Μόνο για τα αγόρια

Είναι δυναμική, ώριμη, έξυπνη και με κάνει πάντα να γελάω. Είναι 10 και είναι έτοιμη να πετάξει! Εβελίνα στις πιο πρόσφατες ατάκες της:

✓ Έχει μπροστά της δύο cookies. Πριν να τα φάει λέει:
Οι αδελφοί cookies θα μας λείψουν. Θα φωλιάζουν όμως στην καρδιά μας για πάντα.

✓ Φιλοσοφικές ανησυχίες:
Αν δεν υπήρχα, πώς θα ήτανε; Τι θα ήμουν; Αέρας; Ένα τίποτα…

✓ Κι άλλες φιλοσοφικές ανησυχίες:
Μαμά θέλω να σε ρωτήσω κάτι πολύ σοβαρό. Αν οι άνθρωποι ήταν από σοκολάτα, πόσοι θα είχαμε απομείνει;

✓ Εβίτα: Έπαιξα UNO με την μαμά και έχασα.
Εβελίνα σε μένα: Μαμά πρώτη φορά έπαιξες UNO και κέρδισες; Τι λες! Θα υπάρχει μέσα σου το πνεύμα του UNU.

✓ Αυτοί που παίζουν ροκ μουσική λένε ροκάρω, σωστά;
Ναι.
Άρα αυτοί που παίζουν ποπ μουσική λένε …ποπάρω;

✓ Μου δείχνει e-mail που έχει στείλει σε φίλο της που όλο πειράζονται:
Θέμα: ναναναναννανανα (το κοροϊδευτικό νανανα)
Μήνυμα: Μπούφε!
Και emoticons.

✓ Κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση με τα κορίτσια και υπάρχει ένταση. Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο νονός της Εβίτας, ο οποίος είναι μέσα στην τρελή χαρά και κάνει πλάκα. Εγώ φυσικά ανταποκρίνομαι και κάνω κι εγώ πλάκα και γελάω. Μόλις κλείνω το τηλέφωνο μου λέει η Εβελίνα: “Είδες τώρα αισθάνεσαι καλύτερα.” Της εξηγώ: “Εβελίνα ο λόγος που ήμουν χαρούμενη στο τηλέφωνο είναι γιατί δε μου χρωστάει τίποτα ο άνθρωπος να του φορτώσω τα προβλήματά μου.”
“Δηλαδή δεν αισθάνεσαι καλύτερα; Δηλαδή όλο αυτό ήταν απλά για να μην το δείξεις; Μαμά θα έπρεπε να παίζεις στο θέατρο!”

✓ Εβελίνα: Η οδοντίατρος με ρώτησε κάθε πότε τρώμε γλυκά και της είπα.
Εγώ: Τι της είπες;
Εβελίνα: Την αλήθεια. Ότι μας έχεις περιορίσει να τρώμε μόνο το Σαββατοκύριακο.
Εγώ: Κι εκείνη τι είπε;
Εβελίνα: Ικανοποιήθηκε.

✓ Με αφορμή μια ταινία που είχαμε νοικιάσει και δεν της είχε αρέσει μου εξηγεί business plan που έχει στο νου της:  Εκείνο που πρέπει να γίνεται είναι αν κάτι δεν σου αρέσει πρέπει να πληρώνεις ελάχιστα (π.χ. μισό ευρώ), αν σου αρέσει, κανονική τιμή.

✓ Εβελίνα: Μαμά τι θα πει feel;
Της λέω.
Εβελίνα: Το ήξερα!
Εγώ: Γιατί που το άκουσες;
Εβελίνα: Σε ένα τραγούδι. Έλεγε, “Can you feel the love tonight?”
(Είναι βέβαια σίγουρο ότι θα ακολουθήσουν και πιο δύσκολες λέξεις από τραγούδια!)

✓ Επανέρχεται το θέμα ενός νέου μωρού (επιμονή που σπάει κόκαλα).
Μαμά θέλουμε ένα αδελφάκι! Εξάλλου είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσουμε να τσακωνόμαστε με την Εβίτα. Γιατί τα μικρά παιδιά δεν κάνει να βλέπουν βία.

✓ Στο ίδιο θέμα: Έρχονται φίλοι σπίτι με αγόρι 2 χρονών που είναι ζωηρό. Όταν φεύγουν λέω στα κορίτσια:
Είδατε πόσο άτακτος ήταν ο Γιώργος; Είδατε τι θα τραβούσατε αν είχατε μικρό αδελφάκι;
Εβελίνα: Ναι έχεις δίκιο. Τελικά θέλουμε κοριτσάκι!

✓ Κάποια στιγμή της ξεφεύγει και λέει στην αδελφή της: “Ρε!”
Αμέσως γυρνάει και μου λέει: “Με την καλή έννοια το λέω.”

✓ Τους εξηγώ ότι αυτό που κάνανε να πιουν ζεστή σοκολάτα λίγο πριν να πάνε για ύπνο καθημερινή, ήταν “παρασπονδία”.
Εβελίνα: “Άσε με μαμά. Κάναμε σήμερα στο σχολείο για τα δικαιώματα του παιδιού!”

✓ Έρχεται συνάμενη κουνάμενη με ανακοίνωση για εκδρομή από το σχολείο στα χέρια. “Μαμά τα έχω συμπληρωμένα όλα τα στοιχεία. Απλά την υπογραφή σου θα βάλεις!” (και μου βάζει το στυλό στο χέρι)

✓ Ήμασταν στο γκαράζ του σπιτιού μας.
Εβελίνα: Μαμά είναι απίστευτο. Μόλις κοίταξα έντονα αυτό το φωτάκι εκείνο έσβησε.
Εγώ: Τι λες… Μπορεί να έχεις special δυνάμεις!
Απομακρύνεται από το υπόστεγο και βγαίνει έξω, κάτω από τον ουρανό. Απλώνει τα χέρια, κοιτάει ψηλά και λέει “Χοιρινό πέσε!”

(Για να δει αν θα της πέσει χοιρινό στα χέρια)

✓ Μου εξηγεί τις διαβαθμίσεις των παιδιών που υπάρχουν στο σχολείο:
Στο σχολείο υπάρχουν τα ντροπαλά παιδιά, τα μισοντρόπαλα παιδιά και αυτά που δεν τους νοιάζει τίποτα.

✓ Εβελίνα: Μαμά άκου κόλπο. Στο σχολείο κάνω αυτό το βλέμμα (και μου δείχνει άγριο βλέμμα). Όταν έχω θέμα με κάποιον τον κοιτάζω έτσι ακίνητη για μερικά λεπτά. Δεν ανοιγοκλείνω μάτια. Και τρομάζει και φεύγει.
Εγώ: Τι λες;
Εβελίνα: Ναι. Αλλά είναι μόνο για τα αγόρια. Στα κορίτσια δεν πιάνει.

Άλλη μία απόδειξη ότι εμείς τα κορίτσια είμαστε πιο πολύπλοκα πλάσματα και θέλουμε ιδιαίτερους χειρισμούς. 🙂
Καλό υπόλοιπο της εβδομάδας!

Photo by Lambert Wolterbeek Muller