρήκε; Στο Μαρκόπουλο, να περιμένει την οδική βοήθεια γιατί πριν από λίγο είχε τρακάρει! «Αν δεν έχετε βρει άλλον μέχρι το απόγευμα, ξαναπάρτε με» είπε… «Αντίο κοτόπουλα, αντίο καλές μας μπριζόλες, αντίο παγωτάκια μας» σκέφτηκα.

Ευτυχώς μετά από λίγο ο πολυμήχανος Βασίλης κατάφερε να βρει άλλον ηλεκτρολόγο, ο οποίος όταν ήρθε μας πληροφόρησε ότι ο επιτηρητής χάλασε για τα καλά! Όπως λέει και η Εβελίνα όταν παίζει με τα παλιά στρατιωτάκια του αδελφού μου, «ο στρατιώτης έπεσε κάτω ψοφός» (ψόφιος). Επιτηρητής ψοφός! Ανταλλακτικό υπήρχε και θα μπορούσε να μας το βρει τη Δευτέρα (αντίο καλά μας γιαουρτάκια). Εκτός εάν θέλαμε… να καταργήσουμε τον επιτηρητή οπότε θα μπορούσε να μας συνδέσει το ρεύμα άμεσα.

Έχω την εντύπωση ότι ακόμα και ο ίδιος «ψοφός» επιτηρητής, επέλεξε να χαλάσει μέσα στο Σαββατοκύριακο για να το κάνει πιο εύκολο για μας να τον αποχωριστούμε! Από τη χαρά μου κόντεψα να φιλήσω τον ηλεκτρολόγο… Βέβαια δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο να ξέρεις ότι οι συσκευές σου κινδυνεύουν να καούν και θα πρέπει οπωσδήποτε να φροντίσουμε για άλλους τρόπους προφύλαξης. Αλλά και το ρωτάς άνθρωπέ μου; Ξήλωσέ τον να ησυχάσουμε! Κι εσύ αγαπημένε μου επιτηρητή, στο καλό! Δε θα μου λείψεις καθόλου! (Και μια και ήσουν Siemens, καλή τύχη με τα θέματα που σάς έχουν προκύψει στην εταιρεία!)