Τα Σαββατοκύριακα που έχω πιο πολύ χρόνο, κάνω μια πιο συνειδητή προσπάθεια να δίνω σημασία στα μικρά πράγματα. Γιατί όπως είπε και ο Robelt Bault «Να απολαμβάνεις τα μικρά πράγματα, γιατί μια μέρα μπορεί να κοιτάξεις πίσω και να συνειδητοποιήσεις ότι ήταν τα μεγάλα πράγματα.»
Σκεφτόμουν λοιπόν τις μικρές χαρές των Σαββατοκύριακων. Το γεγονός για παράδειγμα ότι ξυπνάς χωρίς ξυπνητήρι!
Εκτός βέβαια… αν είσαι γονιός. Γιατί όταν γίνεσαι γονιός υπογράφεις συμβόλαιο ότι θα συμβιβάζεσαι με λιγότερο ύπνο. Υπογράφεις επίσης συμβόλαιο, ότι τις καθημερινές θα αγωνίζεσαι να ξυπνήσεις τα παιδιά σου να πάνε σχολείο, αλλά τα Σαββατοκύριακα θα έχουν χορτάσει ύπνο από τα άγρια χαράματα! Και θα έρχονται στο κρεβάτι σου (ή θα κάνουν φασαρία) για να ξυπνήσουν και εσένα από νωρίς.
Ευτυχία λοιπόν όταν είσαι γονιός είναι… να έρχεται Σαββατοκύριακο και να μη χρειάζεται να βάλεις ξυπνητήρι για την επόμενη μέρα. Γιατί εσύ έχεις το πιο αξιαγάπητο ξυπνητήρι. Τα παιδιά σου!
Διαβάζεται και διαφορετικά (μόνο τα κόκκινα γράμματα):
Ευτυχία όταν είσαι γονιός είναι να έρχεται Σαββατοκύριακο και να η χρειάζεται να βάλεις ξυπνητήρι για την επόμενη μέρα. Γιατί εσύ έχεις το πιο αξιαγάπητο ξυπνητήρι: τα παιδιά σου!
Αφήστε μια απάντηση