Πώς αντιδράς στα αρνητικά σχόλια στο internet?

O Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε πει: “Έχεις εχθρούς; Ωραία. Αυτό σημαίνει ότι πήρες θέση για κάτι, κάποια στιγμή στη ζωή σου”.

Εχθρούς δεν ξέρω αν έχω, αλλά θέση πάντα παίρνω. Και όταν παίρνεις θέση θα ακούσεις και θετικά και αρνητικά σχόλια. Ο μόνος τρόπος για να μην ακούσεις κανένα αρνητικό σχόλιο είναι να γίνεις αόρατος και να ζεις στη σκιά.

Και παρ’ όλο που κανείς δε θέλει να ζει στη σκιά, τα αρνητικά σχόλια δεν αρέσουν σε κανέναν…

Με τη μεγάλη μου κόρη την Εβελίνα μας συνδέει κάτι κοινό: Μας αρέσει να εκφραζόμαστε και να γράφουμε online. Τον τελευταίο καιρό γράφει ιστορίες στο  Tumblr και άλλες online πλατφόρμες.

Και όπως είπαμε, όταν βγάζεις τον εαυτό σου εκεί έξω, υπάρχει η πιθανότητα να συνειδητοποιήσεις ότι η δουλειά σου δεν αρέσει.  Ή να ακούσεις κακοήθειες. Αυτό δε συμβαίνει μόνο στο διαδίκτυο, συμβαίνει παντού.

Επίσης αυτό δεν συμβαίνει μόνο στους ανθρώπους που έχουν blog ή γράφουν κείμενα. Μπορεί να συμβεί σε όλους γιατί όλοι έχουν κάποια μικρή ή μεγάλη παρουσία online μέσω Facebook, Instagram ή άλλης πλατφόρμας.

Στο διαδίκτυο δίνεται επίσης η ευκαιρία σε κάποιους να κρυφτούν πίσω από την ανωνυμία τους και να πουν πράγματα που μπορεί να μην τα έλεγαν μπροστά σου.

Σε εμένα αυτό έχει συμβεί κάποιες φορές, αλλά όχι πολλές.  Μια φορά για παράδειγμα είχα πάρει θέση για κάποιο πολιτικό θέμα, παρ’ όλο που ήξερα ότι θα χτυπήσω ευαίσθητες χορδές. Αντιπαθώ την πολιτική αλλά εκείνη την περίοδο το θεωρούσα υποχρέωσή μου να πω τη γνώμη μου και να πάρω θέση,  όποιες κι αν ήταν οι συνέπειες. Εννοείται λοιπόν ότι άρχισα να δέχομαι αρνητικά σχόλια, τόσο επώνυμα όσο και ανώνυμα.

Πέρα όμως από τα πολιτικά θέματα, να ένα ενδεικτικό παράδειγμα αρνητικού σχολίου που έχω πάρει:  Όταν έγραψα το post για το πώς να ντύσουμε τα σχολικά βιβλία με διαφανές πλαστικό (που έχει αγαπηθεί πάρα πολύ γιατί έχει βοηθήσει πολύ κόσμο) έλαβα το εξής μήνυμα:

Δεν είναι δηλαδή μηνύματα τύπου “σε μισώ” αλλά είναι ελαφρώς ειρωνικά, λίγο στο πνεύμα “έχω κάθε δικαίωμα να κάθομαι και να κριτικάρω γιατί ποια είσαι εσύ για να έχεις blog;”

Μερικά σχόλια είναι λίγο πιο κακοήθη, αλλά συνήθως κυμαίνονται σε αυτή την κλίμακα.

Στην αρχή του καλοκαιριού η Εβελίνα πήρε ένα αρνητικό σχόλιο που αφορούσε ένα βίντεο που είχε δημοσιεύσει. Στο βίντεο είχε ηχογραφήσει τον εαυτό της να τραγουδάει και ως αποτέλεσμα και πήρε το παρακάτω αρνητικό σχόλιο:

 

Μετάφραση:
“Ακούγεσαι σαν σκ*τά, τα φωνητικά σου είναι απαίσια, συνέχισε να έχεις ένα σκ*τένιο λογαριασμό στο tumblr που γράφει για το ninjago και μείνε μακριά από το voice acting”.

Επειδή κάθε φορά που μου συμβαίνει κάτι αρνητικό στο διαδίκτυο, το μοιράζομαι πάντα με τις κόρες μου, αισθάνονται κι εκείνες άνετα να μοιραστούν τις δικές τους  αντίστοιχες “περιπέτειες”. Έτσι ήρθε και μου το έδειξε. Ήξερε τι θα της πω γιατί το έχουμε ξανασυζητήσει. Θα της έλεγα να μην του απαντήσει, όπως δεν απαντάω κι εγώ σε αντίστοιχα κακοήθη σχόλια. Λένε “don’t feed the trolls” μη δίνεις τροφή στα trolls δηλαδή, γιατί η απάντησή σου του δίνει πάτημα να απαντήσει συνεχίζοντας να διασπέρνει αρνητική ενέργεια.

Αλλά το “don’t feed the trolls” είναι σχετικό. Αν κάποιος σου γράψει ένα αρνητικό σχόλιο στο blog σου, μπορείς να επιλέξεις να μην το δημοσιεύσεις – και να τελειώσεις εκεί.

Φυσικά αυτός δεν είναι ο μόνος τρόπος να το χειριστείς. Μπορείς να επιλέξεις να απαντήσεις. Εγώ συνήθως δεν δημοσιεύω αρνητικά σχόλια στο blog μου (όπως το παραπάνω για το παλτό). Δεν με ενοχλούν, ίσα – ίσα που τα αρχειοθετώ και τα κρατάω γιατί στο μέλλον μπορεί να θελήσω να γράψω κάτι σχετικό (όπως σήμερα)! Αλλά δε θα επιτρέψω τη δημοσίευση του ειρωνικού σχολίου κάτω από το ωραίο μου post,  με τον ίδιο τρόπο που δεν θα άφηνα κάποιον να μπει στο σπίτι μου και πετάξει τα σκουπίδια του στο πάτωμα. Είναι δικό μου το σπίτι και το θέλω καθαρό!

Έτσι λοιπόν όταν η Εβελίνα μου έδειξε το σχόλιο η γνώμη μου ήταν να το σβήσει ή να το αγνοήσει.

Η απάντησή της ήταν “θα το σκεφτώ”.

Λίγες ώρες μετά, μου είπε ότι το σκέφτηκε και τελικά… του απάντησε.

Πριν να σας γράψω την απάντησή της, να πω ότι χαίρομαι που με παράκουσε, όσο κι αν ακούγεται περίεργο. Δε θέλω τα παιδιά μου να κάνουν ό,τι τους λέω. Θέλω να ακούνε την άποψή μου, θέλω να την λαμβάνουν υπ’ όψιν τους, θέλω να ξέρουν ότι “ξέρω τι λέω”, αλλά περισσότερο από όλα θέλω να αποφασίζουν για τον εαυτό τους.

Δεν θέλω να υπάρχει κανείς στη ζωή τους, γονιός, φίλος, συγγενής ή σύντροφος που να τις επηρεάζει τόσο ώστε να χάνουν τον εαυτό τους. Ας κάνουν και λάθος, δεν πειράζει. Τα λάθη έχουν αξία γιατί παίρνεις μαθήματα. Εξάλλου καλύτερα να κάνεις λάθος, παρά να χάσεις την ικανότητα να σκέφτεσαι να αξιολογείς και να αποφασίζεις.

Θα γράψω εδώ κατευθείαν τη μετάφραση της απάντησης. Του έγραψε λοιπόν.

Ευχαριστώ! ^^

ΟΚ, αλλά για να σοβαρευτούμε, δεν είμαι εδώ για να ξεκινήσω κανένα δράμα και δε θέλω να το συνεχίσω. Θέλω όμως να πω δυο λόγια.

Δεν… με νοιάζει;

Δεν είμαι υποχρεωμένη να ακούω τον κάθε τυχόντα στο internet να μου λέει ότι είμαι χάλια. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος.

Χαίρομαι όμως που συνέβη σε μένα για δύο λόγους:

1. Ήμουν εγώ και όχι κάποιος άλλος. Ξέρω ότι η πλειοψηφία των φίλων μου είναι ευαίσθητοι σε τέτοια πράγματα και μπορεί να είχε κάνει κακό στην υγεία τους. Δεν ξέρεις τι είδους πρόβλημα δημιουργείς σε αυτόν που στέλνεις κάτι τέτοιο και δεν έχεις κανέναν τρόπο να γνωρίζεις αν θα είχα πάθει νευρικό κλονισμό. Αυτό που έκανες είναι ανώριμο και απάνθρωπο.
2. Και νούμερο 2, πήρα το πρώτο μου ανώνυμο hate σχόλιο, μου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσω για το θέμα.

Δεν έχεις ιδέα πόσο πληγώνονται κάποιοι με τέτοια πράγματα.

Δεν είσαι “cool” ή “ανώτερος” κα δεν είναι “δικαίωμά σου” να στέλνεις μηνύματα μίσους. Είσαι απλά απόλυτα ανώριμος και αγενής.

Και εϊ, υπάρχει λόγος που λέγεται ανώνυμο hate. Οι άνθρωποι πίσω από αυτά τα μηνύματα το ξέρουν ήδη.

Αλλά όχι, αυτό δεν είναι ένα μήνυμα προς όσους στέλνουν μηνύματα μίσους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν χρειάζονται απάντηση, ειδικά από κάποιον που “ακούγεται σαν σκ*τα”.

Αυτό είναι ένα μήνυμα προς όσους λαμβάνουν ανώνυμα μηνύματα μίσους, και θέλω να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι.

Όπως είπα, υπάρχει λόγος που οι άνθρωποι αυτοί κρύβονται πίσω από τη μάσκα του ανώνυμου.  Μην το αφήσετε να σας επηρεάσει. 💜

 

Συμπέρασμα

Δεν υπάρχει ένας μόνος σωστός τρόπος για να απαντήσετε στα αρνητικά σχόλια στο internet. Μπορείτε να επιλέξετε να τα αγνοήσετε, μπορείτε να απαντήσετε με ευγένεια, μπορείτε να τα αξιοποιήσετε για να εμπνεύσετε άλλους ή μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε ένα ολόκληρο τραγούδι (δείτε ενσωματωμένο βίντεο παρακάτω).

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε τη συμπεριφορά ή τις πράξεις των άλλων. Μπορείτε μόνο να ελέγξετε πώς θα αντιδράσετε (ή δε θα αντιδράσετε) εσείς. Ό,τι κι αν επιλέξετε να κάνετε όμως, να την ακούτε την Εβελίνα και μην αφήσετε κανένα αρνητικό σχόλιο να σας επηρεάσει!