Αποστολή «Διακοπές με παππού και γιαγιά» επιτυχής!

Η φωτογραφία είναι από την ημέρα της αναχώρησης. Με τη σανίδα του surf ανά χείρας και το σακίδιο με τα κουβαδάκια στην πλάτη είναι πανέτοιμες για δράση.

Ο αποχαιρετισμός πήγε καλά:

Με την Εβίτα:
– Σ’ αγαπώ Εβίτα!
– Κι εμένα μαμά. (= κι εγώ μαμά)

Με την Εβελίνα:
– Σ’ αγαπώ Εβελίνα!
– Κι εγώ αλλά μην ανησυχείς μαμά, πήρα το αρκουδάκι σου για να σε θυμάμαι.

Πράγματι, αντί για οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι πήρε μαζί της το αρκουδάκι των παιδικών μου χρόνων. Ναι, έχει διασωθεί! Ταλαιπωρημένο μεν, «ζει και βασιλεύει» δε…

Με εξαίρεση το πρώτο βράδυ που η Εβίτα γκρίνιαξε λιγάκι, δεν τους λείπουμε σχεδόν καθόλου. Περνάνε καλά και είναι κατενθουσιασμένες!

Το ίδιο και ο παππούς και η γιαγιά. Περνάνε καλά και είναι κατενθουσιασμένοι!

Το ίδιο και ο μπαμπάς και η μαμά. Περνάνε καλά και είναι κατενθουσιασμένοι!

Δηλαδή καλοπέραση και ενθουσιασμός εις τον κύβο! Πώς τα καταφέρνουμε έτσι τέλος πάντων…

Σχετικά posts:

Εκπλήξεις, εκπλήξεις… Ησυχία; Όχι ευχαριστούμε, δε θα πάρουμε. Εδώ μπουλόνι, εκεί μπουλόνι, πού είναι το μπουλόνι;