Στο αυτοκίνητο. Εκεί που γίνονται όλες οι ζουμερές συζητήσεις…
Εβίτα: Μαμά όταν θα μεγαλώσω μπορώ να γίνω πριγκίπισσα;
Εγώ: Εβίτα μου, τα πάντα γίνονται… Απλά εμείς δεν είμαστε πρίγκιπες ή πριγκίπισσες οπότε η μόνη περίπτωση για να γίνεις πριγκίπισσα όταν μεγαλώσεις, είναι να παντρευτείς ένα πρίγκιπα.
Εβίτα: Ωραία θέλω!
Εγώ: Εντάξει λοιπόν!
Η Εβελίνα ως μεγαλύτερη και ωριμότερη το σκέφτεται καλύτερα…
Εβελίνα: Εβίτα δεν είναι καθόλου καλή ιδέα. Θα μένεις σε παλάτι!
Η Εβίτα χαμογελάει ευτυχισμένη… Η Εβελίνα συνεχίζει…
Εβελίνα: Εβίτα, είναι χάλια σε παλάτι. Δεν έχει τίποτα εκτός από διακοσμήσεις!
Εγώ: Γιατί το λες αυτό Εβελίνα;
Εβελίνα: Είναι χάλια σε παλάτι για αυτό! Εξάλλου Εβίτα… Δε θυμάσαι που έχουμε πει ότι θα μένουμε μαζί όταν θα μεγαλώσουμε;
Εβίτα: Μα θα μπορείς να έρχεσαι!
Εβελίνα: Δε θα ξέρω τίποτα από το πώς θα λειτουργούν τα πράγματα στο παλάτι!
Εβίτα: Θα στα μάθω.
Εβελίνα: (Έχει ταραχτεί τώρα) Μα Εβίτα πώς θα παίζουμε αν μένεις στο παλάτι; Πες μου. Πώς θα παίζουμε;
Εβίτα: Μα θα έρχεσαι εσύ Εβελίνα. Και θα παίζουμε!
Εβελίνα: Μα Εβίτα πώς θα έρχομαι; Δεν υπάρχουν πρίγκιπες στην Ελλάδα. Θα πρέπει να φύγεις και θα είμαστε μακριά!
Εβίτα: Θα έρχομαι εγώ με την άμαξα τότε.
Εγώ: Εβίτα μου θα είσαι μακριά, δε θα μπορείς να έρχεσαι με την άμαξα. Θα πρέπει να παίρνεις αεροπλάνο.
Εβελίνα: Είδες Εβίτα; Εξάλλου αν γίνεις πριγκίπισσα θα είμαι κι εγώ αναγκαστικά πριγκίπισσα γιατί είμαι αδελφή σου! Και δε θέλω!
Εγώ: Γιατί Εβελίνα δε θέλεις;
Εβελίνα: Γιατί είναι χάλια να είσαι πριγκίπισσα. Δε θέλω να μου φέρνουν φαγητά στο κρεβάτι!
Εγώ: Νομίζω ότι μπορείς να τους πεις να μη σου φέρνουν. Μην ανησυχείς.
Εβελίνα: Και πάλι! Μια πριγκίπισσα δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει! Εβίτα είναι πολύ κακή ιδέα να γίνεις πριγκίπισσα. Δε θα μπορείς να οδηγείς. Καταλαβαίνεις Εβίτα;
Εγώ: Θα μπορεί να οδηγεί Εβελίνα. Δεν είναι όπως τα παλιά τα χρόνια. Οι πριγκίπισσες τώρα μπορούν να οδηγούν.
Εβελίνα: Μα μαμά δεν καταλαβαίνεις. Δε θα μπορεί να φοράει φόρμες! Όλο φορέματα, φορέματα. Εγώ θέλω φόρμες!
Εγώ: Εβελίνα θα μπορεί να φοράει φόρμες. Μέσα στο παλάτι θα μπορεί να φοράει ό,τι θέλει.
Εβελίνα: Εβίτα άκου με: Δε θα μπορείς να τρως την πίτσα με το χέρι! Καταλαβαίνεις;
Εβίτα: Δεν πειράζει Εβελίνα έχω ξαναφάει πίτσα με το πηρούνι. Θα τα καταφέρω.
Εβελίνα: Εβίτα! Είχαμε πει θα μένουμε μαζί! Και εγώ δε θέλω να μένω σε παλάτι. Δεν είναι καθόλου ωραία να ζεις σε παλάτι! Είναι βαρετά! Όλο πολυτέλειες και τέτοια. Είναι χάλια. Δε θέλω παλάτι, θέλω σπιτάκι!
Εγώ: Τι όμορφο αυτό που είπες Εβελίνα… Ό,τι πιο όμορφο έχω ακούσει!
Εβελίνα: Εβίτα άκου με: Δεν πρέπει να γίνεις πριγκίπισσα. Θα καταστρέψεις τα όνειρά σου. Τι βαρετή που θα είναι η ζωή σου σαν πριγκίπισσα. Εσύ θέλεις να γίνεις δασκάλα! Σαν πριγκίπισσα θα πρέπει να τα ξεχάσεις όλα, καταλαβαίνεις; Δε θα κάνεις τίποτα όλη μέρα!
Εγώ: Εβελίνα, μη νομίζεις… Θα έχει χρόνο να κάνει καλές πράξεις, να ταξιδεύει, να βοηθάει ανθρώπους που έχουν ανάγκη…
Εβελίνα: Και τι ζωή είναι αυτή; Εντάξει, θα έχει λεφτά να βοηθάει. Και όλη μέρα τι θα κάνει;
Εγώ: Μπορεί να βοηθάει αφιερώνοντας χρόνο. Το κάνουν αυτό οι πριγκίπισσες.
Εβελίνα: Μα έχει όνειρα! Να εγκαταλείψει τα όνειρά της;
Εγώ: Όχι, να μην τα εγκαταλείψει. Αλλά αν αγαπήσει τον πρίγκιπα; Καμιά φορά η αγάπη δεν έχει λογική. Δηλαδή με τη λογική μπορεί να μη θέλει να τον παντρευτεί, αλλά η καρδιά της μπορεί να της λέει άλλο. Πρέπει να ακούσει την καρδιά της!
Εβίτα: Μαμά υπάρχει λύση: Θα έπηζα (=έπειθα) τον πρίγκιπα να παραιτηθεί! Αυτό γίνεται, δε γίνεται;
Εγώ: Τι ωραίο αυτό που είπες Εβίτα… Είναι ωραία σκέψη. Και βέβαια γίνεται.
Εβίτα: Μη στεναχωριέσαι Εβελίνα. Θα κρατήσω την υπόσχεσή μου. Θα παραιτηθεί εκείνος κι έτσι θα ζήσουμε για πάντα μαζί. Δε θα γίνω πριγκίπισσα, εντάξει;
Εβελίνα: Εντάξει.
Εβίτα: Καλά το σκέφτηκα μαμά;
Εγώ: Καλά το σκέφτηκες Εβίτα. Αλλά άκουσέ με αυτό που σου λέω είναι πολύ σημαντικό: Είναι δική σου η ζωή. Εσύ θέλω να αποφασίσεις. Ούτε ο πρίγκιπας, ούτε εγώ, ούτε η αδελφή σου. Δική σου είναι η ζωή εντάξει;
Εβίτα: Εντάξει.
Σήμερα το πρωί…
Εγώ: Λοιπόν Εβίτα τι αποφάσισες τελικά για το θέμα της πριγκίπισσας;
Εβίτα: Τελικά δε θέλω να γίνω.
Εγώ: Είπαμε όμως είναι δική σου η ζωή εντάξει; Ό,τι θέλεις εσύ!
Εβίτα: Εγώ θέλω να μένω μαζί με την αδελφή μου και μαζί σου. Δε θέλω να μένω μακριά. Θα τον κάνω να παραιτηθεί όμως από πρίγκιπας.
Εγώ: Εντάξει.
Εβίτα: Γιατί μαμά θέλω να μένουμε κοντά. Γιατί εσύ δε θα μπορείς να ταξιδεύεις μακριά, θα είσαι γριούλα. (!!!) Θέλω να μείνω Ελλάδα μαμά. Θα μείνουμε Ελλάδα!
Εγώ: Σίγουρα Εβίτα;
Εβίτα: Yes!
Οπότε προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Θέλουμε Ελλάδα, θέλουμε φόρμες, θέλουμε πίτσες με το χέρι και θέλουμε σπιτάκι! Αν μας ερωτευτείτε, θα σας “πήξουμε” να παραιτηθείτε.
Και αυτή ήταν η τελευταία μας κουβέντα. 😉
Photo by Armadillo444
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Αυτό το αυτοκίνητο…Υπέροχες και οι δύο! Καλή χρονιά!
Ναι, ναι, όλα τα καλά στο αυτοκίνητο… 😉
Καλή χρονιά!
Πολύ γέλιο!!! το καλύτερο απ’ όλα όμως νομίζω είναι που σκέφτηκε κι εσένα που θα είσαι “γριούλα” 🙂 Μου έφτιαξε τη μέρα
Ε μα πώς; Με σκέφτεται το παιδί μου! Πώς θα ταξιδεύω σαν γριούλα;
Μου φτιάχνουν τη μέρα τα κορίτσια, και ήταν τόσο δύσκολη! Σπιτάκι, πίτσα με το χέρι, τους ανθρώπους μας να είναι καλά και ΑΓΑΠΗ! Υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να ακούς τόσο γλυκές κουβέντες από το παιδί σου άραγε; Τα φιλιά μου!
Μου φτιάχνει την ημέρα που σου φτιάξαμε την ημέρα! Πολλούς χαιρετισμούς σου στέλνουμε 🙂
Εύχομαι μια καλύτερη χρονιά να ήσαστε γεροί και να αντέχετε.
Καλή χρονιά! Να είμαστε γεροί όλοι μας! 🙂
Διάλογος με επιχειρήματα, όχι αστεία! Είναι καταπληκτικές και οι δύο!!
Καλή σας χρονιά!
Τρελοτουρίστρια
Ε ναι! Χωρίς επιχειρήματα δε γίνεται!!!
Καλή χρονιά με πολλά ταξίδια!
τι να πω τώρα ?? καταπληκτικό, πολύ συγκινητικό και τόσο μα τόσο αθώο….κλαίω με μαύρο δάκρυ κι ας μην έχω αδερφή κι ας μην ονειρεύτηκα ποτέ να γίνω πριγκίπησσα και να ζήσω σε παλάτι !!!
Ούτε κι εγώ είχα αδελφή αλλά να που ζούμε αυτές τις υπέροχες στιγμές μέσα από τα κορίτσια.
Μην κλαις καλέ! Φιλιά σε όλους σας!
Απόλαυση!! Καταπληκτικές οι μικρές όπως πάντα:]
Όσο απολαυστικό φαίνεται το cheesecake με βύσσινα το οποίο θα δοκιμαστεί οπωσδήποτε!
Ευχαριστούμε, καλή χρονιά, πολλές ευχές!
Αααα τέλεια, θα περιμένω για τα αποτελέσματα!! ;}
Καλή χρονιά, εύχομαι το νέο έτος να σας φέρει ακόμη καλύτερες ιστορίες για να μας διηγηθείς (όσο είναι δυνατό αυτό) απ’ό,τι το 2011.. αναμένουμε στις οθόνες μας!!
Αναμείνατε στις οθόνες σας λοιπόν! Ό,τι καλύτερο εύχομαι! 🙂
Μμμμμμμ …. να τρως πίτσα με το χέρι!!!! Νομίζω πως είναι βασικός λόγος για να μην μένεις σε παλάτι!!! … Τι αξία έχει ένα παλάτι, όταν ο “δικός σου πρίγκηπας” σε αγκαλιάζει κι ας είναι και ιδιωτικός υπάλληλος των 700 € ….
Καλημέρα και πολλά πολλά φιλιά!
Όταν νιώθεις πλήρης στην αγκαλιά του δικού σου πρίγκιπα, όλα τα άλλα περισσεύουν. Κάτι ξέρει και το Εβιτάκι που έχει βαλθεί να τον “παραιτήσει” τον δικό της!
Φιλιά, καλή χρονιά!!!
Οι μικρές σου έχουν βρει τα συστατικά της ευτυχίας! Μακάρι όλες οι ευχές τους (σας) να γίνουν πραγματικότητα!
Στέλλα ευχαριστώ! Καλή χρονιά σε όλους σας! Εσείς είστε ακόμα μεγαλύτερη οικογένεια και είμαι σίγουρη ότι η ευτυχία σας ξεχειλίζει.
Πολλές ευχές!
Πρώτον συμφωνώ με Clueless!Δεύτερον πόσο χρονών είναι τα κορίτσια σου;Και τρίτον! Τί μου θύμησες! ¨Οταν ήμουν μικρή δεν ήθελα με τίποτε να παντρευτώ. Μόλις άκουγα ότι θα παντρευτώ και θα φύγω από το σπίτι έκλαιγα ασταμάτητα!!kathy
Τα κορίτσια μου είναι 7 και 9. Αναμένουμε από εσένα και την αδελφή σου ιστορίες από τα παιδικά σας χρόνια! Και ποιος ξέρει; Όταν μεγαλώσουν μπορεί να έχουν και εκείνες ένα κοινό blog εκτός από τα προσωπικά τους, όπως εσείς!
xaxaxa Καλή χρονιά μέλλουσα γριούλα και πεθερά του παραιτημένου πρίγκιπα!
Καλή χρονιά Μαρία!!! Μα να μη με αφήσουν να ζήσω κι εγώ σε παλάτι στα γεράματά μου… Άκου εκεί να τον κάνουν να παραιτηθεί! :)))
Τι γλυκό!!! Μα τι παιδιά είναι αυτά!!/
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!! ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ!! και σπιτάκια!!!
Σοφία καλή χρονιά, ό,τι επιθυμείς! Εύχομαι πολλά σπιτάκια και για εσάς, εκεί στο όμορφο νησί!
Τι τέλεια παιδάκια είναι όμως; Παίζει να είναι και οι πιο αγαπημένες αδελφούλες για τις οποίες έχω ακούσει/διαβάσει/δει… Να τις χαίρεσαι!
Ελένη ευχαριστώ!!! Είναι πολύ αγαπημένες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μαλώνουν κι όλας (δυστυχώς!!!)
Αλλά δεν πειράζει, μέσα στο πρόγραμμα! Ελπίζω να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους να ζήσουν κοντά, αγαπημένες σε όλη τους τη ζωή!
Πως τα θυμάσαι μετά όλα αυτά να μας τα γράψεις!!!!! Είναι απόλαυση όμως. 🙂
Πάντα έχω μπλοκάκι στην τσάντα! Όταν φτάσαμε στον προορισμό μας, έβγαλα στυλό και άρχισα να γράφω ό,τι θυμόμουν. Και μέχρι το βράδυ, συνεχώς θυμόμουν και πρόσθετα κι άλλα! :)))
Thank you, χαίρομαι που σας αρέσουν!
… μια φορά κι έναν καιρό, όταν ήμουν μικρή, ονειρευόμουν παρόμοια πράγματα με την αδερφή μου: πίτσα στο χέρι και πυτζάμες (όχι φόρμες εμείς!), παιχνίδι, μουσικές και τρελά χορευτικά στο “σπιτάκι μας”, αφίσες με συγκροτήματα και μοντέλα στο κοινό μας δωμάτιο! ….και τα χρόνια πέρασαν και η αδερφή μου “αποφάσισε μόνη της για τον εαυτό της”! Και παντρεύτηκε τον “πρίγκιπά” της που ζει στο εξωτερικό (!) και τον “έπηξε” να παραιτηθεί από τη δουλειά του (..κάτι σαν το παλάτι του!) για να ακολουθήσουν το κοινό τους όνειρο να γυρίσουν τον κόσμο! Και μπορεί να μην είμαστε μαζί κάθε μέρα τα τελευταία 10+ χρόνια, η αγάπη μας όμως είναι τόσο βαθιά που όταν τρώω πίτσα με πυτζάμες είναι πάντα εκεί, όταν βρίσκω κάτι που με κάνει πολύ χαρούμενη θέλω να το μοιραστώ πάντα μαζί της, όταν πηγαίνω στο παιδικό μας δωμάτιο στο σπίτι των γονιών μας είναι σαν να νιώθω την ξανθιά της κοτσίδα να μου γαργαλάει τη μύτη … και όλα μυρίζουν «σπιτάκι»!!!
…άντε, με συγκινήσατε πάλι!!!
Καλή χρονιά κοριτσάκια μου! Με πολλή – πολλή αδερφική αγάπη που κρατάει αιώνια!!!!!!
Από τα πιο τρυφερά και συγκινητικά σχόλια που έχω διαβάσει στο blog μου…
Ευχαριστώ ειλικρινά που το έγραψες και εύχομαι οι κόρες μου να είναι αιώνια αγαπημένες όπως εσείς και να θυμούνται το σπιτάκι τους με την ίδια αγάπη! 🙂