Πώς αλλιώς μπορείς να πεις «καλή επιτυχία»;

Όλοι λέγαμε «καλή επιτυχία» χθες για τον αγώνα της εθνικής μας, η Εβίτα όμως το λέει εδώ και καιρό αλλιώς – το πώς θα το διαβάσετε στη συνέχεια. Στον απόηχο λοιπόν του χθεσινού ωραίου αγώνα της εθνικής μας, σήμερα θα διαβάστε τις τελευταίες ατάκες της Εβίτας, που έχει μάθει να παίζει επίσης ωραίους αγώνες.

Είναι η «μικρή» της οικογένειας αλλά εξίσου δυναμική και ετοιμόλογη με τη μεγάλη της αδελφή. Τελείωσε μόλις την Τρίτη δημοτικού και να οι τελευταίες της ατάκες και σκέψεις:

✔ Προχωράμε στο δρόμο και συζητάμε. Την ψιλομαλώνω για κάτι:
Εγώ: Εβίτα… είσαι… είσαι… (και αφήνω ασυμπλήρωτη τη φράση μου)
Εβίτα: Ναι ξέρω, ξέρω. Έχω μερικές δυσλειτουργίες.

✔ Για να μου δείξει την απογοήτευσή της που ξέχασα κάτι που μου είχε πει: «Μαμά, έχεις τη μνήμη χρυσόψαρου.»

✔ – Μαμά να σου μεταφράσω το «Let’s party»;
– Ναι!
– Ας παρτάρουμε!

✔ Στις αρχές του Ιουνίου που είχε χαλάσει ο καιρός και έβρεχε:
«Αγρίεψε το καλοκαίρι!»

✔ Λέει στην αδελφή της: «Κάνεις σαν τις ειδήσεις με τον Νίκο Ευαγγελάτο, που πετάγονται όλοι.»

✔ Τους έχω φτιάξει αυγά με μπέικον. Με ρωτάει λοιπόν: «Από τι ζώο είπαμε είναι το μπέικον;»
Διστάζω λίγο να απαντήσω, γιατί υπάρχουν κάποια κρέατα που αποφεύγει (και όχι λόγω γεύσης, αλλά επειδή το συσχετίζει με το ζωάκι).
«Είναι από χοιρινό Εβίτα. Δηλαδή γουρούνι.»
(Τζάμπα φοβήθηκα, συνεχίζει να τρώει χωρίς θέμα) «Νόστιμο το γουρούνι!»

✔ Εγώ: Τι σκέφτεσαι Εβίτα;
Εβίτα: Ότι οι σύντροφοι του Οδυσσέα ήταν πολύ άμυαλοι. Συνέχεια κάνανε μπούρδες. Τους είχε πει ο μάντης Τειρεσίας να μην σφάξουν τα βόδια κι εκείνοι τα έσφαξαν γιατί πείναγαν. Και τους είχε πει να μην πειράξουν τον ασκό κι εκείνοι νόμιζαν ότι είχε χρυσό μέσα και τον άνοιξαν και ξεχύθηκαν οι άγριοι άνεμοι. Άμυαλοι. Άμυαλοι.

✔ Επαναλαμβάνει κάτι συνέχεια οπότε κι εγώ της λέω: «Ε μα κόλλησε η βελόνα;»
Κι εκείνη (δικαίως) απαντάει: «Δεν καταλαβαίνω καν τι σημαίνει αυτό που μου λες μαμά!»

✔ Σχολιάζει το πώς ήταν ντυμένοι οι Θεοί της Αρχαίας Ελλάδας: «Οι Θεοί φορούσαν απλά πανιά, χωρίς εσώρουχα από μέσα. Μπροστά. Πολύ μπροστά.»

✔ Τρώει σπανακόπιτα και λέει: «Awesome dude!»
Μετά γλύφει τα δάχτυλά της: «Είμαι νοστιμότατη!»

✔ Εβίτα: «Μαμά το απόγευμα λέγεται afternoon.
Το πρωί δε θα μπορούσε να λέγεται και ‘afterMoon’»? (after moon)

✔ Σε παρακαλώ των παρακαλών μαμά!

✔ Συνομιλεί με μία… σοκοφρέτα.
«Σοκοφρέτα με αφήνεις να σε φάω; Όχι; Όχι; Συγνώμη με απογοητεύεις. Αλλά έτσι κι αλλιώς οι γνώμες των σοκοφρετών δεν μετράνε!»
Και τη δαγκώνει.

✔ Μαμά ξέρεις πώς το κατάλαβα ότι βλέπαμε παλιά ταινία;
– Πώς;
– Έγραφαν το τρένο με άλφα γιώτα. Τραίνο. Τώρα πια γράφεται με έψιλον.

✔ Μου λέει: «Έγραψα στην έκθεση των Αγγλικών ότι είχα παραγγείλει μία πίτσα που είχε ζελεδάκια, αντζούγιες και πιπεριές.»
Η Εβελίνα διαμαρτύρεται: «Μα αντζούγιες βρε Εβίτα;»
Εκείνη απαντάει: «Δική μου η έκθεση, ό,τι θέλω βάζω στην πίτσα!»

Αλλά η φαντασία καλπάζει. Αν είχε πλούσιο λεξιλόγιο θα έγραφε κάτι ακόμα πιο προχωρημένο. Εξηγεί: «Ήθελα να γράψω ότι πήγαμε με την Εβελίνα και τον παππού σε ένα λουκανικολίβαδο. Και μόλις το αντικρύσαμε είπαμε: ‘Έχουν τόσο λίπος!’ Αλλά τελικά δεν το έγραψα. Δεν ήξερα πώς είναι το λίπος στα Αγγλικά. Αλήθεια πώς είναι;»

✔ Με παρακολουθεί να βάφομαι.
«Γιατί πρέπει να βάφεσαι μαμά; Είσαι πιο όμορφη όταν είσαι φυσιολογική».

✔ Περνάει μπροστά από τον καθρέφτη του χωλ: «Γεια σου εαυτέ μου».

✔ Εβίτα: Μαμά είναι άδικο που η Εβελίνα είναι τιμωρημένη κι εγώ όχι. .
Εγώ: Γιατί το λες αυτό; Αισθάνεσαι ότι έφταιγες κι εσύ;
Εβίτα: Όχι. Απλά εγώ ήρθα και στο μαρτύρησα, σαν μωράκι.

✔ Σε κρίση τρυφερότητας, τις αγκαλιάζω και λέω δυνατά: «Μα καλά… Τι θα έκανα εγώ χωρίς τα παιδάκια μου;»
Η Εβίτα απαντάει: «Πάρτυ».

✔ Εξηγώ στα κορίτσια ότι όταν ήμουν μικρή η τηλεόραση ήταν μαυρόασπρη.
Η Εβίτα γυρίζει κι εξηγεί στην αδελφή της: «Πώς βλέπει ο ταύρος ή ο σκύλος; Έτσι.»

✔ «Μαμά ξέρεις πώς αλλιώς μπορείς να πεις Καλή Επιτυχία;»
«Όχι, πώς;»
«Κακή Αποτυχία!»

 Photo by clappstar