Έχω ζήσει το Halloween από κοντά μία χρονιά στην Αγγλία, την «προ των παιδιών» εποχή. Θυμάμαι τη χαρά μου που πήγα στο super-market να προμηθευτώ γλυκά για τους trick-or-treaters και την ανυπομονησία μου να χτυπήσει η πόρτα και να το ακούσω: Trick-or-treat! Η πόρτα να χτυπάει, να ανοίγω γεμάτη χαρά και να ζω κι εγώ από αυτό το τρελό πάρτι έστω ως οικοδέσποινα. Γέμιζα τους μικρούς μεταμφιεσμένους με ζαχαρωτά και σοκολάτες και δεν παρέλειπα να τους τραβάω φωτογραφίες, αλλά χωρίς να έχω την πρόθεση να τις ανεβάσω κάπου. (Δεν υπήρχε κάπου να τις ανεβάσεις. Η φωτογραφική έπαιρνε φιλμ, τι άλλο να πω; Αρχαιότητα.)
Από τότε που γύρισα Ελλάδα, άφησα το Halloween πίσω μου. Έμεινε απλά μια γλυκιά ανάμνηση. Ως που ξαναέπεσα πάνω του όταν άρχισα να παρακολουθώ blogs μαμάδων από την Αμερική. Όλος αυτός ο πυρετός των ετοιμασιών για τον εορτασμό της ημέρας με ξετρέλαινε κι εμένα, έστω κι αν δε με αφορούσε. Πυρετός που δεν συγκρίνεται με δική μας αντίστοιχη γιορτή. Εμείς μπορεί να μεταμφιεζόμαστε τις απόκριες, αλλά δε νομίζω ότι τις απολαμβάνουμε τόσο.
Παρ’ όλα αυτά εγώ που είμαι μεγάλη (λέμε τώρα) δεν έχω κανένα πρόβλημα να αποδεχτώ ότι η γιορτή είναι «δική τους» επομένως εμείς δεν τη γιορτάζουμε. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στη παγκόσμια γειτονιά που ζούμε πλέον, ζούμε μαζί με τα παιδιά μας. Τα οποία παιδιά μας ξεκίνησαν από μικρά να βλέπουν τις σειρές που εμείς τους βάζαμε, που είχαν Halloween στα επεισόδιά τους όπως: οι Μικροί Einstein, η Dora η μικρή εξερευνήτρια και το club του Μίκυ Μάους. Και έτσι το Halloween απέκτησε για αυτά μία ξεχωριστή μαγεία. Τώρα δε που μεγάλωσαν, συναναστρέφονται καθημερινά διαδικτυακά με παιδιά από το εξωτερικό και ζουν τη γιορτή μέσα από τα μάτια των φίλων τους.
Δεν ήταν καθόλου περίεργο λοιπόν που οι κόρες μου όλη την εβδομάδα μου ζητούσαν να διοργανώσουν μίνι-πάρτι Halloween (αλλά δε με κατάφεραν). Ωστόσο αποφάσισαν να το γιορτάσουν τουλάχιστον μεταξύ τους. Το πρωί που ξύπνησαν είπαν “Happy Halloweeeeeeen”! Και μετά έπιασαν δουλειά. Άνοιξαν το tablet, βρήκαν κάποια βινετάκια YouTube που είχαν εντοπίσει, πήραν τις μπογιές για το face-panting και άρχισαν να μεταμφιέζονται. Παρ’ όλο που το μεσημέρι είχαν τένις και ήξεραν ότι θα πρέπει να ξεβαφτούν, δε βαρέθηκαν να δοκιμάσουν 2-3 διαφορετικά βαψίματα, να φωτογραφηθούν και να το διασκεδάσουν.
Το βράδυ, καθώς έπιναν γάλα η Εβίτα άρχισε να μονολογεί. «Μα καλά ποιος είναι αυτός που αποφάσισε ότι εμείς στην Ελλάδα δεν πρέπει να γιορτάζουμε το Halloweeen, ε; Ποιος; Πες μου ποιος;»
Αφού δεν έλαβε απάντηση από κανέναν, κατέληξε στο δικό της συμπέρασμα: «Τσίπρααααα;»
ΚΑΛΗΜΕΡΑ! ΞΕΧΝΑΤΕ ΚΑΤΙ ……ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΣΚΑΡΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΞΕΦΡΕΝΟΥ ΓΛΕΝΤΙΟΥ, ΑΥΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩΝ !!! ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΕΧΕΤΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ …………ΑΡΑ ΜΗΝ ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ! ΤΟ HALLOWEEN ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ;; ΕΑΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΦΟΡΜΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΤΥ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!!!! ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΛΕΒΟΥΜΕ ΙΔΕΕΣ!!!! ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΜΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΦΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΝΤΥΘΟΥΜΕ ΑΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΛΑΚΕς ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ!!!!!!!!
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΛΟΣΚΕΦΤΟΥΜΕ………….. ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΟΡΩΝ ΤΗΝ ΞΕΝΟΦΕΡΤΗ ¨ΜΑΥΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ¨ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΜΕΛΟΙ ΤΗΣ ΠΑΓΚΑΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΜΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!!!!!!! τΟ ΜΑΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΧΡΩΜΑ ΠΕΝΘΙΜΟ ΓΙΑ ΕΜΑΣ……ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ::::: ΚΑΘΕ ΤΟΠΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ. ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ…………………….. Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΚΑΠΟΙΩΝ……..ΥΟU KNOW WHAT I MEAN?????????????
Η κόρη μου έχει γενέθλια τέλη Οκτωβρίου. Ζήτησε Χαλογουίν πάρτι και δεν της χαλάσαμε το χατήρι
Είμαι σίγουρη ότι θα το χάρηκαν πολύ! 🙂
εμείς πάντως την γιορτάζουμε και ας μας σχολιάζουν αρνητικά για αυτό!θα μας νοιάζει καθόλου!και την κολοκύθα μας χαράξαμε και συνταγές με κολοκύθα κάναμε ..η στενόμυαλη θρησκεία μας να πεις την μικρή σου από εμένα..
Η κολοκύθα είναι στα καλύτερά της αυτή την εποχή. Αν έχεις καμιά καλή συνταγή, μοιράσου την!
αχαχαχαχα πολύ καλό! Αχ αυτός ο Αλέξης!!! Εγώ δεν έχω καθόλου βιώματα αυτής της ξενόφερτης εορτής…παρ’όλα αυτά δεν θα με “χάλαγε” η διοργάνωση ενός μίνι πάρτι! Πάμε για του χρόνου τώρα… καλημέρα
Καλημέρα Μαρία! Του χρόνου λοιπόν!
Έχεις απόλυτο δίκιο, πλέον είναι πολύ γνωστή γιορτή και όλο και περισσότερος κόσμος την αναφέρει σαν αγαπημένη του γιορτή. Και μάλιστα το Σάββατο το απόγευμα , πήγαμε σε ένα χώρο για να παίξει ο μικρός και είχαν οργανώσει Halloween-πάρτι. Ήταν πολύ όμορφα!
Θα το διαβάσουν τώρα οι κόρες μου και θα αρχίσουν τις γκρίνιες που δεν τις άφησα… χαχα… Και του χρόνου 🙂
Χαχαχα. Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης 🙂
Το τερμάτισες! χαχα…
Πραγματικά όμως, ποιος;;;;
Η Εβίτα πάντως αποφάνθηκε!