Περνάει το Δ1

Όλα τα παιδιά είναι μοναδικά. Και η Εβίτα το ίδιο. Πρόσφατο «μοναδικό επίτευγμά» της ότι Παρασκευή που έκλεισαν τα σχολεία για το Πάσχα, γύρισε σπίτι και διάβασε όλα της τα μαθήματα για να είναι ελεύθερη στις διακοπές. Το βράδυ που γύρισε από τα Αγγλικά, κάθισε και διάβασε και τα Αγγλικά. Δεν το έκανε επειδή της αρέσει να διαβάζει. Το έκανε επειδή της αρέσει να παίζει. Και ήθελε να βγάλει το σχολείο από μυαλό της και να παίζει ξέγνοιαστη ως την τελευταία μέρα των διακοπών!

Εβίτα, στις τελευταίες της ατάκες:

✔ Επιστρέφοντας τη Δευτέρα στην Αθήνα από τις διακοπές του Πάσχα, περνάμε μπροστά από το σχολείο της: «Ωχ.. το σχολείο μου… Καίγονται τα μάτια μου, καίγονται!»

✔ Εκείνη τη φορά που είχε βάλει σκούπα:
«Κάποιες φορές ήλπιζα να μην είχαμε μεγάλο σπίτι».
(Αλλά μετά το ξανασκέφτεται)
«Η απλά να είχαμε υπηρέτες».

✔ Εβίτα: Μαμά είδα απόψε ένα όνειρο, αλλά δε θα σου πω τι είδα.
Εγώ: Εντάξει. Αλλά γιατί μου το λες αφού δεν έχεις σκοπό να μου πεις;
Εβίτα: Για να ξέρεις ότι ονειρεύομαι.

✔  Λίγο πριν να πάω να πάρω τους βαθμούς του δεύτερου τριμήνου:
Εγώ: Κορίτσια προσέξτε. Την Πέμπτη θα δω τις δασκάλες σας. Αυτές τις δυο μέρες κοιτάξτε να δείχνετε τον καλύτερό σας εαυτό!
Εβίτα: Μαμά ακόμα και αδιάβαστες να πηγαίνουμε μέχρι την Πέμπτη, η βαθμολογία αυτή δεν μετράει για το δεύτερο τρίμηνο (γιατί το δεύτερο είχε περάσει), μετράει για το τρίτο.
Εγώ: Τι λες Εβίτα; Δηλαδή αν αύριο πας αδιάβαστη, την Πέμπτη που θα δω τη δασκάλα σου δε θα μου το πει;
Εβίτα: Κανονικά δεν πρέπει να σου το πει. Κανονικά θα πρέπει να στο πει στο τέλος του τρίτου τριμήνου.
Εγώ: Εβίτα τι λες; Θα με τρελάνεις;
Εβίτα: Ε τι; Κανονικά δε θα πρέπει να το αναφέρει.
Εγώ: Εβίτα, θα με τρελάνεις;
Εβίτα: Απλά άστο μαμά. Απλά άστο.

✔ Εγώ: Τι έγινε Εβίτα; Πώς σου φάνηκε που μετά από τόσο καιρό συνάντησες τη φίλη σου;
Εβίτα: Καλά. Αλλά έχει ζωηρέψει πολύ! Με έριξε κάτω και με αγκάλιαζε χωρίς έλεος!

✔ Δε θα περίμενα τίποτα λιγότερο από ένα παιδί που θέλει να γίνει κτηνίατρος αλλά και «ξερολόγος» (= εκείνος που μελετάει τα ζώα που ζουν στην ξηρά). Μου λέει: «Μαμά κάποια παιδιά είναι πολύ χαζά. Αν τους ρωτήσεις τι προτιμάνε, ένα iPad ή ένα σκύλο, απαντούν ένα iPad.»

✔ Εβίτα: Μαμά εγώ και ο Λευτέρης έχουμε κάτι κοινό.
Εγώ: Μπράβο Εβίτα! Για πες…
Εβίτα: Σε κανέναν από τους δύο μας δεν αρέσει η ρακή.
(σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ούτε καν ήξερα ότι έχει ακούσει τι είναι η ρακή)

✔ Κάνει μια άσκηση Μαθηματικών για το σχολείο. Η ερώτηση που πρέπει να απαντήσει είναι: «Στην καθημερινή μας ζωή πού συναντάμε παράλληλες γραμμές;» Απαντάει: «It’s a mystery».

✔ Διάλογος οι δύο αδελφές μεταξύ τους:
Εβελίνα: Στο πρώτο μου βιβλίο λέω να σου δώσω να κάνεις την εικονογράφηση Εβίτα, γιατί το ‘χεις.
Εβίτα: Ναι είναι αλήθεια. Το ‘χω.
Εβελίνα: Κι έτσι θα γλιτώσω λεφτά.
Εβίτα: Νομίζεις! Δε θα στην κάνω δωρεάν, θα με πληρώσεις!
Εβελίνα: Θες να έχεις πισίνα στο σπίτι σου Εβίτα; (και καλά για να της την πάρει εκείνη όταν θα έχει γίνει διάσημη συγγραφέας)
Εβίτα: Ναι! Γι’ αυτό θα με πληρώσεις, για να μπορώ να πάρω πισίνα. Εξ’ άλλου κι εσύ όταν θα με βοηθάς στο κτηνιατρείο θα σου δίνω μισθό.

✔ Τελειώνει τις δουλειές της και δίνει στον εαυτό της συγχαρητήρια:
«I rock».

✔ Ήταν 8 Απριλίου. Η Εβελίνα είπε στην Εβίτα κάτι που της φάνηκε απίστευτο. Η Εβίτα γεμάτη απορία τη ρώτησε:
«Μου κάνεις 8απριλιά ή είναι αλήθεια;»

✔ Γράφει το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας αντίστροφα για το σχολείο. Την ονομάζει «Κακοσκουφίτσα». Τον λύκο (που είναι καλός) τον ονομάζει «Κάλικο». Και η η τιμωρία που σκέφτηκε να βάλει στην Κακοσκουφίτσα επειδή πήγε να βράσει τον λύκο, ήταν να καθαρίζει κοπριά στον Ιππικό Όμιλο Αθηνών.

✔ Λίγο πριν να κοιμηθεί, μου δείχνει τον κατάλογο με τα που είχε να κάνει για την ημέρα. Τον είχε φτιάξει η ίδια το πρωί. Είχε όλες τις δουλειές διαγραμμένες (γιατί τις είχε ολοκληρώσει) εκτός από το παιχνίδι.
«Κοίτα μαμά… Δεν έπαιξα αρκετά. Δεν το διέγραψα το παιχνίδι».
Πήρα το αυστηρό μου: «Αλίμονό σου αν δεν παίξεις αύριο όλη μέρα. Θα σε παρακολουθώ. Θέλω να παίζεις ΟΛΗ μέρα! Όχι φτιάχνουμε μια λίστα απλά για να υπάρχει. Θα παίζεις ΟΛΗ ΜΕΡΑ, ακούς;»
Σκάει στα γέλια και μου λέει: «Παρ’ όλο που έχεις προϊστορικό χιούμορ, σε αγαπώ ακόμα».

✔ Εγώ: Εβίτα πώς της φάνηκε της φίλης σου που σε είδε με τα κοντά μαλλιά;
Εβίτα: Μου είπε «με γεια» αλλά δεν της φάνηκε περίεργο, το ήξερε ήδη ότι τα έχω κόψει. Η μαμά της διαβάζει το blog σου. (Το είχα γράψει).

✔ Τρώει προφιτερόλ και μετά κοιτάζει προς την κοιλιά της και λέει (στο προφιτερόλ):  Είσαι καλά εκεί μέσα;

✔ Και για αλλαγή, κλείνω κάπως διαφορετικά. Όχι με ατάκα της Εβίτας, αλλά με το σύνθημα του τμήματός της του Δ1, που την αντιπροσωπεύει απόλυτα:

Σεισμός. Σεισμός. Πέντε κόμμα ένα.
Κι αν δεν το καταλάβατε, περνάει το Δέλτα Ένα.

Photo by Patrick