Δυο ιδέες, δυο ευχές

Η τελευταία μέρα του χρόνου με βρίσκει να ξεφυλλίζω το νέο τεύχος του περιοδικού «Έτσι Απλά» και να χαμογελάω. Στην πρώτη σελίδα, στο editorial, η Αριστέα Σταυροπούλου, διευθύντρια σύνταξης του περιοδικού, αναφέρεται σε δύο αγαπημένα της posts από το blog μου – που είναι και δικά μου αγαπημένα…

Να τι γράφει:

Η αγαπημένη μου blogger Άσπα Τσαμαδή (aspaonline.gr) κατά καιρούς ανεβάζει μερικές εξαιρετικά χρήσιμες και ενδιαφέρουσες ιδέες στη σελίδα της. Όντας, λοιπόν, στο κατώφλι του 2015, θυμήθηκα δύο από εκείνες τις προτάσεις που μου άρεσαν πολύ και τις οποίες θεωρώ ότι αξίζει να αναπαραγάγω – ας πούμε ότι είναι το δικό μου πρωτοχρονιάτικο δώρο προς όλους εσάς…

Ιδέα 1η: «Εκτάκια υιοθετούν πρωτάκια» και, για όσους δεν κάνουν αμέσως τον συνειρμό, η ιδέα είναι ότι κάθε μαθητής της Στ’ Δημοτικού ενός σχολείου, από την αρχή και για όλη τη σχολική χρονιά, αναλαμβάνει τον ρόλο του καθοδηγητή και προστάτη ενός μαθητή της Α’ τάξης. Πρόκειται για μία πρακτική που εφαρμόζεται ήδη σε κάποια σχολεία με θετικότατα αποτελέσματα. Και ίσως ρωτήσετε «τι εφαρμογή μπορεί να έχει αυτό πέρα από τον χώρο ενός σχολείου;» Η σκέψη μου απλή και αυθόρμητη: Όλοι είμαστε «πρωτάκια» και «εκτάκια» κάποια στιγμή στη ζωή μας, σε κάποιον τομέα, για κάποια δραστηριότητα, για κάποιον σκοπό. Είναι βασικό οι πιο έμπειροι να αναλαμβάνουν την ευθύνη της καθοδήγησης, της βοήθειας, της προστασίας. Όχι μόνο στα λόγια και σαφώς όχι με την έννοια της αυθεντίας ή του «καπελώματος».  Είναι ουσιαστικό οι νεότεροι να βρίσκουν πραγματικά στους μεγαλύτερους αγάπη, γνώση, στήριξη, δηλαδή τα εφόδια για να πάνε πιο μακριά και πιο ψηλά… Σκεφτείτε το, γίνεται συχνά;

Ιδέα 2η: «Το βάζο των αναμνήσεων». Στο τέλος κάθε μέρας (ή σχεδόν κάθε, για να μη γίνει υποχρέωση) όλα τα μέλη της οικογένειας σημειώνουν σε ένα χαρτάκι ποιο ήταν το καλύτερο σημείο της ημέρας και το ρίχνουν σε ένα μεγάλο βάζο. Έτσι, μικροί και μεγάλοι μαθαίνουν να αναζητούν, να κρατούν, να αναγνωρίζουν και να εκτιμούν περισσότερο τα θετικά, ενώ στο τέλος της χρονιάς το βάζο ανοίγει και «ξεχύνονται» από μέσα οι όμορφες στιγμές ενός ολόκληρου χρόνου!

Ξεκινώντας, λοιπόν, το νέο έτος κάντε δυο ευχές, αλλά και βάλτε δυο στόχους: Από τη μία να βρίσκετε πάντα το «εκτάκι» και να είστε πάντα κι εσείς ικανοί και πρόθυμοι να γίνετε το «εκτάκι» για κάποιον. Και από την άλλη, να γεμίσετε το βάζο του 2015 με πολλές χαρούμενες αναμνήσεις, με χαρτάκια γεμάτα χαμόγελα, τρυφερότητα, αλήθεια, γέλιο και επιτυχία. Να έχετε μάτια και καρδιά ανοιχτά, ώστε να κρατήσετε και την πιο μικρή όμορφη στιγμή σας και αυτή να αρκεί για να λάμψετε ξανά όποτε το έχετε ανάγκη. Ψέματα… Άλλη μια ευχή: Υγεία για όλους! Καλή χρονιά!

——-
Αριστέα, σε ευχαριστώ για τη χαρά που μου έδωσες να με φιλοξενήσεις με αυτό τον υπέροχο τρόπο στο τεύχος του Ιανουαρίου. Να για αυτό αγαπώ το blogging και το internet, γιατί με έχει φέρει σε επαφή με υπέροχους ανθρώπους με τους οποίους έχουμε φτιάξει ένα δίκτυο υποστήριξης, έμπνευσης και ανταλλαγής ιδεών.  Το 2015 ξεκινάει με θετική ενέργεια και τις καλύτερες προϋποθέσεις. Είμαι σίγουρη ότι θα  είναι μια σπουδαία χρονιά.

Καλή χρονιά!