Ξέρεις τι τράβηξα μαμά;

Τη μια στιγμή με ρωτάει: «Μαμά γιατί υπάρχουμε; Γιατί είμαστε εδώ;» και την άλλη είναι ένα μικρό παιδί που παίζει σαν να μην υπάρχει αύριο. Οι φίλες της είναι πολύ σημαντικές για εκείνη, αλλά παίζει πάντα και με τα αγόρια, κυρίως κρυφτό και ποδόσφαιρο. Έχει αποφασίσει να κλωνοποιήσει τον εαυτό της για να παίζει ηλεκτρονικά όλη μέρα, ενώ ο άλλος της εαυτός να πηγαίνει κανονικά το σχολείο. Σε ερωτηματολόγιο που τους έδωσε η δασκάλα και είναι τοιχοκολλημένο στην τάξη της, έχει γράψει ότι το αγαπημένο της τραγούδι είναι το Get Lucky. Τα αγαπημένα της χρώματα είναι το κίτρινο και το μαύρο, αν και το φετινό της μπουφάν είναι φούξια. Η αδελφή της μάλιστα τής είπε: «Εβίτα δε σε αναγνωρίζω. Γίνεσαι κορίτσι!»

Εβίτα, τριτάκι, στις τελευταίες της ατάκες.

✔ Είμαι στο γραφείο μου στον υπολογιστή. Έρχεται δίπλα μου και με βλέπει να είμαι στο Pinterest.
«Αυτό τώρα είναι δουλειά;»

✔ Είσαι η πιο γλυκούλα μαμά που έχω. (το σκέφτεται λίγο και το διορθώνει). Και η μόνη μαμά που έχω.

✔ Μαμά… Θέλω τόσο να αγγίξω τα σύννεφα… Θέλω να τα δοκιμάσω, να δω τι γεύση έχουν…

✔ Τρώει γρήγορα και μετά λέει: «Με καλεί το καθήκον!»
(Το καθήκον είναι… το παιχνίδι)

✔ Εγώ: Εβίτα ξεχνάς πολύ. Ξέρεις τι μπορεί να σημαίνει αυτό ε;
Εβίτα: Τι;
Εγώ: Είτε ότι γερνάς είτε ότι είσαι ερωτευμένη.
Εβίτα: Πρώτον, είμαι κοτζάμ μικρό παιδί. Και δεύτερον, μισώ τους πάντες.
(Άρα έπεσα έξω και στα δύο).

✔ Μου εξηγεί:
Καλό χέρι (δείχνει το αριστερό μια και είναι αριστερόχειρας).
Κακό πόδι (δείχνει το δεξί).
Μόνη μου πλάτη (δείχνει τη… μόνη πλάτη που έχει)

✔ Της φέρνω το σνακ που μου ζήτησε και μου λέει: «Μαμά, είσαι ο τύπος μου.»

✔ Γράφει έκθεση για την ξαδέλφη της.  Όλα κι όλα, τα σημαντικά τα γράφει: «Είναι καλή στο Χούλα Χουπ.»

✔ Μου λέει Μυθολογία: «H Εστία ήταν η θεά της Νοικοκυριάς.» (του σπιτιού)

✔ Εβίτα: Μαμά αν κάνω κορίτσι ξέρεις πώς θα το ονομάσω;
Φαντάζομαι ότι θα πει Άσπα και σκέφτομαι να της πω ότι δε χρειάζεται μπλα μπλα μπλα, ότι μπορεί να του δώσει ό,τι όνομα θέλει μπλα μπλα. Αλλά πρώτα ρωτάω.
Εγώ: Πώς;
Εβίτα: Ανθή.

✔ Είμαστε στο σούπερ μάρκετ: «Μαμά, θέλουμε 2 νήμα.» (=νήματα)

✔ Χρησιμοποιώ τη λέξη σφηνάκι και δεν καταλαβαίνει τι είναι οπότε της εξηγώ. Μετά της λέω: «Μπορεί να έχεις δει κάποια ποτήρια για σφηνάκι που έχουμε.» Το σκέφτεται λίγο και μετά έρχεται και με ρωτάει: «Μπορείς να μου δείξεις τα ποτήρια για στενάκι που έχουμε;»

✔ Βλέπει την Εβελίνα να διαβάζει τα email της και την πειράζει:
«Ουουου…. Κουτσομπολιά στο email των κοριτσιών!»

✔ Μαμά όταν θα γίνεις γιαγιά, που δε θέλω να γίνει αυτό, θα μου χαρίσεις αυτό το βιβλίο;
(Και μου δείχνει ένα βιβλίο για γονείς, επειδή εκείνη τότε θα το χρειάζεται. Ενώ εγώ θα είμαι γιαγιά, όχι μαμά. Ο λόγος που δε θέλει να γίνω γιαγιά είναι για να μη γεράσω.)

✔ Βλέπει στο app του iPhone ότι την επόμενη μέρα θα βρέξει και τσαντίζεται που δε θα μπορεί να φορέσει κάτι ελαφρύ, όπως το είχε στο μυαλό της.
«Δεν είναι το iPhone o ηγέτης εδώ μέσα!»

✔ Έχουμε σπαγγέτι για φαγητό και βγάζει μαχαιροπίρουνα. Ρωτάει την αδελφή της:
«Θες να το φας σαν Ιταλίδα;» (δηλαδή να σου βγάλω κουτάλι;)

✔ Εβίτα: Μαμά, έχω κοινά με τον Βόλντεμορτ. (από Χάρι Πότερ)
Εγώ: Τι κοινά;
Εβίτα: Αδιαφορία για τους κανόνες.

✔ Είμαι έτοιμη να φρικάρω από χαρά! Αύριο την τρίτη ώρα έχουμε θεατρική αγωγή!

✔ Ακούει την αδελφή της να λέει διάφορες ατάκες και μονολογεί: Εγώ σήμερα είμαι «ατάκατη».

✔ Τους έχω πει να μη με ενοχλήσουν γιατί προσπαθώ να τελειώσω κάτι επείγον για τη δουλειά μου. Αλλά όλο και κάτι προκύπτει και μπαίνουν στο γραφείο μου να με ρωτήσουν πράγματα. Κάποια στιγμή τους λέω: «Και τώρα τέλος οι διακοπές. Δεν ξαναμπαίνει κανείς στο γραφείο μου!» Μετά από 10 λεπτά βλέπω την Εβίτα να πλησιάζει. Σηκώνω τα μάτια μου και την κοιτάζω. Μου λέει «Έρχομαι ειρηνικά.»

✔ Έχει αφήσει κάτι τάπες πάνω στο τραπέζι και τη ρωτάω αν τις θέλει ή είναι για πέταμα. Τις μάζευε πέρσι από τσιπς και άλλα αλμυρά (δυστυχώς).
«Τι λες μαμά; Ξέρεις τι τράβηξα για να τις μαζέψω; Μούδιασαν τα χείλια μου!»