“Όταν το γάλα έχει χυθεί στο πάτωμα και αυτά τα μικρά ματάκια σε κοιτάνε για την αντίδρασή σου, να θυμάσαι τι πραγματικά αξίζει.
Χρειάζονται 5 λεπτά για να καθαριστεί το χυμένο γάλα. Χρειάζονται πολύ περισσότερα για να επουλωθεί μια πληγωμένη ψυχή.”
Όλοι μας έχουμε ένα εσωτερικό κουμπί “pause”. Ας μάθουμε να το πατάμε πιο συχνά.
Πριν να αντιδράσουμε, ας πούμε νοερά “pause” σαν να πατάμε το κουμπί του κοντρόλ της τηλεόρασης. Ας εισπνεύσουμε. Ας εκπνεύσουμε. Ας σκεφτούμε. Ας θυμηθούμε τι είναι αυτό που πραγματικά αξίζει.
Και μετά ας ξαναπατήσουμε το play.
Αφήστε μια απάντηση