Η 6χρονη Εβίτα, νηπιαγωγάκι για λίγους μήνες ακόμα, στις νέες της ατάκες. 🙂
Μεα-γαπι ΕΒΙΤΑ
✔ «Μαμά, πόσο κάνει 7 επί 20;»
Της λέω.
Γυρίζει και ρωτάει την αδελφή της: «Σωστά τα λέει;»
✔ Φορώντας τα ακουστικά
Έχω οδοντοασπίδες. (=ωτοασπίδες)
✔ Παίζοντας Wii
Αυτή η πίστα είναι για σκληρούς άντρες!
✔ Να στο ζεστάνω Εβίτα; (στο φούρνο μικροκυμάτων)
Ναι αλλά όχι μέχρι το μπιπ. (= δηλαδή λίγο. Όχι μέχρι να ακουστεί μπιπ.)
✔ – Εβίτα σου άρεσε η φάρσα με το μπλε γάλα;
– Μα μαμά αυτό δεν ήταν φάρσα. Ήταν αλήθεια. Ήταν μπλε γάλα!
✔ Πριν από έναν ενάμισι μήνα έβλεπε για μερικές μέρες συνεχώς εφιάλτες. (Δείτε post Όχι τσούχτρες / Η οικογένειά μου)
Τότε είχε γίνει ο εξής ανεκδιήγητος διάλογος:
– Μαμά! Έλα!
– Τι είναι Εβίτα μου;
– Είδα ένα πολύ τρομαχτικό όνειρο!
– Έλα Εβιτούλα όνειρο ήταν. Πάει πέρασε.
– Δε θέλω να σου πω τι ήταν.
– Καλά, μη μου πεις.
– Δε θέλω να σου πω. Ήταν πολύ τρομαχτικό.
– Εντάξει μη μου πεις.
– Δε θέλω να πω.
– Μη μου πεις.
– Καλά θα το πω. Αλλά θα κλείσω τα αυτιά μου.
Κι έκλεισε τα αυτιά της με τα δύο χεράκια για να μην τρομάξει και μου το είπε!
✔ Μαθαίνοντας ότι χιονίζει στην Αθήνα (Ήμασταν τότε για τριήμερο στην Καλαμάτα)
«Κάθε μέρα κι ένα θαύμα…»
✔ Μπαίνοντας Αθήνα
«Τώρα που φύγαμε από Καλαμάτα και μπήκαμε Ελλάδα γιατί δε χιονίζει στην Αθήνα;»
✔ Το αρσενικό του ηρωίδα είναι ηρωίδος.
✔ Ο Ηλίας τα ξέρει όλα γιατί έχει έναν φίλο που είναι επιστήμονας.
✔ Οι δύο αδελφές συζητούν:
– Εβελίνα να σου πω τι γιορτάζουμε το Πάσχα;
– Ξέρω Εβίτα.
– Μα να σου πω.
– Ξέρω Εβίτα.
– Εγώ θα στο πω: Γιορτάζουμε την επανάσταση του Χριστού!
Έγραψε για άλλη μια φορά. Αλήθεια δεν σε ρωτάνε για το μπλε γάλα; Δεν σου λένε πότε θα το ξαναπάρεις; Εγώ, η αχαϊρευτη, ακόμα να βρω χρώμα ζαχαροπλαστικής!!!!! Δεν το ξεχνώ όμως. Θα το κάνω και εγώ.
Και κάθε μέρα να τους το έφτιαχνα θα το πίνανε! Αλλά κρατάμε τα υπόλοιπα χρώματα ζαχαροπλαστικής για το γλάσο για τα Πασχαλινά κουλουράκια!
Πάντως στα μεγάλα super market θα τα βρεις, τα έχουνε στα είδη ζαχαροπλαστικής σε σετ των τριών.
Απλά δεν υπάρχουν αυτά τα κορίτσια!!!
Χαχαχα! Η Επανάσταση του Χριστού πλησιάζει:)))
Λιγότερο από δύο εβδομάδες μείνανε! χαχαχα!
Μοναδική κι ανεπανάληπτη! Σκέφτομαι πώς θα της φαίνονται όλα αυτά, όταν θα έχει μεγαλώσει και θα τα διαβάζει! Εμένα πάντως, ό,τι φοβερή ατάκα είχε πει η κόρη μου, την έχω βάλει στα βιβλία μου, διάσπαρτα! Άντε καλή μας επανάσταση Άσπα μου!
Αααα… αυτό το δικό σου με τα βιβλία μου αρέσει περισσότερο… Τέλειο!
Φιλιά Μαρία μου και καλή μας επανάσταση!
Κι εγώ έχω ένα φίλο επιστήμονα, αλλά δεν τα ξέρω όλα. Όπως πχ. γιατί τα χαριτωμένα μικρά μας σκέφτονται κι εκστομίζουν τόσο πετυχημένες ατάκες!!!
Είμαι σίγουρη ότι και σε αυτό θα έχει απάντηση ο Ηλίας… Θα βάλω την Εβίτα να τον ρωτήσει! 🙂
Δεν αντέχω άλλες ατάκες ….όχι άλλο κάρβουνο