Κάθε πρωί την ώρα του πρωινού…
- Μιλάμε για τα όνειρα που είδαμε το βράδυ, που καμιά φορά είναι υπερπαραγωγές φαντασίας!
- Σκάμε στα γέλια γιατί φορέσαμε τη ζακέτα ανάποδα.
- Πεταγόμαστε σαν ελατήριο γιατί «σήμερα έχουμε μουσική! Και δεν πήρα τη φλογέρα!»
- Κάνουμε σχέδια για το πάρτι του Σαββατοκύριακου. Πάντα υπάρχει κάποιο πάρτι το Σαββατοκύριακο.
- Παραπονιόμαστε για τις αδικίες της ζωής: «Μαμά! Έχεις βάλει στην Εβίτα δύο Cheerios παραπάνω από μένα. Είναι άδικο!»
- Τρέχουμε πανικόβλητες για να φέρουμε το ρολό χαρτί. Σε μια απότομη κίνηση, χύθηκε κατά λάθος το νερό…
- Ό,τι θυμόμαστε χαιρόμαστε: «Μαμά να σου πω το μάθημα της ιστορίας;»
«Δεν πειράζει, δε χρειάζεται».
«Ωραία ξεκινάω: Ο Μέγας Αλέξανδρος καταλαμβάνει τη Μ. Ασία και την Αίγυπτο»… - Τρέχουμε για αλλαγή μπλούζας. Λερώθηκε με γάλα!
- Μαθαίνουμε να λέμε τη γνώμη μας, να διαφωνούμε, να εκφραζόμαστε.
- Μαθαίνουμε να κάνουμε πλάκα, να γελάμε, να απολαμβάνουμε τα απλά πράγματα.
Επικοινωνούμε, μοιραζόμαστε στιγμές, ξεκινάμε την ημέρα μας γεμάτοι ενέργεια, σωματικά και πνευματικά.
Γύρω από ένα μπωλ δημητριακών…
«Να απολαμβάνεις τα μικρά πράγματα γιατί μια μέρα μπορεί να κοιτάξεις πίσω και να συνειδητοποιήσεις ότι ήταν τα μεγάλα πράγματα.»
~ Robert Brault
Photo by Y’amal
Από τον τίτλο σκέφτηκα ότι θα μας δείξεις μια συνταγή για μαγικό πρωινό!! Τελικά μας έχεις μια μαγική ανάρτηση και συνταγή για μαγική ζωή με απλά πράγματα:)
Αχ αυτές οι αδικιές της ζωής! Και εμείς με γραμμάρια μετράμε τα δημητριακά:)
Δήμητρα είναι σοβαρό παράπτωμα μια τέτοια αδικία. Μπορεί να ξεκινήσει εμφύλιος! 😉
Μια ωραία ατμόσφαιρα δηλαδή!Δημητριακά και happenings! Αυτά είναι!
Χαχαχα, ακριβώς! Κάνουμε το δικό μας show στην κουζίνα!
Μακάρι να σκέφτονταν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Πολύ αληθινή ανάρτηση!
Ευχαριστώ! Ξέρω ότι κι εσύ σκέφτεσαι έτσι! 🙂
🙂
Έτσι είναι όμορφες, απλές, καθημερινές οι μοναδικές στιγμές!
Πολύ ωραία ανάρτηση…
Παρασκευή ευχαριστώ! Συμφωνώ, η ομορφιά είναι στα απλά πράγματα!
Είσαι απίθανη! Το είχα ανάγκη αυτό για το κλείσιμο της εβδομάδας!!!!Υπέροχη ανάρτηση!
Κατερίνα ευχαριστώ. Ο ένας έχει ανάγκη τις αναρτήσεις του άλλου στον υπέροχο αυτό κόσμο του blogging!
Τα μικρά πράγματα είναι τα μεγάλα τελικά…κι αν δεν είναι, είναι αυτά που αξίζουν!
Καλή σου μέρα!
Έτσι είναι τελικά Μαρία… Συμφωνώ απόλυτα!