Εκείνο το μικρό, δυναμικό, «ατακαδόρικο» κορίτσι που ήταν μόλις 5,5 όταν ξεκίνησα το blog μου, φέτος πηγαίνει τρίτη λυκείου. Και σε λίγους μήνες γίνεται 18! Η πλάκα που γίνεται τον τελευταίο καιρό για το πώς θα αλλάξει η ζωή στο σπίτι όταν θα γίνει 18, δεν περιγράφεται! Εκείνη μου λέει «η ζωή σου τελειώνει μαμά» […]
Η μαμά κάτω από το σομπρέρο
Όταν τα παιδιά πήγαιναν νηπιαγωγείο και δημοτικό, η γιορτή της μητέρας είχε μια “επισημότητα”. Οι μέρες πριν από τη γιορτή της μητέρας, ήταν αφιερωμένες στο να φτιάχνουν καρτούλες και ζωγραφιές και να συνωμοτούν για τις εκπλήξεις που θα μου κάνουν την ημέρα της γιορτής. Όλα αυτά βέβαια, ξεκινούσαν από το σχολείο, με προτροπή των δασκάλων! […]
Μικρές στιγμές που μας ενώνουν
Πάνω από το πλυντήριο ρούχων έχω κολλήσει μια πινακίδα που γράφει: “Αν μεγαλώνεις παιδιά να ξέρεις ότι κάποια μέρα οι σωροί από άπλυτα θα εξαφανιστούν και ότι απροσδόκητα θα σου λείπουν.” Όταν λοιπόν βαρυγκωμώ για ένα ακόμα πλυντήριο που έχω να βάλω, βλέπω το ρητό και συνέρχομαι. Γιατί δεν έχω καμία αμφιβολία ότι κάποτε (κοίτα […]
Μας είχε πιάσει νοσταλγία…
Την προηγούμενη εβδομάδα συνέβη το αδιανόητο: Οι κόρες μου έκλεισαν η μία τα 16 και η άλλη τα 14! Όσοι παρακολουθείτε το blog από τα πρώτα του χρόνια μπορεί να θυμάστε την 16χρονη Εβελίνα ως νηπιαγωγάκι. Ζωγράφιζε κάστρα με φ-Λ-ουρούς, έγραψε την πρώτη της λέξη επειδή της είχα ζητήσει ησυχία (κι έτσι για να μη […]
Το δυσκολότερο κομμάτι της μητρότητας
Την προηγούμενη εβδομάδα συνέβη το “αδιανόητο”: Η Εβελίνα έφτιαξε τα πράγματά της, με αγκάλιασε και έφυγε για… 4ήμερη! Δεν ξέρω γιατί μου φάνηκε “αδιανόητο”. Ίσως επειδή εμείς είχαμε πάει 5ήμερη στην Τρίτη Λυκείου – και όχι στην Τρίτη Γυμνασίου όπως στην περίπτωση της Εβελίνας. Ίσως επειδή είναι η πρώτη φορά που πηγαίνει κάπου μόνη της για […]
- 1
- 2
- 3
- …
- 40
- Επόμενη σελίδα »
