Οι παραλίγο πριγκίπισσες μάλωσαν! Κανένας όμως καυγάς δεν έχει ελπίδα ζωής, μετά από ένα ειλικρινές σημειωματάκι συγνώμης. Κι έτσι 10 μήνες μετά το περιβόητο Συγνώμη απλά, η Εβελίνα έγραψε τη συνέχεια: Συγνώμη, χιουμοριστικά. ΣΥΓΝΩΜΗ (ορθογραφημένο αυτή τη φορά) Ο ΜΙΣΤΙΚΟΣ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ ΣΟΥ… (ανορθόγραφο, μην τα θέλουμε και όλα δικά μας!) ΜΑΝΑ, ΜΑΝΑ, ΤΟΥΡΟΥ, ΤΟΥΡΟΥΤΟΥ, ΜΑΝΑ, […]
Τελικά δε θέλω να γίνω πριγκίπισσα!
Στο αυτοκίνητο. Εκεί που γίνονται όλες οι ζουμερές συζητήσεις… Εβίτα: Μαμά όταν θα μεγαλώσω μπορώ να γίνω πριγκίπισσα; Εγώ: Εβίτα μου, τα πάντα γίνονται… Απλά εμείς δεν είμαστε πρίγκιπες ή πριγκίπισσες οπότε η μόνη περίπτωση για να γίνεις πριγκίπισσα όταν μεγαλώσεις, είναι να παντρευτείς ένα πρίγκιπα. Εβίτα: Ωραία θέλω! Εγώ: Εντάξει λοιπόν! Η Εβελίνα ως μεγαλύτερη […]
Κέηκ και Χριστούγεννα με αγάπη
Πέμπτη, παραμονή της τελευταίας μέρας σχολείου, η Εβελίνα μου ανακοινώνει ότι έχει προσφερθεί να πάει για τη γιορτή της τάξης που θα γινόταν την Παρασκευή, σάντουιτς για όλα τα παιδάκια και κέηκ σοκολάτα με γλάσσο. Πανικός! Πού να βρεθούν όλα αυτά τα υλικά; Και το σημαντικότερο, πού να βρεθεί η ώρα; Εκείνη την ημέρα πνιγόμασταν […]
Νομοθέτης “κοινηγιτού”, ετών 9
Όταν πήγαινα δευτέρα ή τρίτη δημοτικού και ήμουν πρόεδρος της τάξης, είχα τη φαεινή ιδέα να παίρνω στο σχολείο το αγαπημένο μου βιβλίο (που ήταν εκείνη την εποχή η Πίπη η Φακιδομύτη) και στα διαλείμματα να ανεβαίνω στην έδρα και να το διαβάζω στα παιδιά! Τι διάλειμμα και ιστορίες, είχαμε σοβαρότερα πράγματα να κάνουμε! Είχα ανακαλύψει […]
“Δε θα ξαναδώσω ανόητες συμβουλές!”
Ήμασταν στο αυτοκίνητο, καθ’ οδόν προς συνάντηση με φίλους από blogs. Θα είχαμε όλοι μαζί μας τα παιδιά μας. Κάποιοι είναι στενοί φίλοι, αλλά κάποιοι θα συναντούσαν την Εβελίνα και την Εβίτα για πρώτη φορά. “Έχουν διαβάσει τόσα οι άνθρωποι για τις κόρες μου”, σκέφτηκα, “που κάτσε να δώσω καμιά συμβουλή για να σιγουρευτώ ότι […]