Ο παρακάτω διάλογος που έγινε στο αυτοκίνητο στο δρόμο για τα Αγγλικά, εκτός του ότι περιέχει τον απόλυτο ορισμό της αδελφικής αγάπης, με έκανε να δω τα πράγματα με άλλο μάτι. Δηλαδή… αλήθεια! Αμέσως μετά πήγα σε συνάντηση με το λογιστή και ό,τι κι αν έλεγε χαμογελούσα αμέριμνη. Ποιοι φόροι, ποια τέλη, ποιες εισφορές; Εδώ μιλάμε για τύχη βουνό!
Εβελίνα: Μαμά ξέρεις αυτό που δε θέλω να συζητάω, με τη γη και τον ήλιο ε;
Εγώ: Εννοείς αυτό που σε ανησυχούσε παλιά; Ότι θα συγκρουστούν;
Εβελίνα: Ναι.
Εγώ: Δεν ανησυχείς όμως πια ε; Τα είπαμε αυτά…
Εβελίνα: Ναι, δεν ανησυχώ. Γιατί αν συμβεί θα αργήσει πολύ να συμβεί. Και θα έχουμε πεθάνει μέχρι τότε.
Εγώ: Ε βέβαια…
Εβίτα: Είμαστε τυχεροί που θα έχουμε πεθάνει γιατί δε θέλω να δω την Εβελίνα να λιώνει. (Κοιτάζουν η μία την άλλη με ανακούφιση και ευγωμοσύνη…)
Εγώ: Ναι ε;
Εβίτα: Ναι, ευτυχώς θα είμαστε ήδη πεθαμένοι!
Εγώ: Μεγάλη τύχη…
Εβελίνα: Η Εβίτα αυτό έλεγε προχθές στη γιαγιά, ότι είναι πολύ τυχεροί οι γέροι γιατί θα έχουν σίγουρα πεθάνει!
Εγώ: Ναι; Αυτό της έλεγες της γιαγιάς;
Εβίτα: Ναι! Αλλά και εμείς θα έχουμε πεθάνει ε; Και τα παιδιά μας!
Εγώ: Ναι!
Εβίτα: Τυχεροί!
Εγώ: Ναι!
Εβελίνα:Όμως Εβίτα θα είμαστε ψηλά στον ουρανό και θα τα δούμε όλα από μακριά. Για φαντάσου τύχη… Θα δούμε το μεγαλύτερο εφέ του κόσμου.
Εγώ: Δεν το χωράει ο νους μου. Απίστευτη τύχη!
Photo by OTP Photography
πωπω!!! δακρυσα απο τα γελια…και ειμαι στο γραφειο…μου εφτιαξε το κεφι ειλικρινα!!
φιλια στις κουκλες σου!
Γέλασα που σε φαντάστηκα να είσαι στο γραφείο και να δακρύζεις!
Ωραία είναι αυτά να ανεβάζουμε το κέφι, έστω και από απόσταση! Φιλιά 🙂
χαχαχχαχαχ,τύχη βουνό!
Ε μα! Τι καθόμαστε και στεναχωριόμαστε για τα ασήμαντα; Γλιτώνουμε τη σύγκρουση!
Πραγματικά, πως καταφέρνουν έτσι με μια κουβέντα και σου χρωματίζουν την διάθεση…
Πράγματι έτσι είναι!