«Οι άνθρωποι που με βλέπουν σήμερα να χορεύω, υποθέτουν ότι χορεύω εδώ και χρόνια. Έφτιαξα αυτό το βίντεο για να δείτε πόσο άχαρη ήμουν ένα μόλις χρόνο πριν.
Να το μυστικό μου: Έκανα εξάσκηση παντού. Σε στάσεις λεωφορείων. Στην ουρά του σούπερ μάρκετ. Στη δουλειά – κρατούσα το ποντίκι με το δεξί και έκανα εξάσκηση σε κινήσεις με το αριστερό. […]
Δεν πρόκειται όμως για μία ιστορία χορού. Πρόκειται για μία ιστορία κάποιου που έχει ένα όνειρο και δεν ξέρει πώς θα το πετύχει – αλλά ξεκινάει έτσι κι αλλιώς. […]
Όταν βλέπετε κάποιον να βάζει τον πόντο που κερδίζει τον αγώνα ή να πουλάει την επιχείρησή του για εκατομμύρια – τον βλέπετε τη στιγμή της δόξας. Αυτό που δε βλέπετε είναι τις χιλιάδες ώρες προετοιμασίας. Δε βλέπετε την αμφιβολία που είχε για τον εαυτό του, τον ύπνο που έχει χάσει, τις μοναχικές νύχτες που έχει περάσει δουλεύοντας. Δε βλέπετε τη στιγμή που ήταν ακριβώς σαν κι εσάς και αναρωτιόταν πώς θα τα καταφέρει.»
Με αυτό τον τρόπο η Karen X. Cheng παρουσιάζει το βίντεο που ανέβασε πριν από λίγες μέρες στο YouTube. Δείτε το.
Μία ακόμα καθημερινή ιστορία που έρχεται να αποδείξει
- ότι δεν είναι απλά θέμα τύχης (Τύχη ή σκληρή δουλειά;),
- ότι η φήμη κοστίζει και πληρώνεται με ιδρώτα (Well fame costs),
- ότι πρέπει να «δουλέψεις για να ξεπεράσεις το 97% της σκοτεινής αβυσσαλέας μετριότητας και να φτάσεις σε αυτό το 3% για το οποίο όλοι θα σε θυμούνται» (Επίμεινε!),
- ότι χρειάζεται να αποτύχεις πολλές φορές στη ζωή σου (Το μυστικό της επιτυχίας),
- ότι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα (Πάντα υπάρχει τρόπος)
- και ότι η δική σου ιστορία επιτυχίας θα είναι η επόμενη: Μην τα παρατάς, συνέχισε.
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Ανατρίχιασα! Φοβερή η κοπέλα! Άλλη μία απόδειξη πως όταν έχουμε πειθαρχία, πρόγραμμα και υπομονή κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε!…
Ευχαριστώ που το μοιράστηκες 🙂
Χάρηκα που σε άγγιξε Εύα. Ευχαριστώ που μου το έγραψες… 🙂