Σήμερα η Εβίτα πήρε μέρος στους πρώτους της φιλικούς αγώνες τένις. Ήταν πολύ ενθουσιασμένη, όπως και εμείς άλλωστε. Πότε ήταν τότε που έπαιρνα κι εγώ μέρος στους πρώτους δικούς μου αγώνες; Και πριν καλά καλά το καταλάβω τώρα έχω μια κόρη που συμμετέχει εκείνη!
Της το είπα χθες, της το είπα και σήμερα το πρωί: «Θα πας να το χαρείς και να το διασκεδάσεις. Είναι οι πρώτοι σου αγώνες, δεν έχει σημασία η νίκη, έχει η συμμετοχή. Εντάξει Εβίτα;» «Εντάξει μαμά.»
Και πήγε. Και το χάρηκε. Και το διασκέδασε. Και τελικά έπαιξε έξι αγώνες και κέρδισε και τους έξι! Μου άρεσε όπως έδινε το χέρι στο τέλος του αγώνα στους συμπαίκτες της και τους έλεγε «Μπράβο, ωραίος αγώνας.» Και μετά έβγαινε έξω από το γήπεδο και ερχόταν σε εμένα και χτυπούσαμε τα χέρια και της έλεγα «Μπράβο, Εβίτα! Τον χάρηκες τον αγώνα;» Κι εκείνη έλαμπε και κουνούσε το χαμογελαστό της προσωπάκι και έλεγε «ναι»! Και τελικά έναν έναν, τους κέρδισε όλους τους συμπαίκτες της. Κορίτσια και αγόρια!
Ωραίος αγώνας!
Στο τέλος όλα τα παιδάκια μαζεύτηκαν στη μέση του γηπέδου και όλα πήραν μετάλλιο για τη συμμετοχή τους. Επιβραβεύτηκε – και πολύ σωστά – η προσπάθεια. Αλλά νομίζω ότι το χαμόγελο της Εβίτας ήταν λίγο πιο λαμπερό από τα υπόλοιπα.
Είμαι πολύ περήφανη για τη συμμετοχή της και την πρωτιά της, αφού τελικά ήρθε. Αλλά κυρίως είμαι περήφανη γιατί και τα δύο μου κορίτσια έχουν ανακαλύψει τη χαρά του αθλητισμού. Δεν με ενδιαφέρει να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό (αν το θελήσουν βέβαια, θα τις υποστηρίξω). Το σημαντικό είναι να γυμνάζονται, να το διασκεδάζουν και να μάθουν να παίζουν ωραίους αγώνες. Στον αθλητισμό και στη ζωή.
Mπράβο για τη σωστή κατεύθυνση που τους δίνεις, έτσι είναι.. σημασία έχει η συμμετοχή, το ευ αγωνίζεσθαι.
Μπράβο όμως και στην Εβίτα που κατάφερε να χαρεί τον αγώνα και να νικήσει παράλληλα!
Τζίνα σε ευχαριστούμε πολύ! Καλημέρα και καλό μήνα!
Αυτό το συναίσθημα να βλέπεις τα παιδιά σου να παίρνουν μέρος σε αγώνες και ακόμα πιο όμορφα αν συμβαίνει, να κερδίζουν, είναι κάτι απίστευτο. Η συγκίνηση και η περηφάνια στο κόκκινο! Αυτά τα μικρά πλασματάκια που τώρα ανοίγουν τα φτερά τους και λαμβάνουν μέρος σε αγώνες….κοίτα να δεις πως πέρασαν τα χρόνια!!
Μπράβο στην Εβίτα σου για το χαρακτήρα της, την ικανότητα και φυσικά το λαμπερό τς χαμόγελο!
Έτσι ακριβώς. Απίστευτο το συναίσθημα!
Σε ευχαριστούμε Δήμητρα!
Συγχαρητήρια! Άντε κι εις ανώτερα!
Thanks Κατερίνα!
Πολλά μπράβο στο Εβιτάκι σου. Να χαίρεται πάντα στη ζωή της.
Χίλια ευχαριστώ!
Αυτό είναι το σημαντικό,,να μάθουν να παίζουν ωραίους αγώνες,,πόσο πίσω με πήγες!!
Μπράβο της!!
Μαρία ευχαριστούμε πολύ!
Πάντα να έχει όμορφους αγώνες!!
Ελπίδα ωραία ευχή. Ευχαριστούμε!
μπράβο ρε Εβίτα!!!!!!!
:)))