Εκείνο που πάντα με ξετρέλαινε στη γιορτή της μητέρας ήταν το κομμάτι της έκπληξης ή της συνωμοσίας. Το οποίο ξεκίναγε κυρίως από το σχολείο, μια και οι δασκάλες είναι εκείνες που συνήθως βάζουν τα παιδιά να ζωγραφίσουν, να φτιάξουν κάρτες ή άλλες κατασκευές για τη γιορτή της μητέρας.
Ε λοιπόν όλη αυτή η συνωμοσία με ξετρέλαινε! Γιατί κάθε άλλο παρά συνομωσία ήταν. Οι κόρες μου δεν μπορούσαν με τίποτα να κρυφτούν! Ήταν όπως τότε που η Εβελίνα ήταν μικρούλα και παίζαμε κρυφτό και έλεγα εγώ που τα φύλαγα: “Μωρέ που να ‘ναι η Εβελίνα; Πού να ‘ναι κρυμμένη;” Κι εκείνη έλεγε μέσα από την κρυψώνα της: “ΕΔΩ!”
Έ λοιπόν έτσι και με τη συνωμοσία για τη γιορτή της μητέρας. Δεν μπορούσαν να κρυφτούν. Συχνά έβγαιναν την Παρασκευή από το σχολείο και μου έδιναν επί τόπου την κάρτα. Δεν άντεχαν μέχρι την Κυριακή!
Φέτος όμως τα κατάφεραν να συνωμοτήσουν χωρίς να πάρω είδηση! Είχαμε πάει το Σάββατο σε ένα εμπορικό, για καλοκαιρινά της Εβίτας. Αφού λοιπόν μπήκαμε σε ένα μεγάλο κατάστημα και διάλεξε κάποια πράγματα της είπα: “Πάμε τώρα και στον πάνω όροφο να δούμε τι άλλο θα βρούμε και μετά φεύγουμε”.
Αλλά και τα δύο κορίτσια έδειξαν να δυσανασχετούν (γιατί γενικά δεν τους αρέσουν τα ψώνια). Και μου πρότειναν να χωριστούμε για λίγο, για να πάνε να δούνε τα δικά τους. Όπου τα δικά τους σήμαινε (υπέθετα) να πάνε να δούμε τα βιντεοπαιχνίδια. Δεν το έχουμε ξανακάνει να ξαναχωριστούμε στο εμπορικό, αλλά δεν είχα θέμα. Έχουν πια μεγαλώσει και η Εβελίνα έχει κινητό. Σύμφώνησα λοιπόν και χωριστήκαμε.
Ήμασταν χώρια για κανένα μισάωρο. Μετά τηλεφωνηθήκαμε και συναντηθήκαμε για να φύγουμε, καθώς είχαμε μια δουλειά και δεν είχαμε και τόσο χρόνο.
Δε μου είχε περάσει από το μυαλό ότι είχαν στο νου τους να μου πάρουν κάτι. Πρώτα από όλα νόμιζα ότι το είχαν ξεχάσει για τη γιορτή της μητέρας! Στις μεγαλύτερες τάξεις, οι δασκάλες δε βάζουν πια τα παιδιά να φτιάξουν καρτούλες! Και ύστερα ακόμα κι αν δεν το είχαν ξεχάσει, θα περίμενα να μου φτιάξουν κάποια ζωγραφιά, κάποια κάρτα, έναν σπέσιαλ καφέ, αλλά όχι κάτι “αγοραστό”. Το μισάωρο όμως που χωριστήκαμε μπήκαν στο βιβλιοπωλείο, εντόπισαν ένα βιβλίο που τους έκανε κλικ και μου το πήραν! Το έκρυψαν στην τσάντα πλάτης της Εβίτας και το έφεραν σπίτι.
Την Κυριακή το πρωί λοιπόν μου το έδωσαν, μαζί με κάποια διπλώματα “Η καλύτερη μαμά του κόσμου” που έδωσε στα παιδιά η δασκάλα των Γαλλικών της Εβίτας.
Ήταν το “How to be a bawse” της Lilly Singh. Γνώριζα ποια είναι αλλά δεν ήξερα ότι έχει γράψει βιβλίο. Είναι μια ιδιαίτερα δημοφιλής YouTuber γνωστή και ως SuperWoman. Όταν λέμε δημοφιλής εννοούμε δημοφιλής. 11.000.000 followers δημοφιλής.(δηλαδή ακόμα και το 100% του πληθυσμού της Ελλάδας να αποφασίσει να με ακολουθήσει και πάλι δεν την φτάνω – αδικία). Τα κορίτσια την παρακολουθούν και κατά καιρούς μου βάζουν να δω τα βιντεάκια της. Με έχει κερδίσει με τον δυναμισμό της, το ταλέντο και το χιούμορ της.
Επίσης δεν ήξερα τι σημαίνει “Bawse”. Και λογικό γιατί… δεν υπάρχει αυτή η λέξη! Την έχει επινοήσει η Super Woman και είναι παράφραση της λέξης Boss. “How to be a Bawse” λοιπόν, πώς να είσαι “αφεντικό”. Μόνο που το bawse, σύμφωνα με την Lilly, δεν αφορά τα επαγγελματικά μόνο, αφορά όλο το πακέτο. Αφορά και την καθημερινή ζωή.
Attribue a ma mere “Aspa en ligne” (Απονέμεται στη μαμά μου Aspa Online)
Και το καλύτερο; Ενώ η Εβίτα μου έδινε την Κυριακή το δώρο, η Εβελίνα τραβούσε βίντεο για να καταγράψει τη σκηνή. Όπως όταν τραβούσα εγώ βίντεο για να καταγράψω τη σκηνή όταν άνοιγαν τα δώρα του Άγιου Βασίλη.
Καρτούλες, κατασκευές, φιλιά, αγκαλιές, λουλούδια και τώρα πλέον αγοραστά δώρα… Ό,τι κι αν μου έχουν δώσει όλα αυτά τα χρόνια τα συγκινητικά συναισθήματα παραμένουν τα ίδια. Ακόμα και για μια μαμά που είναι (ή θα γίνει) bawse.
Αφήστε μια απάντηση