Εγώ: Εβελίνα, να σε ρωτήσω κάτι πολύ σημαντικό; Θέλω να το σκεφτείς προσεκτικά και να μου πεις. Πώς θέλεις να σε φωνάζω; Όπως παλιά που σε φώναζα «δελφινάκι μου»; Όπως τώρα που φωνάζω την Εβίτα «θησαυρέ μου;» Εσένα πώς θες να σε φωνάζω; Πες μου για να ξέρω, για να είναι δικό μας και να μη φωνάζω κανέναν άλλον έτσι…
Σκέφτεται λίγο.
Εβελίνα: Να με λες «διαμαντάκι μου».
Εγώ: Διαμαντάκι μου; Πολύ μου αρέσει. Εντάξει λοιπόν, έτσι θα σε φωνάζω. Μόνο εσένα και κανέναν άλλον.
Αγκαλιαζόμαστε, τη λέω διαμαντάκι μου και φεύγει. Μετά από λίγο επιστρέφει.
Εβελίνα: Μαμά, γίνεται όμως κάποιες φορές να με λες απλά Εβελίνα;
allalogia
Ευχαριστώ που παραθέτεις την προσωπική σου εμπειρία πάνω στο θέμα. Συμφωνώ με όσα μας γράφεις. Καλώς ήρθες και θα τα λέμε 🙂
Μερικοί το προτιμούν … αριστερό
Καλημέρα. Σχετικά με την αριστεροχειρία έχεις απόλυτο δίκιο, φίλη μου.
Είμαι αριστερόχειρας αλλά γράφω, ράβω, κόβω με το ψαλίδι ΄χρησιμοποιώντας το δεξί. Κάνω δηλαδή με το δεξί όσα με πίεσαν να αλλάξω. Στον καιρό μου απαγορευόταν να γράφεις με το αριστερό. Μόνον το «καλό» το χεράκι έπρεπε να χρησιμοποιηθεί. Έτσι λοιπόν όποτε η μαμά μου με έβλεπε να πιάνω κάτι με το αριστερό με διόρθωνε.
Το αν μπλοκάρησε κάτι στον εγκέφαλο, αυτό δεν μπορώ να το πω με απόλυτη σιγουριά. Οι άλλοι θα το βλέπουν αυτό. Το βέβαιο είναι πως δεν αντιδρώ αυτομάτως, αν μου πουν να γυρίσω αριστερά ή δεξιά (και άκουσα κι άλλον της ιδίας περίπτωσης να το παθαίνει), ούτε μπορώ να κατευθύνω με ασφαλείς οδηγίες κάποιον. Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να μου πουν στρίψε ή κοίτα δεξιά και να κάνω το αντίθετο. Πρέπει να το σκεφτώ πρώτα και να έχω τεταμένη την προσοχή μου ώστε να αποφύγω το λάθος. Σκεφτείτε, πόσο βάσανο ήταν αυτό, όταν μάθαινα να οδηγώ και μου έδιναν οδηγίες οι εξεταστές. Ούτε να το θυμάμαι δε θέλω. Πρόσφατα μάλιστα μου έκανε δώρο η κόρη μου μια κούπα ανάγλυφη και θύμωνα που ποτέ δεν έβλεπα την παράσταστη πίνοντας…ώσπου συνειδητοποίησα ότι απευθύνεται σε δεξιόχειρες. Γκρρρρρ…..
Το μόνο θετικό από την πίεση για χρήση του άλλου χεριού είναι ότι μαθαίνεις να χρησιμοποιείς και τα δύο χέρια. (Εγώ ας πούμε χρησιμοποιώ το αριστερό χέρι για να μαζέψω χόρτα αλλά μεταφέρω το μαχαίρι στο δεξί για να κάνω τη λεπτή κίνηση να κόψω τις ρίζες κλπ.) Αυτά.
Άφησε λοιπόν το παιδάκι σου ελεύθερο. Ο εγκέφαλος του γνωρίζει καλύτερα. Και καμιά επίπτωση δεν υπάρχει από την αριστεροχειρία.
Να χαίρεσαι την ωραία σου οικογένεια. Σε χαιρετώ.
Sxedonola.blogspot.com
Στέλλα, Σοφία, σας ευχαριστώ!
Χαχαχα τέλειο! Θεά η Εβελίνα, δεν το συζητώ 🙂
Δεν παίζεται η Εβελίνα!Είναι πανέξυπνη!Απορώ πώς σκέφτηκε να σου πει κάτι τόσο απλό,με τέτοιο χαριτωμένο τρόπο…Στη φωτογραφία,που διαβάζει το "παραδοσιακό" αναγνωστικό είναι πανέμορφη και γλυκύτατη!Ο κροκόδειλος πίσω της είναι αυτοκόλλητο τοίχου?Απίστευτος κι αυτός!
Εύη, thanks! Να είσαι καλά 🙂
πανέξυπνη όπως πάντα η Εβελίνα σου!
neni
Είδες πώς μεγαλώσαμε; Διαβάζουμε κιόλας από μόνες μας!
Demi
Απολαυστική η μικρή σου!
Να μου τη φιλήσεις 🙂
Andria
Πράγματι, γιορτάζει στις 25! Ευχαριστούμε για τα περαστικά. Αναρρώνουμε και από Δευτέρα σχολείο! Φιλιά 🙂
μεγαλώσατε πολύ ή μου φαίνεται;
Οτι θέλει το κορίτσι αλλα και ο συνδιασμος το διαμαντακι Εβελινα ωραια ακούγεται!
Την μικρή την ρωτάνε μια μέρα στο σουπερ μαρκετ ''γειά σου, πως σε λένε ;;;''με κοιτάει λίγο και τους λέει ''Μαριώ Χριστινιώ Πριγκίπισσα''
σκάσαμε στα γέλια…
Ε αφού είναι τόσο γλυκό το όνομά της! Και αν δεν κάνω λάθος, γιορτάζει στις 25 του μηνός?
Περαστικά στο κοριτσάκι μας! (το έμαθα από σχόλιό σου σε άλλο blog) Εύχομαι να δυναμώσει γρήγορα και να ξαναγυρίσει στο σχολείο πριν επαναστατήσει η Εβίτα 🙂 Πολλά φιλιά!
Matziris Kostas – δάσκαλος
Ε μα έτσι το βάφτισαν το κορίτσι! Καλημέρα Κώστα, χαιρετισμούς σε όλους σας 🙂
Mamma el
Να το χαίρεσαι το Ναντινάκι που είμαι σίγουρη ότι είναι πολύτιμο διαμαντάκι…
Daisy Crazy
Είναι γλυκιά μελωδία στα αυτιά μας, να ακούμε το όνομά μας… Οπότε… θέλει να το ακούει!
Καλημέρα 🙂
Δημιουργία
Είναι πράγματι… Για όλους μας, τα διαμαντάκια μας είναι τα παιδιά μας! 🙂
Μαρία
Σωστά! Less is more… Ανταποδίδω τις ευχές 😉
Artanis
Έτσι, έτσι! Με δεύτερη σκέψη, ξεκαθαρίζεις τι είναι σημαντικό και τι όχι!
🙂
Όχι τίποτε άλλο, αλλά να είμαστε και λίγο ρεαλιστές,ε;;Αφού έτσι το βάφτισαν το κορίτσι!!Καλό βράδυ, Άσπα και σ' όλη την οικογένειά σου!
Και η μικρή μου κόρη το ίδιο μου λέει.
Μπορείς να με λες και Ναντινάκι;
Να είναι πάντα καλά το "διαμαντάκι"-Εβελίνα σου!
lol καλό! Δίκιο έχει, θέλει να ακούει που και που και το όνομα της 🙂
Εβελινα, ενα μικρο διαμαντακι στην καρδια σας 🙂
Απ' ότι κατάλαβα η μικρή αντιλήφθηκε την έννοια του less is more… 😉
Χρόνια πολλά για σήμερα!
Χα,χα,χα,χα, το ξανασκέφτηκε φαίνεται…
Γλύκες οι κόρες σου…
Φιλιά πολλά στις κοράκλες και στο Βασίλη, καλό σας βράδυ…
TheoCoach
Μέσα στο μυαλό μου είσαι Θοδωρή! Αυτή τη φράση σκεφτόμουν κι εγώ όταν έγραφα το post. Πήγα να τη γράψω κιόλας κάτω από το διάλογο – αλλά τελικά τον άφησα έτσι σκέτο.
Δε θα της χαλάσω λοιπόν το χατίρι. Καλό το διαμαντάκι αλλά καλύτερο και το «απλά Εβελίνα»! 🙂
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
Ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω! Καλή εβδομάδα να έχουμε :))
Maria Tzirita
Φιλιά Μαρία μου, χρόνια πολλά και σε εσάς, σε μαμά και κόρη!
marian
Ευπρόσδεκτα τα καλά σου λόγια, οι ευχές και τα φιλιά! Ανταποδίδουμε και οι τρεις μας!!!
Δέσποινα
Να είσαι καλά Δέσποινα! Ευχαριστώ 🙂
kitsosmitsos
Τίποτα καλύτερο, πραγματικά. Κι εμένα, μου άρεσε τόσο η παρέμβασή της που αποφάσισα να γράψω το post 🙂
Τι ωραία σχέση που έχετε Άσπα;
Ο Dale Carnegie αν θυμάμαι καλά είπε κάτι τέτοιο:
"Τίποτα δεν είναι τόσο γλυκό στα αυτιά μας όσο το άκουσμα το ονόματός μας"
και η κόρη σου φαίνεται να το κατανοεί από τώρα 🙂
Θοδωρής
ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ :)))
ΥΠΕΡΟΧΗ Η ΜΙΚΡΗ ΣΟΥ.
Οκ, δεν παίζεται η μικρή… Φιλιά Άσπα μου, χρόνια πολλά για τη γιορτή μας σήμερα!
Με πρόλαβε η Δέσποινα!!!
Απλά υπέροχες είστε και οι τρεις σας!!!!!
Χρονια πολλά στην μαμά που μεγαλώνει τέτοιες κόρες!!!!
φιλάκια πολλά πολλά και στις τρεις σας!!!!
Απλά υπέροχη η κορούλα σου!
Την καλύτερη παρέμβαση έκανε η μικρή έτσι ώστε το "διαμαντάκι" να το κερδίζει!
Τι καλύτερο, ειλικρινά;