Τρίτη απόγευμα και μετά από μία έντονη περίοδο με πολύ τρέξιμο θα περνούσα επιτέλους ένα χαλαρό απόγευμα με τα παιδιά. Πετούσαν στα σύννεφα! Οι διαβουλεύσεις μεταξύ τους άρχισαν, για να μπορέσουν να καταλήξουν στο ιδανικό παιχνίδι για να παίξουμε. Εγώ ήμουν δίπλα, αλλά περίμενα υπομονετικά να μάθω ποια θα ήταν η απόφασή τους.
Εβελίνα: Τι να τη βάλουμε να παίξει τη μαμά μαζί μας;
Εβίτα: Δεν ξέρω. Τι λες;
Εβελίνα: Τι λες για παντομίμα; Πλάκα θα έχει να τη δούμε να παριστάνει το κουνελάκι!
Γελάνε, αλλά συνεχίζουν το διάλογο για να βρουν το πραγματικά ιδανικό παιχνίδι.
Εβίτα: Τι λες για Twister?
Εγώ (πετάγομαι): Ναι Twister!
Εβελίνα: Μπα… Είσαι γυμνάστρια. Θα μας νικήσεις.
Εβίτα: Ε τότε τι;
Εβελίνα: Δεν ξέρω, κάτι που να της ταιριάζει.
«Για να σκεφτούμε…» παραμιλάει η Εβελίνα… «Τι παιχνίδι της ταιριάζει πραγματικά της μαμάς;»
Κάνει ένα λεπτό παύση για να σκεφτεί και μετά απαντάει από μόνη της με απόλυτη βεβαιότητα: «Ο Γκρινιάρης».
Photo by rekre89
Ε, έχουμε και τους λόγους μας! χαχα..
Βρε τις μικρές τις παμπόνηρες! 😀 Άσπα μη μασάς! Έχεις όλο τον μαμαδόκοσμο μαζί σου χαχα
Σοφία ας ενωθούμε. Μην αφήσουμε τα παιδιά μας να πατήσουν πόδι! χαχα
Μα βρε κορίτσια όχι και Γκρηνιάρης…..χα χα χα!
Απολαυστικές!
Κάτι θα ξέρουν Αγγέλα… χαχαχα!
Ο γκρινιάρης θα μου πήγαινε κι εμένα! Είναι ένας ρόλος που δικαιωματικά μας ανήκει,εμας των μαμάδων, πως να το κάνουμε δηλαδή!
Πες τα, πες τα!
Κόρες-μαμά: 2-0 :))))))
Μα εντελώς!
Ο γκρινιάρης;;;; Μα γιατί;;; Απίστευτο punchline! Άντε μαμά, ευκαιρία να τους αλλάξεις γνώμη! Φιλιά!
Μου βάζεις δύσκολααα!
Ωωωωω!!!!Καημένη μαμά!!!Οι μικρές ζουζούνες σου κάνουν καψώνια!!! Εχεις μπροστά σου δύο ολόκληρες εβδομάδες για να αποδείξεις πως αυτό το παιχνίδι δεν σου πάει….τοι ίδιο κι εγώ!Ουφ…και ωχ!
Για να δούμε Κατερίνα… Θα σταθούμε στο ύψος μας για δύο ολόκληρες εβδομάδες χωρίς… γκρίνια;
(ωχ ωχ…)
χαχαχαχχα!Έλιωσα!
Είδες τι ακούω; χαχα…