Άσπα, παρακολουθώ καιρό το blog σου, τις ιδέες σου, τις προτάσεις σου…αλλά στην αρχή διστακτικά και με επιφύλαξη… Μετά από περισσότερο από 1 χρόνο που σε διαβάζω και “κλέβω” και πολλές ιδέες, οφείλω να σου πω ότι σε παραδέχομαι.!!!
Μέσα στα πολλά και χαοτικά πλέον blog, site και ομάδες που κυκλοφορούν (πολλές φορές από τρομακτικά έως αρρωστημένα) είσαι ένα φωτεινό παράδειγμα…
Είσαι η μαμά που θα ήθελε μια δασκάλα να έχει τις κόρες σου μαθήτριες, έχεις υπόβαθρο ενός σωστού εκπαιδευτικού, χωρίς ωστόσο να είσαι, έχεις υπόβαθρο ενός συμβούλου – ψυχολόγου, χωρίς πάλι να είσαι, έχεις την τεχνογνωσία και την τεχνοτροπία να προσεγγίσεις τους άλλους, αλλά και τη γνώση και τις τεχνικές να τους ελκύσεις, ξέρεις πώς να οργανώσεις και να οργανωθείς, ξέρεις πώς να μεγαλώνεις το δημιούργημά σου, εκτός από το να μεγαλώνεις τα παιδιά σου…
Χαίρομαι ειλικρινά που “έπεσα πάνω σου”!
