Εκτάκι φέτος η Εβίτα και αλλάζει κάθε μέρα! Η Έκτη είναι μια σπουδαία χρονιά και ελπίζω να τη χαρεί. Χθες μάλιστα υιοθέτησε το Πρωτάκι της και είναι ενθουσιασμένη. Ανυπομονεί να έρθει το Σαββατοκύριακο για να του φτιάξει ζωγραφιές. 🙂
Εβίτα, 11 και κάτι, στις τελευταίες της ατάκες.
Εβίτα: Πρώτη μέρα στο προνήπιο και πρώτη μέρα στην Έκτη
✔ Κάνει και καλά – ότι μπαίνει στο σπίτι φορώντας ακουστικά.
Μετά κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας.
Μετά λέει κοφτά «φαΐ».
Μετά λέει «πάω στο δωμάτιό μου να παίξω minecraft».
Μετά σταματάει να προσποιείται, ξεκαρδίζεται και μου λέει. «Έτσι θα είναι στο λύκειο. Είμαι έτοιμη!»
✔ Βγαίνει από το σχολείο και όταν με βλέπει μου λέει:
«Νιώθω σαν να βγήκα από τη ζούγκλα. »
Το σκέφτεται λίγο.
«Μα τι λέω; ΒΓΗΚΑ από τη ζούγκλα!»
✔ Μου περιγράφει κάποιον: «Είναι πολύτριχος – για να μιλήσω λίγο σαν τον Μπαμπινιώτη…»
✔ Διαβάζει το e-book μου. Βλέπει που στην πρώτη σελίδα κάτω-κάτω γράφει: «Απαγορεύεται η αναπαραγωγή». Αστειεύεται: «Τι απαγορεύεται η αναπαραγωγή; Πώς θα κάνουν οι άνθρωποι παιδιά;»
✔ Συνεχίζει να διαβάζει το e-book και φτάνει στην αφιέρωση: «Στις κόρες μου Εβελίνα και Εβίτα».
«Μα γιατί πρέπει να είμαι συνέχεια δεύτερη; Δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο που να έχει πει ‘Εβίτα και Εβελίνα’!»
✔ Βγαίνει από το σχολείο και λέει: «Σήμερα η τσάντα είναι πολύ βαριά…»
Της λέω: «Θες να στην πάρω;»
Απαντάει αμέσως «Ναι!» Και επειδή δεν το συνηθίζω να της παίρνω την τσάντα με ρωτάει:
«Ποια είσαι;»
✔ Ο διπλανός της στο σχολείο αρχίζει μέσα στο μάθημα να αισθάνεται άσχημα. Του λέει να το πει στην κυρία, εκείνος λέει όχι, εκείνη επιμένει. Τελικά σηκώνει το χέρι της και λέει: «Κυρία ο Ορέστης εδώ εξασθενεί και αργοπεθεθαίνει και δε σας λέει τίποτα».
✔ Εγώ: Εβίτα να στεγνώσεις λίγο τα μαλλιά σου πριν να πέσεις για ύπνο. Τα βλέπω υγρά.
Εβίτα: Μαμά τι λες τώρα; Θέλεις να σου δείξω το βιντεάκι 10 Lies Your Parents Tell You; Αυτό το «If you go outside with wet hair, you’ll catch a cold» είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα.
✔ Είναι Κυριακή βράδυ και συζητάμε…
Εβελίνα: Μισώ την Κυριακή το βράδυ. Αυτό το συναίσθημα που τελείωσε το Σαββατοκύριακο…
Εβίτα: Κι εγώ!
Εγώ: Κι εγώ. Εκτός βέβαια αν έχεις περάσει ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο κι έχεις χορτάσει!
Εβίτα: Αυτό το να έχεις χορτάσει, εμένα δε μου έχει γίνει ποτέ.
✔ Έχει ξεφλουδίσει από τον ήλιο:
«Το ήξερα ότι ήμουν κατά ένα μέρος φίδι…»
✔ Μετά από κούρεμα (τα κόβει συχνά κοντά, αλλά αυτή τη φορά είχε καιρό και τα έκοψε ακόμα περισσότερο και της φάνηκε μεγάλη η αλλαγή): «Νιώθω τόσο ελεύθερη! Τώρα καταλαβαίνω γιατί τα αγόρια θέλουν να παίζουν όλη μέρα ποδόσφαιρο και δεν κουράζονται. Δεν έχουν όλο αυτό το βάρος να τους ενοχλεί!»
✔ Έχει ανοίξει την κατάψυξη και ψάχνει το παγωτό αλλά δεν το βρίσκει. Μουρμουρίζει: «Είμαι σίγουρη ότι το ‘χει κρύψει μαζί με τα φασολάκια.»
✔ Βγαίνουμε από τον οδοντίατρο και νιώθει πρησμένη.
«Νιώθω σαν εκείνους τους πίνακες του Πικάσο.»
✔ Μετά από ένα «μίνι παραλήρημα-μονόλογο» για κάτι που με εκνεύρισε (και αφορούσε τα σχολεία) αρχίζει να χειροκροτάει με πάθος. «Ένα μεγάλο χειροκρότημα γιατί είναι η πρώτη φορά που γκρινιάζεις με αυτή την εκνευριστική φωνή και δεν γκρινιάζεις για κάτι που έχουμε κάνει εμείς!»
✔ Εβίτα: Βαρέθηκα να είμαι 11.
Εγώ: Ναι ε;
Εβίτα: Ναι! Θα ήθελα να ήμουν 12. Και μετά 13. Γιατί τα 13 είναι η καλύτερη ηλικία. Τότε μπορείς να ανοίξεις λογαριασμούς στα social media!
Εντάξει, κλαίω από τα γέλια με το «εξασθενεί και αργοπεθαίνει» 🙂
Χαχα,… Ευτυχώς που δεν χρειάστηκε να πάρει τηλέφωνο τη μαμά του παιδιού να την ειδοποιήσει!
Αχαχαχαχαχα πραγματικά πολύ έξυπνο παιδί με ατάκα που σκοτώνει! Να τις χαίρεσαι! Την Εβίτα σου και την Εβελίνα σου! (είδες Εβιτάκι σε έβαλα πρώτο 😉 )
Αθηνά το διάβασε το σχόλιό σου και καταχάρηκε! 🙂