Η Εβίτα, λίγο πριν να κλείσει τα πέντε, στόμα έχει και μιλιά δεν έχει. (Λέμε τώρα…)
✔ Μαμά πόσοι δεινόσαυροι υπάρχουν;
– Εβίτα, δεν υπάρχουν πια δεινόσαυροι.
– Το ξέρω. Εννοώ πόσοι δεινόσαυροι υπούρχαν παλιά…
✔ Έχουν μείνει τρεις λουκουμή. (=λουκουμάδες)
✔ – Στο σχολείο σήμερα είχαμε φασολάδα.
– Αλήθεια; Την έφαγες;
– Ναι. Έφαγα οκτώ φασόλια!
(Υπερπροσπάθεια, γιατί τα φασόλια δεν τα συμπαθεί αλλά “τους φακές τους τρώει όλους!”)
✔ Συζήτηση με τη γιαγιά
Γιαγιά: Εβίτα το ξέρεις ότι την άλλη εβδομάδα είναι Χριστούγεννα, θα έρθετε να μας πείτε τα κάλαντα και θα σας δώσουμε λεφτά;
Εβίτα: Ή και χρήματα…
✔ Αποκαλεί εμένα και στην Εβελίνα «κορίτσια»…
(Παρεμπιπτόντως εμείς τα κορίτσια της οικογένειας έχουμε και σλόγκαν, α λα «Barbie και οι 3 σωματοφύλακες»:
Όλες για μία και μία για όλες!)
✔ «Μαμά έχεις δύο άριστα από μένα!»
✔ «Τα κουλενάκια ήταν φλιμένα (= θλιμμένα) και παραπονεμένα…»
✔ Δοκιμάζει ένα καπέλο:
«Μαμά κοίταξέ με! Η Εβίτα είμαι!» (μπας και δεν την αναγνώριζα)
✔ «Μη μου το λες αυτό γιατί εκτεβλίζομαι!» (= εκνευρίζομαι)
✔ Την ακούω που ξυπνάει και πηγαίνει τουαλέτα. Μετά από λίγο αρχίζει και τραγουδάει:
«Αντιλαλούν… διπλοπενιές…»
✔ Λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος:
«Σε λίγο θα φύγει το 2009 και θα έρθει το 2010. Αλλά οι μήνες του 2009 θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας!»
✔ Στην επιστροφή από το σχολείο…
– Δε μου είπες Εβίτα, τι παιχνίδι παίξατε σήμερα στο διάλειμμα;
– Παίξαμε οικογένεια.
– Ά ωραία! Άρα παίζατε και με τα αγόρια.
– Όχι έπαιζα μόνο εγώ και οι φίλες μου.
– Και τότε ποιος έκανε τον μπαμπά;
– Δεν υπήρχε μπαμπάς σε αυτή την οικογένεια. Υπήρχε μόνο μαμά. Και τα παιδιά ήταν μόνο κορίτσια. Ήταν μια τέλεια οικογένεια.
(τι λάθος έχουμε κάνει;;;)
✔ «Έχω ένα σπυράκι στο τώπο.» (= μέτωπο. Είχε την εντύπωση ότι το “με” είναι ξεχωριστή λέξη)
✔ Είναι απόγευμα και καθόμαστε στην κουζίνα. Εγώ πίνω καφέ και η Εβίτα τρώει ένα σνακ. Ξαφνικά φωνάζει «Ωχ όχι» και πιάνει το κεφάλι της.
«Τι έπαθες Εβίτα;» τη ρωτάω.
«Έπαθα τερηδόνα! Το μεσημέρι έφαγα σοκολατάκι και ξέχασα να πλύνω τα δόντια μου!»
✔ Βρισκόμαστε στο μουσείο Γουλανδρή όπου βλέπει μία χελώνα καρέτα-καρέτα. Λέει: «Α, να και μια χελώνα καράτε-καράτε!»
Όπως έγραψα και στο Twitter, φαίνεται ότι βλέπει πολλά χελωνονιντζάκια στην τηλεόραση!
Αυτά από το «τώπο» Εβίτα! (μέτωπο είπαμε…) Και σας υπόσχομαι ότι δεν ξεχνιέμαι. Κυκλοφορώ με στυλό και χαρτί στο χέρι και σημειώνω τα πάντα για να σας τα μεταφέρω.
Αλήθεια, γιατί δε γράφετε κι εσείς καμιά ατάκα στα σχόλια από τα δικά σας παιδιά, ανίψια, βαφτιστήρια ή από τα παιδικά σας χρόνια;
Σας εύχομαι ένα γλυκό, ξεκούραστο και ζεστό Σαββατοκύριακο!
Photo by red twolips
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Δεν έχω σταματήσει να γελάω με τις ατάκες της μικρής!Η ψήφος μου στην "τέλεια οικογένεια" και στο σύνθημα των θηλυκών 2 σωματοφυλάκων.
Αλλά μου άρεσε πολύ και το με τώπο και τα φλιμμένα κουνελάκια και οι αρσενικές φακές.
Riski,τα "κούνια" τα έλεγα κι εγώ μικρή και έχω ακούσει και πολλά παιδιά να τα λένε έτσι.
Επίσης είχα θέμα με τη σωστή χρήση του ρήματος ελπίζω.Αντί να πω: "Ελπίζω να μη βρέχει αύριο.", έλεγα "Δεν ελπίζω να βρέχει αύριο."
Αχ,ωραίες εποχές…
Αλεξάνδρα
Είσαι τέλεια!!! 🙂
Ευχαριστώ πολύ για το γλυκό βραβείο 🙂
Ασπα είσαι τέλεια!!!!
Συγχαρητήρια σε σένα και στις κόρες σου!!
Πέρνα και από το σπιτάκι μας να πάρεις ένα βραβείο που ανήκει σε εσένα περισσότερο από όλους τους άλλους!!
Φιλάκια πολλά Αλεξάνδρα "γλυκο…απο σπιτι"
http://www.glykoapospiti.blogspot.com/
Riski
:))
hoteleio
Να σπεύσω αλλά πού; Πες μου λεπτομέρειες και θα πάρω οπωσδήποτε μέρος :)))
Άσπα Σπέυσε!!! Ένας διαγωνισμός, που λήγει μεθαύριο, δωρίζει στον τυχερό… τάξε μου… ένα πολυτελές γεύμα στο σπίτι του, για δέκα άτομα, με το chef της Μεγάλης Βρετανίας,βοηθούς, κρασιά. Μόλις το είδα στο inbox μου αμέσως θυμήθηκα εσένα και την ανάρτησή σου, που πίστεψε με έχει διαδωθεί σαν νέο urban trend! Βγάλτε το γαμπριάτικο από τη λεβάντα και ετοιμαστείτε!! Καλή επιτυχία! Φιλιά!
Hoteleio.
Είναι πλέον 9 και ενώ ξέρει ότι ακόμα δεν της επιτρέπεται παρά μόνο η κούνια, μου έχει σακατέψει όλα τα τακούνια μέσα στο σπίτι και μου κόβει και την ανάσα μήπως στραμπουλήξει κάνα πόδι.
:))
Κοκκινοσκουφίτσα
Χαχαχα, τέλεια η απάντηση του μαθητή και όσο για το ορθογραφικό μου λάθος, το παραδέχομαι!
Καλή μας εβδομάδα 🙂
Δημιουργία
Ε μα έλα ντε! Καράτε-καράτε λοιπόν!
Καλή εβδομάδα! 🙂
Σοφία
Δεν του το είπα! Αλλά έλα που το διάβασε εδώ στο blog… Έπρεπε να μείνει μυστικό μεταξύ «κοριτσιών»!
inMUSIClost
Να είσαι καλά! Καλή εβδομάδα!
Artanis
Είναι γνωστή η αγάπη σου για όλα τα ζώα, πόσο μάλλον για τη χελώνα καράτε-καράτε!
Φιλιάααα!
DaisyCrazy
Είδες πλάκα με το Αντιλαλούν; Μια μέρα θα τα διαβάζει και θα γελάει και η ίδια!
Φιλάκια πολλά!
Demi
Είναι πολύ «χαιιτωμένη» αυτή η ηλικία!
Κι εμάς μόλις άρχισε να το λέει το ρ και μου λείπει ήδη η παλιά της προφορά! Να τα χαιρόμαστε τα μικρά μας 🙂
NdN
Κόντεψα να πνιγώ από τα γέλια με το «αντιλαλούν διπλοπενιές». Τι να πω κι εγώ; Δεν ξέρω πώς της ήρθε 🙂
Matziris Kostas – δάσκαλος
Ευχαριστούμε Κώστα! Έρχομαι από εκεί να δω…
Καλή εβδομάδα να έχουμε 🙂
Phivos Nicolaides
Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ!
Καλή εβδομάδα 🙂
Σκορπίνα
ΤΕΛΕΙΕΣ οι ατάκες! Ειδικά με το "σάκουβαγιάζ" γέλασα πολύ 🙂
sstamoul
Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που γελάτε με τα «καμώματά» μας…
Φιλιά και σε σας – στα κορίτσια κυρίως!
Riski
Με ξετρελαίνουν αυτά τα όμορφα λαθάκια… Αλήθεια, πόσο είναι τώρα η κόρη; Έχει μεγαλώσει αρκετά για «κούνια»;
Ξεκαρδιστικός ο διάλογος 🙂
Vassilis
Τελικά δεν άφησε ούτε ρυζάκι! 🙂
philos
Είμαι σχεδόν βέβαιη ότι η Εβίτα και ο Γιώργος πηγαίνουν στην ίδια σχολή υποκριτικής! :)))
Και πότε θα μάθουμε κι εμείς παρακαλώ τι είπε η Εβελίνα και σου έκανε εντύπωση; (Δημοσίευση ανάρτησης ή τηλέφωνο ASAP!)
Καλή Χρονιά Άσπα μου! Νομίζω ότι έχεις κάνει ένα μικρό ορθογραφικό λαθάκι παραπάνω. Δεν είναι οι λουκουμή, είναι οι λουκουμοί (ο λουκουμάς, οι λουκουμοί). Απλό!
"Οι συνθήκες ζωής στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως ήταν άθλιες για τους αιχμαλώτους. Από την έλλειψη καθαρού νερού και το κακό φαγητό, τους είχε πιάσει όλους φυγόπονος".
Δεν είναι ακριβώς παιδική ατάκα, είναι η απάντηση ενός μαθητή της β' γυμνασίου σε τεστ στο μάθημα της γλώσσας, όπου έπρεπε να σχηματίσει μια πρόταση με τη λέξη "φυγόπονος".
Καλό βράδυ!
Τι καρατε τι καρετα, για ενα αλφα θα τα χαλασουμε?
Αυτό για την "τέλεια οικογένεια" μήπως να μην το λέγατε στον Βασίλη; Χαχα!
φοβερο!
την καλησπερα μου…
Η χελώνα καράτε-καράτε, όλα τα λεφτά λέμε!!!
Ακόμα γελάω…
Φιλιά πολλά στα κοριτσάκια σου…
Μα καλά τι της ήρθε μετά την τουαλέτα και τραγούδησε «Αντιλαλούν… διπλοπενιές…»?! LOL Απίστευτη!
Πολλά φιλάκια δώστης
Τι όμορφα που τα λένε τα μικρά μας ..καθημερινά μας εκπλήσουν ευχαριστα και μας κανουν να χαμογελάμε και να συζητάμε μόνο γιαυτα!!!
χα!χα!
Πάντος το καράτε το ξέρει πολύ καλά!!!
και εμας η μικρή κανει προσπαθειες να μάθει το'ρ' ή απλά της αρέσει η λέξη και λέει ''είναι χαιιτωμένος ο μπαμπας ''εννοει χαριτωμένος, ειναι χαιιτωμένη η μανουλίτσα,η γιαγια κτλ κανα δυο μέρες ειμαστε όλοι χαριτωμένοι τις επομενες δεν ξέρω τι θα είμαστε..χαχα
Ολα καλά και λογικά Ασπα μου, αλλά "αντιλαλούν διπλοπενιές"…???? Καλά πως της ήρθε;; Τρομερή η πιτσιρίκα!
Βρε συ, Άσπα, φρόντισε σε παρακαλώ μόλις βγάλεις τον πρώτο τόμο με τις υπέροχες ατάκες των κοριτσιών σου να μου στείλεις έναν! Είναι όντως εξαιρετικές οι στιγμές , που ζείτε και με πολλή δόση χιούμορ! Με την ευκαιρία πέρασε σε παρακαλώ απ' την ιστοσελίδα μου να παραλάβεις ένα βραβείο 'αγάπης για το παιδί' !Καλό βράδυ!
Το μήλο κάτω από τη μηλιά πέφτει, όπως λέγεται. Η Εβίτα δεν μπορούσε να κάνει εξαίρεση. Μοιάζει της μαμάκας της. Ευχάριστο Σαββατοκύριακο να έχετε!
Χαχαχα!Είναι απίστευτη η Εβίτα!
Εγώ όταν ήμουν μικρή νόμιζα ότι η ουρά λέγεται νουρά!(από το τραγουδάκι που λέει "Κουνούσε την ουρα…")
Επίσης το σακ βουαγιάζ το έλεγα σάκουβαγιάζ!
Ακόμα με πειράζουν οι γονείς μου!
Φιλιά πολλά και εύχομαι να έχετε μια πολύ όμορφη χρονιά με πολλές ατάκες!
Πολύ γέλασα πάλι! Φιλιά σε όλους σας (κυρίως στα "κορίτσια"!)
Ας μοιραστώ τότε κι εγώ μαζί σας, σ' αυτή τη γλυκιά συλλογή, έναν διάλογο που είχα με την κόρη μου όταν ήταν περίπου πέντε, τον οποίο θυμήθηκα με αφορμή το "τώπο" της δικής σας κόρης:
-Μαμά, όταν μεγαλώσω θα μπορώ κι εγώ να φοράω κούνια;
-Η κούνια παιδί μου δεν είναι κάτι που φοριέται. Τι εννοείς;
-Βρε μαμά, όχι τέτοια κούνια. Για τα κούνια, που έχουν από κάτω τα παπούτσια μιλάω, που τα φοράς και σε κάνουν πιο ψηλή..
Από το μενού του παιδικού σταθμού, θυμάμαι ότι σήμερα έχουν … σπανακόρυζο! Τι λες τη ρωτάμε το απόγευμα πόσα … ρυζάκια έφαγε; 🙂
Αυτο που πιάνει το μέτωπο της με σοβαρό ύφος κάθε φορά που κάνει κάτι λάθος είναι τόοοοσο Εβίτα!!! 😀
Εγώ τα γραφω σε draft post… αλλα όλο και το αναβάλλω να το ανεβάσω…
Εκεί έχω γράψει κάτι που είπε η Εβελίνα και μου έκανε τρομερή εντύπωση!