Σε μισούν

Υπάρχει εκείνο το ανέκδοτο με τις δυο γιαγιάδες που είναι στο γηροκομείο και συζητούν. Και λέει η μία στην άλλη: «Ευτυχώς – χτύπα ξύλο – είμαι καλά στην υγεία μου και τα έχω τετρακόσια». Και απλώνει το χέρι της στο ξύλινο τραπεζάκι που είναι μπροστά της και χτυπάει ξύλο: Τοκ, τοκ, τοκ! Οπότε αμέσως μετά ακούγοντας τον ήχο του ξύλου που μόλις χτύπησε, στρέφεται προς την πόρτα και λέει «Εμπρός; Ποιος είναι;»

Κάαααατι τέτοιο έπαθα κι εγώ. Και δεν είμαι καν γιαγιά. Και δεν είναι καθόλου αστείο!

Ήταν η πρώτη μέρα στο σχολείο, ήμασταν κάτω στην είσοδο του σπιτιού και φωτογράφιζα τα κορίτσια ενώ κρατούσαν τις πινακίδες τους που έγραφαν σε ποια τάξη πηγαίνουν. Αυτή η φωτογράφιση είναι μέρος της δικής μας «παράδοσης» της πρώτης μέρας στο σχολείο κι έτσι την απολαμβάνουν, αλλά παράλληλα δε χάνουν ευκαιρία να ρίξουν τις σπόντες τους για το πόσο τις ταλαιπωρώ. Γίνεται λοιπόν ο παρακάτω διάλογος που τον είχα ανεβάσει και στο post Εκτάκι σε τρελά κέφια:

Εβελίνα: Ίσως είμαστε τα μοναδικά παιδιά που κάθονται και κρατάνε πινακίδες και οι γονείς τους τα φωτογραφίζουν.
Εγώ: Δε νομίζω. Πολλά παιδιά αναγνωστών του blog μου φωτογραφίζονται αυτή τη στιγμή με τις πινακίδες επειδή οι γονείς τους διάβασαν την ιδέα σε μένα.
Εβελίνα: Μαμά, το ξέρεις ότι αυτή ακριβώς τη στιγμή πολλά παιδιά σε μισούν, έτσι;

Μου φάνηκε τρομερά αστείο οπότε για να μην το ξεχάσω, πήρα το κινητό μου, άνοιξα το email μου και έστειλα ένα κενό e-mail στον εαυτό μου με θέμα “Σε μισούν”. Έτσι ώστε όταν μετά το σχολείο ανοίξω το e-mail μου να το δω για να θυμηθώ να το ανεβάσω στις ατάκες του blog.

Πράγματι, αφού τις άφησα στο σχολείο και επέστρεψα στο γραφείο, άνοιξα τον υπολογιστή μου και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να μπω στο e-mail μου. Μεταξύ των υπολοίπων μηνυμάτων που είχαν στο μεταξύ φτάσει το είδα: «Σε μισούν».

Φυσικά είχα ξεχάσει όλα όσα έγιναν το πρωί. Το είδα και νόμιζα ότι κάποιος άλλος μου έστειλε e-mail με τίτλο «Σε μισούν».
What? Ποιος στο καλό μπορεί να με μισεί;  Τι e-mail είναι αυτό; Με ειδοποιεί κάποιος, ότι κάποιοι με μισούν;
Ποιος μου το ‘στειλε;

Κοιτάζω να δω ποιος είναι ο αποστολέας του e-mail και βλέπω ότι είμαι εγώ. Εγώ μου έχω στείλει e-mail να με ειδοποιήσω ότι κάποιοι με μισούν. Μου το έχω στείλει από το iPhone. Μου πήρε μερικά ατέλειωτα δευτερόλεπτα για να θυμηθώ τι είχε προηγηθεί. Αλλά τελικά, θυμήθηκα!

Καλέ δεν πάω καλά. Δεν πάω καθόλου καλά. Μόνη μου τα γράφω, μόνη μου πανικοβάλλομαι, μόνη μου συνειδητοποιώ ότι το ‘χω χάσει, μόνη μου παραδέχομαι τη γκάφα μου και μόνη μου τα ανεβάζω όλα αυτά στο blog, ώστε να τα μάθετε κι εσείς.

Υποθέτω ότι το κάνω για να μου επιβεβαιώσετε, αγαπημένοι μου φίλοι, ότι εσείς  – χτύπα ξύλο – με αγαπάτε. Τοκ, τοκ, τοκ!

Εμπρός ποιος είναι;

Photo by Stathis Stavrianos

Σχετικά posts:

Βουτιά κανείς; Η έξυπνη μαμά, από τη μύτη πιάνεται Έτσι παίζουν μαμά και κόρες στις μέρες μας