Από το 1 ως το 10 πώς θα βαθμολογούσες τον πόνο σου;

Μπαίνει η Εβελίνα στο γραφείο μου. Κάθεται απέναντί μου μουγκή. Την κοιτάζω. Μου λέει:

«Οι παλμοί σου μοιάζουν ανεβασμένοι».

Σαστίζω με αυτό που μου λέει. Αλλά αμέσως μετά καταλαβαίνω ότι προσποιείται ότι είναι ο Baymax από την ταινία Οι Υπερέξι. Σκάω στα γέλια. Εκείνη συνεχίζει.

 

«Από το 1 ως το 10 πώς θα βαθμολογούσες τον πόνο σου;»

Δεδομένου ότι μόλις έχω επιστρέψει από τo ΑΤΜ με τα 60 ευρώ της ημέρας και αισθάνομαι απαίσια με όλο αυτό το παράλογο που ζούμε, της απαντάω: «Δέκα».

Συνεχίζει:

«Μήπως χρειάζεσαι ιατρική βοήθεια;»
«Όχι baymax είμαι εντάξει» της απαντάω.
«Θα σε σκανάρω».

Κάνει και καλά ότι με σκανάρει.

«Οι παλμοί σου είναι ανεβασμένοι». Έρχεται να με αγκαλιάσει για να μου ρίξει τους παλμούς.

Την αγκαλιάζω κι εγώ «Τέλεια η αγκαλίτσα, ευχαριστώ! Έλα πήγαινε τώρα έχω κάτι επείγον να τελειώσω».

Με αγνοεί: «Μήπως χρειάζεσαι ιατρική βοήθεια;»
«Όχι ευχαριστώ.»
Κόλλησε η βελόνα: «Μήπως χρειάζεσαι ιατρική βοήθεια;»
«Όχι Baymax ευχαριστώ.»

Η Εβίτα που παρακολουθεί από απόσταση, παρεμβαίνει και μου σφυρίζει τι θα πρέπει να απαντήσω. Γιατί έχω δει την ταινία αλλά δεν θυμόμουν ότι υπάρχει σωστή απάντηση. Πες «Είμαι καλά και δεν πονάω» μόνο έτσι θα σε αφήσει.

«Είμαι καλά και δεν πονάω».
Και ως εκ θαύματος υποχωρεί: «Η θεραπεία σου τελείωσε».

Και κάπως έτσι αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες καταστάσεις που ζούμε… Με χιούμορ και αγκαλιές. Φυσικά επειδή είμαστε και bloggers, γράφουμε κιόλας και βοηθάει και αυτό.

Αν έχετε κι εσείς ανεβασμένους παλμούς, σας στέλνω μία μεγάλη διαδικτυακή αγκαλιά. Και εύχομαι να μπορέσουμε σύντομα να πούμε (και να το εννοούμε): «Είμαι καλά και δεν πονάω». Ή ακόμα καλύτερα «Bah-la-la-la»!

Photo by weketa, Evelina