Διασκεδάζοντας τους φόβους μας

Συζήτηση που κάναμε το Σάββατο το βράδυ με τα κορίτσια λίγο πριν το βραδινό διάβασμα. Το σκηνικό: Και οι τρεις στο δωμάτιο της Εβίτας, πάνω στο κρεβάτι…

Εβίτα: Μαμά όταν ήσουν παιδί φοβόσουν;
Εγώ: Και βέβαια φοβόμουν. Όλα τα παιδιά φοβούνται, άλλα λιγότερο άλλα περισσότερο. Και οι μεγάλοι φοβούνται!
Εβίτα: Και οι μεγάλοι φοβούνται;
Εγώ: Ε βέβαια. Αλλά δεν είναι φόβοι σαν και αυτοί που έχετε εσείς τα παιδιά. Είναι άλλοι φόβοι, φόβοι μεγάλων.

Δε λένε τίποτα. Σκέφτονται…

Εγώ: Τι νομίζετε ότι φοβάμαι εγώ; Για πείτε…
Εβελίνα: Ότι θα σε απολύσουν!
Εγώ: Αφού αυτό δεν ισχύει, το ξέρεις!
Εβελίνα: Ναι όντως, για πλάκα το είπα.
Εγώ: Γιατί δεν ισχύει;
Εβελίνα: Γιατί εσύ είσαι η υπεύθυνη. Δουλεύεις για τον εαυτό σου.
Εγώ: Σωστά. Λοιπόν; Τι νομίζετε ότι φοβάμαι;

Εβίτα: Εκείνο που φοβάσαι περισσότερο από όλα είναι ότι θα σβηστούν όλες οι ιστοσελίδες σου!
Εγώ: Είσαι σπουδαία! Μάντεψες σωστά! Αυτό το φοβάμαι!
Εβελίνα: Και ότι θα ξεχάσεις όλους σου τους κωδικούς και δεν θα μπορείς να μπεις πουθενά. Σε κανένα από τα site σου!
Εγώ: Μα πόσο δίκαιο έχεις! Και αυτό το φοβάμαι πολύ!

Λοιπόν… Θα μου πείτε κι εσείς τι φοβάστε;
Εβίτα: Δε θέλω να σου πω μαμά…
Εγώ: Δε θέλω να μου πεις αυτό που δε θες να μου πεις. Κράτα το για τον εαυτό σου. Πες μου ένα άλλο, ένα που να θέλεις  να μου πεις.
Εβίτα: Μμμμμ… Θα σου πω ένα. Φοβάμαι να μείνω μόνη χωρίς φίλους.
Εγώ: Μμμμ… Δε θα ήταν καθόλου ωραίο να μείνεις χωρίς φίλους. Θα ήταν πολύ τρομαχτικό. Αλλά μάλλον αποκλείεται να γίνει αυτό ε;
Εβίτα: Μάλλον.
Εγώ: Γιατί;
Εβίτα: Γιατί έχω ήδη φίλους, τους έχω ήδη κάνει.
Εγώ: Σωστά. Όλοι θέλουν να σε έχουν φίλη Εβίτα. Είσαι σπουδαίο παιδί και όλοι οι συμμαθητές σου σ’ αγαπάνε. Όλοι οι γονείς αυτό μου λένε κάθε φορά που βλεπόμαστε!

Εβελίνα θα μου πεις τώρα κι εσύ;
Εβελίνα: Δε θα σου πω το πρώτο που φοβάμαι, θα σου πω ένα άλλο.
Εγώ: Εντάξει…

Εβελίνα: Φοβάμαι ότι θα πεθάνω όσο είμαι παιδί.
Εγώ: Μμμμ.. Είναι τρομαχτικό αυτό… Αλλά θεωρείς ότι είναι πιθανόν να γίνει;
Εβελίνα: Όχι. Εκτός κι αν ξεσπάσει πόλεμος.
Εγώ: Ναι…
Εβελίνα: Αλλά αυτό δεν θα γίνει ε;
Εγώ: Είναι δύσκολο να ξεσπάσει πόλεμος… Γιατί νομίζεις ότι είναι δύσκολο;
Εβελίνα: Μάλλον γιατί η Ιταλία και η Γερμανία το έμαθαν το μάθημά τους στον πόλεμο. Οι Έλληνες είμαστε ανίκητοι.