«Τα παιδιά βλέπουν μαγεία γιατί ψάχνουν για αυτήν.»
– Christopher Moore
Ένα βράδυ πριν από δύο περίπου χρόνια, η νεράιδα των δοντιών ήρθε στο σπίτι μας για να πάρει το δόντι της Εβίτας και φεύγοντας έλουσε τα δωμάτια των κοριτσιών με νεραϊδόσκονη. (Επειδή μικρά χεράκια πληκτρολογούν περιστασιακά aspaonline.gr για να δουν τι νέο έχει γραφτεί, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.)
Άφησε λοιπόν πίσω της τόση χρυσή νεραϊδόσκονη, που ακόμα σκουπίζω, παρ’ όλο που έχουν περάσει δύο χρόνια. Βέβαια, η χαρά των κοριτσιών την άλλη μέρα το πρωί που ξύπνησαν και είδαν τα δωμάτια να λαμπυρίζουν δεν ξεχνιέται με τίποτα. Ζούσαν το απόλυτο όνειρο! Κι εγώ τις άφησα να παίζουν όλη μέρα μέσα στα χρυσαφένια τους δωμάτια, μέχρι αργά το απόγευμα που αναγκάστηκα να βάλω σκούπα. Εννοείται βέβαια ότι καθώς κυκλοφορούσαν μέσα στο σπίτι, η χρυσόσκονη είχε μεταναστεύσει παντού. (Είπα ότι ακόμα σκουπίζω;)
Προχθές το απόγευμα είχαν πιάσει κουβέντα μεταξύ τους για τα δώρα που θα ζητήσουν από τον Άγιο Βασίλη. Και ότι τα περισσότερα παιδιά λένε ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Και ότι ούτε νεράιδες δοντιών υπάρχουν. Η Εβίτα όμως είχε το απόλυτο επιχείρημα: «Εβελίνα! Νομίζεις ότι θα το έκανε ποτέ αυτό η μαμά στον εαυτό της; Να ρίξει όλη αυτή τη χρυσόσκονη μόνη της σε όλο το σπίτι; Δε θα το έκανε ποτέ αυτό η μαμά στον εαυτό της!»
(Η χρυσόσκονη πάντως, ούτε καν συγκρίνεται με αυτό που έφτιαξε αυτός ο μπαμπάς για τον γιο του: Ένα σύστημα τηλεμεταφοράς δοντιών από το σπίτι τους στη νεραϊδοχώρα. Να βλέπεις το βίντεο και να θες να ξαναγίνεις παιδί τώρα!)
Τα χρόνια πέρασαν χωρίς να το καταλάβω, τα παιδιά μεγάλωσαν τόσο ώστε να μιλούν για αλήθειες και μύθους, αλλά εγώ ένα πράγμα ξέρω με βεβαιότητα: Η μαγεία του Άγιου Βασίλη και της νεράιδας των δοντιών έχει αγγίξει τη ζωή μας με έναν μοναδικό τρόπο… Γιατί όπως έγραψε και αυτή εδώ η μαμά στην κόρη της όταν τη ρώτησε: «ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ Ο ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗΣ, μαμά; Πες μου την αλήθεια.»
[…]
«Ο Άη-Βασίλης είναι μεγαλύτερος από οποιονδήποτε και η δουλειά του υπάρχει πολύ περισσότερο από όσο ζούμε εμείς. Αυτό που κάνει είναι απλό, αλλά έχει μεγάλη δύναμη. Διδάσκει παιδιά να πιστεύουν σε κάτι που δεν μπορούν να δουν ή να αγγίξουν.
Είναι μεγάλη δουλειά και πολύ σημαντική. Στη ζωή σου χρειάζεσαι την ικανότητα να πιστεύεις: Να πιστεύεις στον εαυτό σου, στους φίλους σου, στα ταλέντα σου και στην οικογένειά σου. Επίσης θα χρειαστεί να πιστέψεις σε πράγματα που δεν μπορείς να μετρήσεις ή να κρατήσεις στα χέρια σου. Να, μιλάω για την αγάπη, τη μεγάλη δύναμη που θα φωτίσει τη ζωή σου από μέσα προς τα έξω, ακόμα και κατά τη διάρκεια των σκοτεινότερων, ψυχρότερων στιγμών.
Ο Αη-Βασίλης είναι δάσκαλος και είμαι μαθήτριά του και τώρα κι εσύ ξέρεις το μυστικό του πώς τα καταφέρνει να κατέβει από όλες αυτές τις καμινάδες την παραμονή των Χριστουγέννων: έχει βοήθεια από όλους τους ανθρώπους που έχει γεμίσει την καρδιά τους με χαρά.
Με γεμάτες καρδιές, άνθρωποι σαν τον μπαμπά κι εμένα βοηθάμε όλοι τον Αη-Βασίλη για να κάνει μία δουλειά που αλλιώς θα ήταν αδύνατη.
Έτσι λοιπόν, όχι δεν είμαι ο Αη-Βασίλης. Ο Αη-Βασίλης είναι αγάπη και μαγεία και ελπίδα και ευτυχία. Είμαι στην ομάδα του, και τώρα είσαι κι εσύ.
Σε αγαπώ και πάντα θα σε αγαπώ,
Η μαμά»
Αχ, έπρεπε να σε διαβάσω πριν αρχίσω να προβληματίζομαι. Αλλά ευτυχώς το κατάλαβα εγκαίρως! Η “μαγεία” χρειάζεται!
Υπέροχο το post σου Δάφνη! Thanks for sharing!
Μα πόσο συγκινητικό! Και ειδικά το γράμμα της μητέρας προς τον ΑιΒασίλη!!!
Είναι πολύ δυνατό το γράμμα. Με έχει αγγίξει πολύ…
μ’αρεσει που οι κορουλες σου ειναι σιγουρες πως δεν θα το εκανες αυτο στον εαυτο σου!!!χαχα Το βιντεακι απιστευτο…ο μικρος καταχαρηκε!!το γραμμα της μαμας πολυ συγκινητικο ”Ο Αη-Βασίλης είναι αγάπη και μαγεία και ελπίδα και ευτυχία.”
καλη σου μερα!!!
Πράγματι πολύ συγκινητικό το γράμμα! Το διάβασα δύο χρόνια πριν για πρώτη φορά και μετά από τόσο καιρό εξακολουθεί να με συγκινεί το ίδιο…