Παππούδες, εγγόνια, online, offline

Αυτό το Σαββατοκύριακο έζησα την ίδια ιστορία δύο φορές, από δύο εντελώς διαφορετικές πλευρές μία με την κόρη μου και μία με τους γονείς μου. Και οι δύο να έρχονται σε μένα για να λύσουν τις απορίες τους σχετικά με τρόπους επικοινωνίας εντός ή εκτός διαδικτύου.

Η κόρη μου είχε απορία σε ποιο σημείο του φακέλου να κολλήσει τα γραμματόσημα για το γράμμα που ετοίμαζε για συμμαθήτρια της στο σχολείο. Η δασκάλα τους, τούς είχε βάλει εργασία να ανταλλάξουν γράμματα μεταξύ τους και όταν της έδωσα τα γραμματόσημα δεν ήξερε πού να τα κολλήσει! Όταν τελικά έμαθε πού μπαίνουν αναγκάστηκε να σβήσει με γόμα το σπιτάκι με τα κεραμίδια που είχε ζωγραφίσει στην πάνω δεξιά γωνία του φακέλου…

Οι γονείς μου (70+), που κάθε φορά που μαζευόμαστε για φαγητό βρίσκουν την ευκαιρία να λύσουν τις απορίες για τους υπολογιστές και το internet, αυτή τη φορά με ρώτησαν για τη διαφορά των browser (Firefox ή Chrome?) ενώ πάντα συζητάμε και για αυτό εδώ το blog. Όσο κι αν βλεπόμαστε, εδώ διαβάζουν ιστορίες που μπορεί αλλιώς να μη μάθαιναν ποτέ κι έτσι έχουν γίνει από τους μεγαλύτερους fans.

Πριν από δύο χρόνια, όταν έμαθαν ότι ο Δήμος μας διοργάνωνε σεμινάρια υπολογιστών για τους δημότες του αποφάσισαν να τα παρακολουθήσουν. Εκεί έμαθαν τα βασικά και με λίγη βοήθεια από εμάς, έχουν μάθει πλέον να περιηγούνται, να διαβάζουν τα αγαπημένα τους blogs (όλα βρίσκονται στη γραμμή σελιδοδεικτών του browser για εύκολη πρόσβαση), να μπαίνουν στο email τους και να αναζητούν στο Google τις πληροφορίες που τους ενδιαφέρουν.

Έτσι ενώ εδώ συνήθως γράφω ατάκες παιδιών, αυτή τη φορά θα γράψω ατάκες γονιών μου που έχουν σχέση με το internet!

✔ Πάσχα, όλοι μαζί σε διακοπές εκτός Αθηνών. Eίμαι μπροστά στον υπολογιστή και γράφω.
Μπαμπάς μου: Τι γράφεις; Για το blog σου;
Εγώ: Ναι.
Μπαμπάς μου: Τι;
Εγώ: Δε σου λέω τώρα. Όταν θα πας Αθήνα, θα μπεις internet θα δεις.
Μπαμπάς μου: Καλέ είμαστε εδώ τώρα και σε ρωτάω. Θα περιμένω να πάω σε δυο μέρες Αθήνα, να ανοίξω υπολογιστή για να δω τι έγραψες; Μπα… θα με τρελάνεις!

✔ Μετά την 25η Μαρτίου
Η μαμά μου αγκαλιάζει την Εβίτα: Έμαθα από το twitter ότι είπες υπέροχα το ποίημά σου!

✔ Παράπονο μαμάς μου
Στις εκπομπές μαγειρικής ενώ λένε ότι τη συνταγή θα τη βρεις στο site, μπαίνω στο site και η πιο πρόσφατη που έχουν ανεβάσει είναι η χθεσινή ή προχθεσινή. Γιατί αργούν τόσο;

✔ Παρασκευή, μπαίνω σπίτι των γονιών μου και η μαμά μου έχει ανοιχτό το blog μου
Μαμά μου: Ευτυχώς που ήρθες! Δε δουλεύουν τα ηχεία. Πώς θα δω το βίντεο που έβαλες χωρίς ήχο;
Της τα συνέδεσα.
Το είδε επί τόπου.
Είπε: ΚΑΛΟΟΟΟ!

✔ Χθες στο μεσημεριανό τραπέζι
Μπαμπάς μου: Το ξέρεις ότι τα ΙΚΕΑ έχουν επαγωγικές εστίες;
Εγώ: Διάβασες το τελευταίο post μου;
Μπαμπάς μου: Το διάβασε η μαμά σου και μου το ‘πε.
Εγώ: Πετάει η ομάδα.

Κλείνοντας, ας επανέλθω από εκεί που ξεκίνησα: Από το γράμμα ταχυδρομείου της Εβελίνας. Αφού λοιπόν κόλλησε τα γραμματόσημα κι έκλεισε το φάκελο μου είπε:
– Μαμά τελικά διόρθωσα το γράμμα που είχα γράψει στη Δήμητρα. Γιατί έμαθα ότι όταν τα γράμματα παραδοθούν θα τα διαβάσουμε δυνατά στην τάξη.
– Αλήθεια; Καλά έκανες. Και τι ήταν αυτό που έγραφες και πήγες και διόρθωσες;
– Είχα γράψει: «Αγαπημένη μου Δήμητρα. Σου γράφω αυτό το γράμμα τρώγοντας πατατάκια.» Ε, και αυτό δεν ήθελα να το ακούσουν όλοι στην τάξη.

Λοιπόν η κόρη μου εντάξει. Το έπιασε το θέμα προσωπικών δεδομένων. Να θυμηθώ τώρα να μιλήσω στους γονείς μου για τα privacy issues και τι ακριβώς μοιραζόμαστε στο διαδίκτυο. Ουφ, η δουλειά μου online ή offline δε σταματάει ποτέ!